Alle inzendingen van danny cant

Neen, ik heb het aanzoek niet gedaan en volgens mij is dit een vraag die op sterven na dood is. Wie durft het nog aan, en al zeker een tweede of derde maal? Waar dit de eerste keer al beangstigend voelt, lijkt het voor een daaropvolgende poging nog benauwender te zijn. Je bent voorzichtiger,...

Toen er amper klokken waren, was er nog tijd. Nu heb je niet meer de tijd om gewoon op je klok te kijken. ‘Haast’ is ons leven en stilstaan is er niet meer bij! ‘Tijd’ is zo rekbaar relatief, dat dit meermaals tot absurde situaties leidt. ‘Ik ben er binnen vijf minuutjes’! Een...

Elk verleden vervolledigt zich in haar toekomst. Het blijft achtervolgen, maar zolang dit niet overheersen gaat, staat het garant voor tijden waarin je vooruitblikt en dromen blijft nastreven. Het moet een waakvlammetje blijven dat flakkert op een héél laag pitje. Aan jou of mij om ervoor te...

Zwarte humor.... ‘Hier volgt een extra nieuwsbericht’. Dat de auto-industrie wereldwijd rake klappen krijgt, is een algemeen gegeven. Opmerkelijk is wel de opflakkering van dit tanende economische onderdeel in ons buurland Frankrijk. Eén en ander zit daar overduidelijk in de lift. Ook...

Al weken was hij met de voorbereiding bezig geweest. Alles, maar dan ook alles tot in de puntjes voorbereid, er zorg voor dragend dat geen enkel detail, hoe klein, overgeslagen werd. Hij had het dan ook voelen aankomen, of beter gezegd, zien aankomen. Vanaf de dag dat die rare bomen weer...

Sierlijk en gracieus. Het lijkt wel of ze door elkaar heen dansen in hun gefriemel om toch maar het dichtst bij de voor hen zo veilige lamp te komen. Het trekt hen immers zo aan, dat ze de onmogelijkste capriolen uithalen om in de buurt van dat licht te komen. Het waarom daarvan ontgaat mij ten...

Hij noemt het ‘zijn’ stad, Oostende. De plaats die hij dagelijks afschuimt in zijn zoektocht naar de zin van het leven. Voornamelijk een leven de naam amper waardig. Het gevoel van nuchter zijn kan hij niet eens meer omschrijven. De laatste dag dat hij niet dronken was, weet hij zich al lang...

Het bannen, ik meen te weten dat ze die ‘straf’ ten tijde van Napoleon ook al wisten te hanteren. Dat het vooral gebruikt werd om opmerkelijke figuren van het voorplan te verwijderen. Figuren die het zo bont maakten, (met toentertijd één iemand in het bijzonder), maar waar men toch de nodige...

Natuurlijk wel, ik doe het al drieënveertig jaar. Leven met mijzelf wel te verstaan! Ik ben dan ook bevooroordeeld om er in alle objectiviteit een eerlijk antwoord op te geven. Toch wil ik hier een poging wagen om een beeld van mij te schetsen, dat realistisch genoeg is, om niet door mijn...

‘Ben je wel zeker dat het geen kwaad kan?’ Een beetje vertwijfeld bekijk ik de ietwat verouderde tafel en wat daar allemaal uitgestald ligt! Je kan het zo gek niet bedenken. Potjes en doosjes in de meest uiteenlopende maten en kleuren. Flessen allerhande voorzien van hagelwitte etiketten,...

Het moet nu zowat acht jaren geleden zijn. De dag dat mijn moeder een brief ontving, waardoor zij zich gratis kon laten onderzoeken op borstkanker. Ze was net vijftig geworden, en volgens dat schrijven kwam zij nu toch wel in de risicozone terecht. Ik herinner mij ook nog heel goed haar eerste...

Iedere schrijver zal dit gevoel wel herkennen zeker. Je rekent er niet echt op, maar ergens diep van binnen is de hoop er, dat je het wel eens een keertje mag meemaken. De hoop dat je er eens uitgepikt wordt als gedicht of verhaal van de dag. Net dat ene beetje extra, dat je noeste schrijverstalent...

Drie op de vijf huwelijken in ons land lopen de dag van vandaag op de klippen. Een ware golf van echtscheidingen, waarin sommige partners pogen met elkaar om te gaan in de best mogelijke verstandhouding. Even zoveel keer gaat dit niet zonder slag of stoot. Verwijten en soms meer tastbare attributen...

Zij ergeren mij mateloos. Wat zeg ik, het is veel meer dan dat. Ik haat ze gewoon. Overal kom je ze dan ook tegen, op de onmogelijkste plaatsen. Op sommige dagen zie je er geen, op weer andere, véél meer dan je lief is. Zij hebben nooit mijn sympathie kunnen wegdragen, en dit al sinds mijn...

Het ruziemaken, kibbelen, dat is wat mij opvalt als ik grasduin door forums van uiteenlopende schrijverssites. Soms ontaardt een heel onschuldig topic tot hoogoplopende ruzies, met nog net geen verwijten naar elkaar toe. Het is soms zo erg, dat de betrokkenen uiteindelijk niet meer weten waar het...

Het gaat al eens over de tongen, ‘een goede huisvrouw heeft alles bij zich.’ Uiteindelijk is die stelling niet zo overdreven als je nagaat waar sommigen allemaal mee rondzeulen. Het woord ‘sleuren’ is hier wel op zijn plaats. Van hot naar her dragen zij een zak, in wat voor vorm of kleur...

Het is genoeg geweest. Nu stop ik ermee. Zij kunnen voor mijn part met z’n allen de boom in. Wat ik ook doe of laat, nooit zullen zij tevreden zijn. De ene verandering op de site is nog maar doorgevoerd, of zij staan al aan te schuiven en te roepen dat het anders moet. Zij zouden het veel...

Waar is de tijd. De tijd waar er nog zekerheden bestonden. Pas 18 en je mocht er donder op zeggen dat binnen de kortste keren je oproepingsbrief in de bus zou vallen. Nee, dan spreek ik niet over een kiesbrief voor één van onze veelvoudige regeringsvormingen. Dan heb ik het over ‘de brief’...

In mijn strijd om liefde, heb ik vaak het gevecht aangegaan. Weinig keer gewonnen, maar nooit aan opgeven gedacht. Haar vele gedaanten wisten meermaals te verleiden, doch haar ware aard is zelden aan mij vertoond. Het doorgronden van haar bedoelingen is nooit éénvoudig te noemen. Het is...

Viagra, hoe komen zij er toch op? Ik weet dat ze met dit product, sommige zaken, recht weten te zetten. De bewering dat het renners sneller laat fietsen, is totaal nieuw en zo ongeloofwaardig dat het lachwekkend overkomt. In mijn ogen, zit je als renner niet echt makkelijk op je zadel als je dat...

Ontwaak je nog uit dromen, als het leven een hel blijkt te zijn? Als tegenslagen overheersen en het pad dat voor je uitligt uitzichtloos lijkt? ‘Waarom dan nog,’ is de meest prangende vraag die overheersen gaat. Er dreigt als het ware een spiraal van negativisme, waar eens in verzeild, er...

Je hebt de hele dag al vernietigende kritieken te slikken gekregen op een stukje tekst, waarvan jij dacht, dat het best wel knap in elkaar zat. Je allerlaatste gedicht werd amper bekeken, de grond ingeboord en daar heb je het dan. De twijfel slaat toe. ‘Schrijf ik dan zo slecht, is het allemaal...

Na een korte terugblik, blijkt dit al bij al geen slecht jaar te zijn geweest. Het mag voor ons worden gecatalogeerd onder de norm ‘aanvaardbaar’, net niet ‘Grand cru.’ Dat we daar niet toe komen, ligt aan een paar inschattingsfoutjes die we de voorbije maanden hebben gemaakt. Gewoon een...

De overlevende kalkoenen kunnen weer eens opgelucht ademhalen. Het risico dat ze nu nog, na de feestdagen, op het kapblok belanden, is aanmerkelijk kleiner geworden dan een weekje terug. Hun roep klinkt weer wat luider, de schuwheid ebt weg en ze kijken bij lange niet uit naar volgend...

Méér dan anders hou ik de laatste dagen de kilometerteller van mijn snorfiets in het oog. Niet zozeer de snelheid want dat deed ik al langer. Hij snort immers (ver) boven de toegestane waarde van vijfentwintig kilometer per uur en dan is het altijd oppassen geblazen. Neen, het zijn gewoon de...

En ja hoor, hier gaan wij weer! Geen verkiezingen, of er is één of andere smelter die zijn vet aan onze dioxines wil toevoegen. Zijn er varkens te bespeuren die grondig de pest aan dit alles hebben of kippen die zich grieperig gaan voelen. ‘Natuurlijk’ is anders, maar nu al kan je er...

‘Het is kanker. In zeer agressieve vorm. Met een beetje meeval kan hij dit nog een jaar overleven. Genezing is uitgesloten, daar ben ik zeker van! Enkel de pijn kunnen we bestrijden om zijn resterende maanden draaglijk te maken. Ook bestraling van de al aanwezige tumor kan nog wat uitstel...

Dit gaat de perfecte dag worden, ik voel het. Er is geen pijn en niets in mij weet zich zulk moment nog te herinneren. Meestal zorgt de hevigheid ervan dat ik in een roes rondwaar. Dat de omgeving aan mij verloren gaat en ik enkel overleef. Mijn toekomst is teniet gedaan, op de dag dat ik het...

Net voor de winter moest ik ze noodgedwongen aan banden leggen. Ze begonnen toen al op te spelen en ik vond dit helemaal niet kunnen. Ik wil best aannemen dat ze ongeduldig zijn, maar met rukwinden van 90 kilometer per uur en hevige plensbuien hadden ze niet het minste recht om toen al op het...

Ontmoetingen verlopen nooit zonder slag of stoot. Het komt er op aan als eerste de vuilniszakken van onze buurman om de hoek te halen. Heelhuids, en daar lag de moeilijkheid. Die paar honderd meter overbruggen heeft mij in het verleden al meerdere letsels opgebracht. De laatste wonden zijn nog...