144 resultaten.
De verkenner
verhaal
4.2 met 5 stemmen 480 ...verdwijnt. Een oude ster sterft en uit zijn nevels vormt zich ons zonnestelsel.
Ik ontdek dat de grote van het heelal relatief is. Ik beweeg met oneindige snelheid en overbrug afstanden in geen tijd, het universum heeft voor mij geen afmeting. Ik ben overal tegelijk en besef dat bij een...
Judith Herzberg en Charlotte Salomon
beschouwing
4.0 met 1 stemmen 204 Kinereth
Het water ligt niet zwaar en diep
maar hangt als nevel tussen bergen
een vangnet tot de kanten uitgespannen
en opgehangen aan de punten licht
hier en daar zichtbaar aan de kusten.
Een vangnet voor de sterren?
Er valt er geen, de hemel is wel stevig
maar hier is veel te...
Zonneslingers
column
5.0 met 1 stemmen 134 ...en lichtbruin. Met onzichtbare armen trekt hij nevels uit de grond. De maan vervaagt achter roze wolken. Donzige wolken die baden in blauw licht.
De hemel verbergt het zware lichaam van de nacht. Zweeft hoopvol door luchtkastelen, door fantasie in bovenkooien. Aardse lichamen rijzen en nemen...
Berichten uit een Zorgcentrum (vervolg)/Een spelletje "Domino" bij windkracht elf
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 32 Het is november. De huilende tonen van de wind die raast om het hoekige huis interpreteert mevrouw ten onrechte als muziek door de vervorming die het gehoorapparaat met zich meebrengt. We leggen de ivoorkleurige steentjes met de zwarte stippen, die een getal weergeven, aaneen op de tafel, op het...
Oog van de dag
verhaal
2.0 met 2 stemmen 103 Boven de weidse Oostvaardersplassen hangt manshoog een wazige nevel. Van een waterspiegel is niets te zien. Onzichtbaar voor de andere vogels zit ik samen met Natasja te wachten op het eerste daglicht. Overal om ons heen klinkt de aubade van kwetterende, gakkende koorzang, maar nergens komen ze nog...
Doodstraf 36
verhaal
3.0 met 24 stemmen 4.163 Niet begrijpend stond ik naast mijn stoel en keek neer op mezelf. De ondraaglijke pijn was abrupt gestopt, en het zeurende verlangen naar het einde gerustgesteld. Hier had ik al jaren naar verlangd.
Verlost zijn van de reuma. Nooit meer het krassende bijten van onzichtbare tanden in de scharnieren...
Op weg naar het licht - deel 2
beschouwing
3.4 met 8 stemmen 1.019 ...vocht kroop langzaam uit de velden omhoog. Witte nevels vormden zich in de buurt van sloten en kanalen. Dit is het uur waarop de witte wieven verschijnen, dacht hij. Het bijgeloof waart nog door de polders, maar niemand durft dat meer toe te geven. Men schurkt samen rond de t.v. Waarschijnlijk...
La Poche
dagcolumn
4.4 met 5 stemmen 529 Als u dit stukje leest, vandaag vrijdag 4 april 2008, ben ik op weg naar Zuid-Frankrijk, om precies te zijn naar camping La Poche in de omgeving van het pittoreske dorpje Mirmande. Dat ligt in de streek die ook wel La Drôme wordt genoemd, befaamd om de prachtige landschappen, de vriendelijke...
Am Mosel
dagcolumn
3.8 met 18 stemmen 1.076 Het afgelopen weekeinde (Wochenende) was ik niet in Nederland, nee, ik vertoefde samen met broers en zwagers in Duitsland, om precies te zijn aan de Moezel, niet al te ver verwijderd van Trier. Wij, afkomstig uit een gezin met zeven kinderen, (vijf broers en twee zussen) houden namelijk ieder jaar...
Rotopop podia
beschouwing
3.4 met 17 stemmen 1.198 Ik wist niet wat mij overkwam toen het nachtelijke donker werd opgeschrikt door een hels licht dat uit de hemel kwam. De lichtintensiteit was zo overweldigend dat een batterij schijnwerpers van twaalf voetbalstadions deze fotonenstroom niet konden evenaren.
Ik dacht even aan een kernexplosie...
TROLLENRAADSEL (deel 2)
verhaal
3.0 met 1 stemmen 61 De man kwam bij. Het was een zonnige morgen!
"Waar ben ik nu toch!? O ja, gisteravond ben ik gevallen! Blijkbaar heb ik hier de hele nacht bewusteloos gelegen. Maar nu ga ik gauw naar huis!"
Heel voorzichtig, uiterst moeizaam, klauterde hij tegen de rotswand op, en kwam uit de kloof.
Het...
Waarom?
verhaal
3.6 met 5 stemmen 1.221 'Je kijkt iemand aan en je valt: liefde'
Eigenlijk was hij niet eens knap. Met zijn grote oren die wonderlijk ver van zijn hoofd stonden leek hij steeds maar te vragen waarom? Maar ik hield van hem en probeerde dat ondeelbare ogenblik voort te zetten in de tijd. En tot mijn grote verwondering...
ZEFIER (eerste deel)
verhaal
3.7 met 3 stemmen 117 Tussen heel hoge bergen was een mooi dal met prachtige korenvelden en grote boomgaarden. De mensen die daar in het vredige dorpje leefden, waren heel gelukkig en zouden nooit naar een andere woonplaats willen. Elk jaar hadden de boeren een rijke oogst. Tja, vaak is het in de bergen te koud om er...
Voskuil: de prooi
verhaal
3.5 met 4 stemmen 63 Een sluier van nevel hing over het meer in de vroege ochtend. De nieuwe maan maakte het donkerder in het park. Bij een struik stond een persoon aarde van zijn handen af te vegen. Een ander persoon wreef met de hand door het haar en vroeg gehaast: “kom! Ben je al zover?”
Beide rende naar de...
ZOMER OP RETOUR
verhaal
3.0 met 2 stemmen 1.157 ...wat langer in het gras, ’s avonds komen de nevels snel en laag aangedreven over de velden.
De zwaluwen twijfelen nog. De vergaderingen lopen ten einde en hun bijeenkomsten worden talrijker. Ze redetwisten onderling over het tijdstip van het vertrek. Binnenkort vliegen ze zuidwaarts, en...
Filosofie.
verhaal
2.7 met 11 stemmen 1.500 De rubriek filosofie scoort niet zo goed op deze site.
Als gewone mens – zelfs wat simpele ziel - vind ik wijsbegeerte erg moeilijk om begrijpen.
Filosofie was indertijd het vak waar ik amper een voldoende op behaalde.
“Bent u zeker?” vroeg de leraar na elk antwoord, en dan wist ik het...
Drenkeling
dagcolumn
4.3 met 7 stemmen 369 Ik zou mij druk kunnen maken over een boekenprijs voor vrouwen, de zelfingenomenheid van Peter R., dat duffe portret van Beatrix of de gevoelige keel van Linda Lovelace, maar ik had belangrijkere dingen te doen.
Het stormde en vanachter mijn raam zag ik hoe windvlagen de gracht deden kolken,...
't LEVEN BIJ DE LEYEN
verhaal
4.1 met 7 stemmen 1.016 Je zit bij dat zo gezellige spijs- en eethuis van de Leyen, en je hebt het gevoel of je op een eindpunt van de wereld toeft Het is een heerlijk oord. Zo uit te kijken over de rietvelden en over dat meer met leuke eilandjes vol bomen. Dat loof heeft sierlijke, gekartelde ruggen.
Diep blauw glanst...
Sepia.
beschouwing
3.0 met 8 stemmen 627 Een late, dolende bij snort voorbij. Resten van spinnenwebben hangen verlaten en doelloos tussen de plantskeletten. Geen schijn van kans dat ergens nog groei aanwezig is.
Alles wacht op een nieuwe lente, op een nieuwe look.
De winterse periode wordt meestal poëtisch beschreven in fraaie...
Twee voorspellingen
column
2.0 met 3 stemmen 170 In een toeristische rondleiding als deze moeten we ook aandacht besteden aan de twee parlementaire hoogtepunten van ieder squashpingpong-jaar. Zaterdag was het weer zover. Maar helaas, de overmatig bewierookte bondsraad viel finaal in duigen en ondergroef haar bestaansrecht. Voorspelling een:...
Betrapt
column
2.4 met 5 stemmen 206 Vorige week, op klaarlichte dag, sprak een voetganger in Amsterdam mij aan, terwijl ik bezig was het nevelige Amstelveld over te steken. Hij keek mij zelfverzekerd en een beetje ondeugend-corrigerend aan: “En, wil het nogal lukken met uw voornemen om af te kicken van de obsessie met de...
Balen
verhaal
3.2 met 5 stemmen 958 ‘…Vandaag alles onder controle en tot niets in staat. Vandaag welgemanierde aftakeling en veerkrachtige benauwenis. Vandaag meer dan ooit minder dan niks.’
(Peter Drehmans: literaire scheurkalender 2004)
Drie zinnen waar ik vandaag volledig achter sta en die ik in mijn dagboek neerpen....
Gezicht op een zomeravond, deel 2
verhaal
4.4 met 5 stemmen 678 Heel langzaam trokken de nevels op. De damp, die boven verschillende continenten en oceanen had gehangen, vervluchtigde. Toen de contouren van de zeeën en de landmassa's weer geleidelijk opdoemden uit de sluier die boven de planeet had gehangen, zag ik dat het aanzien van de aarde grondig was...
Terracotta
beschouwing
3.5 met 6 stemmen 623 Op een dag besloot de reiziger dat het tijd was om verder te trekken. Hij had geen bepaald doel voor ogen, maar waar hij nu zat, was er geen vooruitgang meer. Hij stond stil, en stilstand is achteruitgang. Hij stond op bij nachten en vertrok stilletjes.
Reeds enkele uren nadat hij vertrokken was...
Waterman-Watervrouw
dagcolumn
2.7 met 9 stemmen 355 ...als de grillige, kleurrijke en fantastische nevels, zien we met het blote oog hoogstens als vage lichtjes. Onvoorstelbaar groot, fabelachtig en mysterieus is de ruimtewereld waarin we op onze blauwe bol rondzweven.
Ondenkbaar klein en schijnbaar insignificant zijn we als individu en...
De Illusie Van Educatie
dagcolumn
3.4 met 5 stemmen 109 Waar zullen we vandaag over nadenken? ;)
Welke existentiële kwestie resoneert op dit moment met onze denk filamenten?
De keus is gevallen op 'de illusie van educatie'.
Nu we (door de interventie van een Voorzienige God) in een rijke buurt wonen (wij arme sloebers), te midden van de fijne...
ZANGERESSPROOKJE
verhaal
4.5 met 2 stemmen 453 Ergens in het mooie, rustige Groene Hart van de provincie Zuid-Hollend speelt een klein dartel meisje op de kwekerij van haar vader.
De vrolijke Tess danst heen en weer tussen bloemenrijen, die heerlijk geuren en haar wilde bewegingen bemoedigen. Vlinders, kevers en bijen smullen hier naar...
Tussen de landerijen.
verhaal
4.0 met 6 stemmen 63 Er vliegen merels door de tuin, hij zwart, zij bruin. Ergens in mijn brein zou ik die merel willen zijn om even te kunnen vliegen weg van dit aardse veld. De tuin omringd door groene weiden waar schaapjes lopen, dertien in getal. Het waren er vijftien maar twee zijn door de boze wolf gedood. De...
Helena.
verhaal
3.2 met 37 stemmen 2.787 Ik zag haar achter twee schouders,in de hoek van de discotheek. Alleen een brandende sigaret in de duisternis. De rode punt dat was zij, verhuld in nevelen van rook.
Toen de eerste soul platen het geluid over de dansvloer verspreidde en de licht effecten hun werk begonnen te doen werd de...
Hugues C. Pernath: De onkuisheid
beschouwing
2.0 met 1 stemmen 251 De onkuisheid
(voor Myra)
Geloof in mij, want ik geloof in jou
Weigerend wat was en wetend wat ons weerhield.
Ik zal je vernoemen, je mee voorbij dit leven dragen
Jij, Enige, en schaduw die mij bedekt.
Door jou ben ik geworden en met de littekens
Van jouw weefsels, de waas van jou.
Zo ons...