Alle inzendingen over nevels

De omslag van het tijdschrift "Wetenschap in Beeld" is glanzend, bont en schitterend en toont wonderlijke, mooie dinosaurussen, robots en ruimtereizigers, maar het grijnst me uitdagend, uitnodigend aan als wil het mij in de valstrik, in de val van de zinloze opeenstapeling van het...

Als een fijngebouwd skelet hangen de boomtakken, met een lichte zweem van pasgeboren groen, over de sloot. Langzaam geven zij druppels water af, terug naar de natuur. In de sloot zwemmen enkele voorzichtige vissen om te laten zien, dat de lente is begonnen. Al kun je dat aan de begroeiing van de...

In een van die nauwe stegen, naar welke men mij heeft verwezen, zou het pand moeten staan. Enge nauwe stegen waar een fatsoenlijk mens zich eigenlijk niet zou moeten wagen. Achter fel verlichte ramen stellen dames van allerlei allooi hun ‘charmes’ ten toon. Her en der liggen er condooms en...

Ik sta op de berg en kijk om me heen. Het is prachtig. De toppen rondom zijn bedekt met sneeuw en blinken in de zon, fel af stekend tegen de blauwe lucht. Onder mij ligt een zee van wolken. Ik weet dat daar beneden een wereld is, al lijkt dat onmogelijk. Mijn volk leeft daar. Schijnbaar onwetend...

De lange laan eindigt in een blauwachtig verschiet, zoals de toekomst en het leven zich hullen in naamloze nevelen van onzekerheid. Mijn gestage pas brengt me naar Zorgcentrum "Zonnehof", een instituut dat haar naam niet in alle opzichten eer bewijst, maar vanaf het eerste moment van onze...

Ik denk er begin november altijd meer aan dan anders. De bruine bladeren op de grond, de mistige morgens, de nevel over de velden: lang zal ik niet meer leven. In deze herfstige tijden zijn er ook meer sterfgevallen dan in andere jaargetijden. Dat klein beetje neerslachtigheid is soms genoeg om het...

Er heeft een veldslag gewoed in mijn familie, die dood en verdoemenis gezaaid heeft en de gelederen zijn uitgedund als door een pestepidemie. De stad, de oude vestingstad aan de Dieze, vormt het decor voor mijn ontmoeting met mijn bejaarde tante. Den Bosch ligt er stil en grijs bij en ver...

Op een mistige, nog nevelige en koude avond in het vroege voorjaar van het jaar 2015, heb ik koers gezet naar een Wijkcentrum om een avond voor zogenaamde "hooggevoeligen" en "liefdesverslaafden" bij te wonen. Mijn gesprekspartners hebben al plaatsgenomen op de oranje en rode skai banken in...

Op het water rust het lichaam zonder weerstand. De blakende zon warmt dat wat verkoeling vindt in de onpeilbare diepte aan de oppervlakte. De rimpeling die het lichaam omringt is kalm en regelmatig. De natuurlijke golfslag omarmt als een zorgende moeder. Er lijkt niets nodig, alles schijnt...

Wat vooraf ging De dag na mijn 30e verjaardag werd ik tijdens een wandeling in Amsterdam door een sneeuwstorm overvallen. Ik zocht beschutting in een cafeetje en daar ontmoette ik de vader van Suzanna. Op reis in Egypte was Suzanna door haar zusje bewusteloos in de woestijn gevonden en was tot...

Het wonderrijk bij Kaatsheuvel biedt van jaar tot jaar nieuwe verrassingen. Sindbad de zeeman heeft heel lang gewacht, maar doet hier eindelijk zijn intrede. Vele paleizen komen tevoorschijn, vertellen ondanks hun nieuwheid veel verhalen uit zeer ver verleden, misschien zelfs tijdloze...

In Tilburg Zuid zijn in een Tuincentrum vele planten, bloemen en in het seizoen een onwaarschijnlijke hoeveelheid kerstartikelen ondergebracht in grote hallen. Ik koos uit de overweldigende veelheid een kleine amaryllisplant die op twee lichtgroene stelen zijn knoppen droeg. Toen mevrouw er een...

Avond. Zacht valt het doek over de dag. Uit het westen bedekt een voile van wolkenveren de zachtblauwe avondhemel. Venus schittert al. Als een robijn fonkelt ze in het zuiden. Kinderstemmen klinken verderop de heuvel. Nog even spelen voor het donker is. In de moestuin gloeit het bol-lampje...

Het was nacht. De stad was leeg. Verdwaasd liep hij door de straten. Het hoefde niet meer. Vorig jaar had hij zijn baan verloren. Buiten zijn schuld. Zijn vrouw, waar hij zoveel van hield, had het nodig gevonden om met zijn beste vriend het bed in te duiken. Uitgelachen hadden ze hem toen hij hen...

Als kind voelde ik al dat ik anders was dan de meesten, hoe ik ook mijn best deed om erbij te horen, om hun tempo bij te kunnen houden, om hun obsessies zoals voetbal en kalverliefdes na te apen, mij ook in tabakswalmen te hullen, mist en nevel, er bleef iets haperen in mij, waar ik niets aan kon...

Gisteren nog aanschouwde ik de paars begroeide heuvels en de bruine, beige en zwarte wilde paarden van de heide; vandaag wordt appèl voor mij geblazen. Als ik van huis ga, staat nog een volle, ronde, bleke maan aan de hemel en heeft mijn kleine, lichtgele kanarie nog het kopje in de veren. Ik...

Gisteren nog aanschouwde ik de paars begroeide heuvels en de bruine, beige en zwarte wilde paarden van de heide; vandaag wordt appel voor mij geblazen. Als ik van huis ga staat nog een volle, ronde, bleke maan aan de hemel en heeft mijn kleine, lichtgele kanarie nog het kopje in de veren. Ik...

De caissière is verwonderd. Het niet verkochte brood zal worden weggegooid. Ze is nieuw. De houdbaarheidsdatum pas morgen. Ik stamel wat over de voedselbank. Vertel haar over een Belgische brouwerij die oud brood ophaalt bij de supermarkt. Ze maken er bier van. Ze zal het opzoeken. Ik ook. Voor...

...missen, zoals ik jou wanneer de zon probeert de nevels in een prille ochtend te verdrijven en de natuur zich opmaakt voor een nieuwe dag? Je weet toch wel hoe graag we op zo’n dag gaan wandelen en foto’s maken van al het moois dat we samen zien. Samen…het woord leeft nu in klanken van...

Gisteren nog aanschouwde ik de paars begroeide heuvels en de bruine, beige en zwarte wilde paarden van de heide; vandaag wordt appèl voor mij geblazen. Als ik van huis ga, staat nog een volle, ronde, bleke maan aan de hemel en heeft mijn kleine, lichtgele kanarie nog het kopje in de veren. Ik...

Een enkeling zal de 75e verschijningsdatum van de cultfilm Casablanca hebben herdacht. Puur bij toeval zei een verre tafeltenniskennis op diezelfde dag: ‘Ik zou me niet zo opwinden, Ton, als ik jou was, over alle narigheid in pingpongland. Maar als jij daar je pissige plasjes over wilt blijven...

Mit Brennender Sorge Ik dank u mijn taal, omdat ik dagelijks in uw sleetse laarzen door de straten van Babel mag dwalen en handel mag drijven in beurse tomaten en dadels, en dat ik Babels magen hoor gisten wanneer wij kauwen, ik dank u voor het gif van de poëzie. Voor de dans van de tong op de...

Gevleugeld verlangen. Een keuze heb je niet als het licht dooft. Nevelen trekken voorbij. Sterren flonkeren aan het gewelf. De Liefde Tiert Welig in de uitgaansgelegenheden; Verheven, verbonden Verdraagzaam, verward Gekust, gestreeld Gevreeën Zacht als...

Ik werd wakker door getrippel en gekrabbel boven mijn hoofd. Dat zou Timmetje wel zijn, zoals aangekondigd door mijn huisbazin. Vermoedelijk een eekhoorntje. Ratten gaan niet zo hoog. Ik sloeg het roodbonten gordijntje opzij aan de voorkant. Op de velden hing de ochtendmist laag over de grond. Het...

De veertiende november 2011 is een mistige, nevelige zondag; de eerste mist van het seizoen overvalt ons en de bomen zijn plotseling kaal, na weken van een "Indian Summer"; een onverwachte, stralende nazomer die ons nog geschonken werd. De BoodSchappenPlusBus heeft ons op die dag meegenomen naar...

Nu bijna vijfenveertig jaar geleden liep ik mijn geboorteplaats V. met mijn toenmalige vriendin op straat en opeens “wist” ik: jij wordt zesenzestig en ik overlijd twee jaar na jou. Flauwekul natuurlijk. Ik moest er weer aan denken doordat ik onlangs na een beetje googelen ontdekte dat zij in...

De veertiende november is een mistige, nevelige zondag; de eerste mist van het seizoen overvalt ons en de bomen zijn plotseling kaal na weken van een Indian Summer, een onverwachte, stralende nazomer die ons nog geschonken werd. De BoodSchappenPlusBus heeft ons op die dag meegenomen naar een...

De veertiende november is een mistige, nevelige zondag; de eerste mist van het seizoen overvalt ons en de bomen zijn plotseling kaal, na weken van een "Indian Summer", een onverwachte, stralende nazomer die ons nog geschonken werd. De BoodSchappenPlusBus heeft ons op die dag meegenomen naar...

Je hebt wel eens zo'n ogenblik, of zelfs een uur, dat je nergens zin in hebt... Dan maar eens rustig op een stoel gaan zitten, je gedachten laten gaan. Misschien is het ook wel prettig om languit op een bed te liggen. Gewoon wat soezen of nadenken? Bij een dergelijke gemoedstoestand is het zinvol...

Verdomd lastig om mee te onderhandelen. Zo staat Theresa May in kringen van EU-vergaderjunks bekend. Koen Geens, Vlaams minister van Justitie, beaamt het: ‘als je je woorden niet voorzichtig kiest, staat ze in plaspauzes op je tenen, om opheldering te vragen’. En hoe zit het dan met het...