Alle inzendingen over van k

...merken. Maar de dakloze haan zit nu in een opvangcentrum en de rust is weer terug gekeerd in de straat.

...Ze zal ze dragen met plezier. En alleen ik weet - en u nu ook - dat ik er het lichaam mee bedank voor de liefde die ze voor mijn schoonmoeder toont.

Ik durf hier ijskoud te beweren dat ik geen stellingnemer ben, ook al staat dat voor het in te vullen vakje.

...ze eindelijk weer eens een 'goeie'. Ze hoeft maar te zeggen wat ze wil en het gebeurt, niet meer uitleggen waar alles staat, haar huis is schoon tot in elke hoek en boodschappen worden gedaan. Maar ze mist die man, ingelijst en prominent boven de schouw, ze huivert broze botten en zet de...

Ook leuk: 'Het is best te pruimen' en 'het zijn beste pruimen'. Doe er je voordeel mee, aanbieding 69 bij de C1000 in het kader van de euroknallers.

...profileren zich het habbieboebie in een panel dat zijn weerga niet kent. Zelfs Geert is gestrikt. Ik doe daar niet aan mee, maar wordt daar wel mee belast.

...dat het kan, het weten dat er iemand is die een beetje wacht, dat is toch een heerlijk gevoel in tijden van crisis.

Ik ben niet in den Heere gevaren, maar sommige heren wel in mij. Vervolgens kon ik ze laten geloven wat ik maar wilde. Het vlees is zwak.

...vraag ik mij af of er nog meer mensen zijn die op deze wijze terugkijken.

Politiek is ordinaire stemmingmakerij.

Ik mag er zijn.

Ontspoord, er zijn mensen die de holocaust ontkennen, de trein dendert voort. Vol ongeloof zie ik sterretjes, een pennenstreek doet goden wankelen. Ik voorzie kamervragen.

...weer uit een doos tevoorschijn komen. Nog één nachtje slapen, dan mocht ik weer.

...ik te ver, dan ga ik zwammen. Kuierend vervolg ik mijn weg, dat steentje in mijn linkerschoen baart mij zorgen.

...de oven gereed voor de quiche die ze na de laatste aanwijzingen van de Master krijgen voorgeschoteld. En dan ga ik naar huis om mijn column te schrijven. Geen zanger die iets van mijn wereld weet.

...te staan. En: Hoort bij de training. En: Je mag nooit, nooit denken dat je daar voor Jan met de korte achternaam staat. Want: Dat is slecht voor je moraal.

Het mooiste (tab)blad is onbesproken.

...mee. Opzij, opzij, opzij, opzij, een heus vrouwenboekenbal is geboren. En ik was er bij.

...spelen met Brutus, maar je weet hoe dat gaat, ook dat werd steeds minder. In een winter verhuisde Brutus naar een bijgebouw, vanuit de deuropening hield hij nog steeds de wereld in het oog, wachtend op wat afleiding. Later in een voorjaar was deze deur opeens dicht, bleef dicht. Brutus werd...

...goed gevoel, dat ik zeker ben dat deze dag door mijn moeder is gegeven. Bedankt Mama.

...kijken. Ik heb zijn gezicht niet gezien, maar zijn handen zal ik overal herkennen.

...teken dat de zomer toch echt weer gaat komen. En zoals ieder jaar ben ik weer kinderlijke verheugd om dit simpele feit.

...ik mij zorgen: als elke dag hetzelfde is. Waar is het verleden – heden – toekomst dan heen gegaan?

...voor het leven. Ik dacht nog even aan het meisje op de IC, en aan mijn schoonmoeder en aan de andere doodzieke mensen in die bedden. Het contrast was haast te groot om te bevatten.

...zijn. Als ware levenskunstenaars schilderen we onze eigen taferelen op het doek dat Leven heet.

Als alleen dat waar is wat altijd waar is, dan is maar heel weinig waar.

...de lamp gekeken hebben en even niets meer hebben gezien. Zijn zicht is bijna perfect, alleen dat linker blijft lui, vandaar die pleister op zijn oogje."

Er gaan vele verliezers in één winnaar.

... In ons hart, daar waar de liefde stroomt, in ons hart scheppen wij telkens weer ons eigen kunstenaarsleven en bezingen ons eigen lot

Wie geen moment vergeet dat elk moment het allergruwelijkste kan gebeuren leeft maar half.