Alle inzendingen over ram

Zij zat aan het raam. De gordijnen waren half dichtgetrokken. Zo kon ze de zomerzwoelte buitenhouden. Als ze het rolluik van het raam achter naar beneden liet, konden voorbijgangers haar silhouet niet meer ontwaren. Maar de kier maakt dat Hannah hen kan zien langslopen. Gearmde stellen in stilte...

Eindelijk zomer. Temperaturen van dertig graden en meer zijn ons niet vreemd. Er is al veel gezegd over de opwarming van de aarde, maar eindelijk beginnen we er iets van te merken. Dat bespaart ons een lange rit naar Spanje of Italië. Dus blijven we lekker thuis. De eigen tuin in. En elk week...

...luiken je ook openzet. Zelfs als je de deuren en ramen uit hun sponningen haalt of sterker nog, alle muren weghaalt, ook dan wordt het niet veel beter. Politiek is, Max Weber zei het al, secuur boren in hard hout. En hij bedoelde niet met een moderne elektrische boor, maar met een handboor. Als...

...het middaguur binnenvalt door de drie parallelle ramen, gesierd met gazen gordijnen en het licht vlekken tekent op de vloerbedekking en ik de warmte tot me door laat dringen weet ik dat dit de warmte is die ik gezocht heb in de wereld maar die ik zo zelden gevonden heb. (In de verte de skyline...

Het huis waarin ze woonde, besloeg vele meters grond. Uitgestrekte landerijen boden een vredig uitzicht. Ze had hier regelmatig naar gekeken, maar veelal was dat zonder emotie. Pupillen star vooruit gericht. Ooit had ze geprobeerd het gras te tellen dat groeide. Uren had ze gezeten, op de kapotte...

...mooi! De Nederlanders zaten te grabbelen en te rammelen in de potloodbakken en stopten overal de kleurpotloden in hun schort en in hun broekzak. De verkoopster op deze afdeling zag dat en riep door de microfoon achter de kassa dat de Nederlanders met hun handen en vingers meteen van de potloden...

Ik heb vliegangst, dat geef ik toe. Maar dat is niet het grootste probleem als ik vlieg. Het grootste probleem zijn mijn medemensen die zich voor, achter en naast mij bevinden tijdens de vlucht. En sommige van die medemensen lijken zich zelfs tegelijkertijd voor, achter en naast mij te bevinden, zo...

...inderdaad, de vermolmde kozijnen van zijn beide ramen lieten uitbundig veel tocht door. Toch had ook Timo een probleem, een bontgekleurd probleem met tanden en klauwen, Felicia geheten. Felicia was een raskat volgens Timo’s moeder en een rotkat volgens de beide vrienden. Steeds wanneer zijn...

Vlak na de oorlog was ik vijftien en heb ik iets verschrikkelijks horen vertellen. Mijn ouders woonden in Drenthe in een eengezinshuis en verderop was een boerderij van boer Krelis, die soms langs kwam om een praatje te maken. Ons moeder schonk dan een lekker bakkie koffie met een zelf door haar...

"Mijn achterband is wel wat zacht, maar het geeft niet, lieve pop, spring maar achterop...” Dat was hun liedje. In die tijd, zoveel jaren geleden, hoorde je dit liedje bijna dagelijks op de radio. Glimlachend denkt ze aan hun eerste ontmoeting. Hij bracht haar naar huis na een feestje,...

...zijn. Ik bouw voor jou een huisje met deuren, ramen en een pannendak met wel zes slaapkamers een verwarming, een huis voorzien van alle gemak. Ik bouw voor jou een huisje van steen en cement met een tuintje en een gazonnetje, een huisje waar jij thuis bent. Ik bouw voor jou een huisje om in...

...ons heerlijke tosti's met mozzarella serveren en mijn vriend zal me als kerstcadeau het boek van de beroemde schrijfster schenken. Vanuit de hoge ramen van de zaal zullen we uitkijken op witte gevels van mij onbekende "signatuur". Een snelle Regiotaxi zal me tenslotte weer thuis brengen.....

...het terras van Restaurant "Carrousel" kon ik mijn blikken over bovengenoemd panorama laten dwalen.

Vannacht zag ik je in mijn droom, vadertje! Ik wist dat je terug zou komen van gene zijde, dat we weer samen zouden zijn. Je was altijd vredelievend, vadertje, je beschermde me, alles heb je me willen geven, nooit heb je me geslagen. Op je saaie kantoor maakte je dag aan dag gedurende veertig...

De blindheid verovert nu steeds meer terrein. "Het zal mijn tijd wel uitdienen" zegt mevrouw. Ik stel voor batterijen te gaan halen, zodat het komieke, mechanische vogeltje dat aan de lamp hangt in een houten kooitje zijn liedje weer zal kunnen zingen, maar het hoeft niet meer van mevrouw. Ze...

...bespreken of de verdeling van de erfenis van "ons moeder"; de "lozsjie" die zij naliet. Laatstelijk drong een vriendelijk, bescheiden zonlicht door de stoffige ramen van het restaurant; het speelde over de tafels, over de gezichten en het kondigde als het ware de lente al aan en nieuwe...

Het was een kleine kamer in een studentenhuis aan het St.Annaplein in Tilburg. Mijn inderdaad toch wel kolossale bureau vulde de kamer al voor de helft. Daarnaast het divanbed met de gestreepte linnen sprei waarop ik vertwijfeld lag te woelen als de andere meiden in het huis bezig waren met hun...

...recht afvragen wat er schuilging achter de hoge ramen en monumentale gevels waarop men uitkeek. Een jongeman met een hond met de naam "Tommie" bezette een tafeltje naast mij. Hij verklaarde dat hij geen goede waakhond bezat in Tommie, die zich berustend had neergevlijd aan de voeten van zijn...

...Ik besloot bij een van de restaurants aan de kade "aan te leggen" voor een kop erwtensoep met roggebrood en spek. Vóór mij rees een steile muur op, bezet door vele ramen van een pand dat onduidelijke doeleinden diende. Vanaf mijn houten bank had ik het uitzicht op troosteloze en tot ultiem...

...overal versierde kerstbomen en als ik door de ramen van de huizen kijk zie ik allemaal vrolijk etende mensen met huisdieren. Ik bedenk me opeens dat huisdieren eigenlijk ook bij het gezin horen... Iets waar ik eigenlijk nooit over heb nagedacht. Waarom zou ik ook? Ik leef al jaren op straat,...

Haar ogen dwalen af. Op straat fietst een meisje voorbij. Anna zit op de bank bij het raam. Op haar schoot ligt de Volkskrant. Drie dagen oud, ongelezen. De klok aan de muur slaat zes keer. Uit gewoonte loopt Anna naar de keuken. Honger heeft ze niet. Een paar overgebleven eieren slaat ze los in de...

...enige moeite overeind en keek verschrikt naar de ram. Zou hij het ook hebben gezien? Hij stond haar aan te kijken, met z'n bek open. Van schrik, dacht ze. Straks zou hij hard weglopen, dat was zeker. Tot haar verbazing begon hij te praten, zij het wat aarzelend. Jij ook....., jij ook ....., ik...

Aan de rand van he grote veld stond een verlaten graanpakhuis. Niemand kwam meer in dat oude bouwsel. Toch waren tussen die gebarsten muren nog heel wat zakken vol tarwe- en gerstekorrels Hoeveel jaren lag dat vergeten graan daar? De muizen die in het gammele pakhuis woonden, konden daar hun hele...

Het schip legde ergens aan de Westkust van Zuid-Amerika aan. "Breng jij maar eens alle zakken vol cement naar buiten en het dek op," bromde de bootsman tegen Reinier. "Dit schip wil ik nooit meer zien!" raasde Reinier, die liever weer zwerver wilde zijn. Bliksemsnel rende hij de loopplank...

Een kop thee. Met honing. Beslagen ramen. Regendruppels vliegen tegen het dakraam. De lucht is grijs. Geen wolken. Boomtoppen waaien. De mensen fietsen hard. Tegen de wind in. Een vrouw met een geel regenjack. Haar dochtertje met een roze regenjackje, achterop. Ineengedoken fietsend. Kijkend...

...afsteken tegen de maan. De weerspiegeling op de ramen die je zachtjes voorbij ziet gaan. De stilte en alleen het holle geluid van voetstappen die steeds sneller voortschrijden. Waarom die angst voor de nacht die alleen maar stilletjes op de dag wacht. De dag vol leven en problemen die niemand...

De bouw van de nieuwe flats aan de Lage Witsiebaan nadert zijn voltooiing, en zo zal mijn eveneens nieuw-verworven vriend mijn buurman worden. In de verte, vanuit mijn raam goed zichtbaar, rijzen de aaneengeschakelde woningen op, als bunkers, nog kaal en leeg en vele technische en dienstverlenende...

...voor de ziel, tot heilzaam geneesmiddel. De ramen van hun merkwaardige, totaal verwaarloosde appartement openen het uitzicht op desolaat aandoende panden met vensters waarachter weer ander vreemdsoortig onheilspellend, onbekend leed schuilgaat en op een schoorsteentje waaruit een wispelturig...

Het neonlicht van een enigszins merkwaardige "boulevard" die mijn geboortestad de allure en de grootstedelijkheid schijnt te verlenen die zij wellicht niet verdient of bezit is zichtbaar vanuit mijn raam. In de nacht lichten de rode en blauwe letters op van de eveneens merkwaardige maar vanuit...

...nadat de strop van de benauwdheid steeds verder aangetrokken was geweest, tot stikken toe. En nu tikt zachte regen tegen de ramen, nu spoeden zich de wijzers van het klokje voort: ik ben behouden (voor wie? waarom?). Het uur is nog niet aangebroken......