Alle inzendingen, jaar 2011, week 44

Als er geen grote rampen gebeuren, zijn we morgen met 7 miljard. Op www.worldometers.info kan wie niks beters te doen heeft de aangroei van de wereldbevolking op de voet volgen. Elke dag komen er gemiddeld 209.000 mensen bij, vooral in de ontwikkelingslanden. Als er ergens geen mensen moeten...

Schrijden is koninklijk, schreden op de weg terug is door stof en modder. Ik verkies de moeizame weg, gehoond of bespot, ik vlei mij aan uw voeten en geef mij toe. Denk nu niet dat ik uw schoothondje zal zijn, ik kef uit alle macht en bijt u in de kuiten, zo nodig. Mijn alter ego's weten u ook...

Zomernacht De dagen glippen geruisloos over van zomer naar herfst van bloem naar blad mijn gevoel zo diep van binnen keert terug naar de basis waar jij stond je was er even echt voor mij zie je ogen kijken naar mij je armen gestrekt je mond schreeuwend kom, kom naar me toe de wind...

Een ander woord heb ik niet voor wat er gebeurt rond een door een Angolese moeder op het vliegtuig gezette zoon richting Europa. Politici, media, pleegouders en belangenverenigingen wringen zich in allerlei bochten en dringen Mauro in een hoek waar harde klappen vallen. Ik heb te doen met die...

(voor James Abbott Whistler (1834 - 1903)) Je bent geboren in Lowell, Amerika, waar je het eerste kind was van je vrome moeder Anna Matilda en je avontuurlijke vader George Washington, die de kost verdiende als ingenieur. Tijdens het diner werd er uit de bijbel voorgelezen en ging je vader voor...

''Uit die stoel jij, je zou gaan behangen'', en ze deed de tv uit. ''Ga niet zo te keer mens, je weet toch, dat ik het buskruit niet heb uitgevonden, ik kan niet behangen, het is veel te donker met dat kleine lampje.'' ''Je gaat wel behangen en rap, ik zit al maanden in de...

Wintertuin Ik weet die middag in de winter angstige auto's schoven door een ijzelzee kristallen oevers, ruit van craquelé tocht van deernis en verbijsterd kijken in glas gegoten bomen kreunden: ga terug geluk is naar het noorden reizen, zei ik leven of bezwijken en later, wachtend...

Zelfverzekerd blikt hij in de camera. Zijn haar glimt van de gel: coupe gecontroleerde nonchalance. Zongebrande huid. Hippe zwarte bril. Hij draagt een kek matthijsvannieuwkerk-colbertje. Zelfs zijn naam klinkt zwierig en energiek. De indrukwekkende rij boeken achter zich maakt het plaatje...

(voor John William Waterhouse (1849 - 1917)) Je bent geboren in het door stuifzand mistige Rome gevuld met eeuwenoude kunstschatten, terwijl je vader William en je moeder Isabella daar als kunstschilders werkten. Je herinnerde je niet veel van die beginjaren, maar daarin werden wel de kiemen van...

Leuke opmerkingen kreeg ze erg veel. "Hebt u toevallig Indische voorouders, bent u toevallig van Oost-Europese afkomst". Allemaal opmerkingen die haar tot nadenken stemden. Waarom in hemelsnaam vroeg men dat nu juist aan haar? Ze had geen buitenlandse achtergrond, geen familie ver weg en...

Ziehier nog een korte toegift op de vier beschouwingen over holisme (beschouwingen Filosofie nrs. 64-67). Ze heeft betrekking op centrale en perifere functies en vormt m.i. een zinnige aanvulling op de verklaring die het holisme geeft van de gerichtheid van de natuur op synergie (vorming van...

Mien vertelt, ´´Toen ik achttien was woonde ik nog thuis op de boerderij. Mijn moeder vertelde mij, dat buurman Krelis van de boerderij aan de overkant van de weg, een hekel had aan Martijn, de vrijer van zijn dochter Clara. Dat jong was al een paar keer door de politie opgepakt, daarom...

Verstreken tussen paletmes en penseel (bij 'Titus aan de Lezenaar', Rembrandt van Rijn) Met aarden fijngewreven, in oliën gelengd grondt vloeiend vaste hand laag over laag donker omber-schaduwend het kind omvat rondom gezicht en handen - het peinzen gepenseeld in sober licht gevouwen...

(voor William Holman Hunt (1827 - 1910)) Je bent geboren in Londen, waar je vader verkoper in een warenhuis was, altijd stipt op tijd naar zijn werk in Cheapside en voor het avondeten weer terug, het gezicht alsmaar strakker in de plooi, terwijl je brave moeder de tafel keurig gedekt had, alles...

Er lopen heiligen op straat. Ze zijn te herkennen aan hun onopvallendheid, aan hun onzichtbare mantels van een oneindige kostbaarheid die losjes om hen heen wapperen, aan hun verdriet. Als we ze tegenkomen lopen we ze voorbij. Maar we horen iets ruisen. Als we omkijken zien we dat ze zich...

Ga er niet heen, ga er niet heen. Ik luister naar een liedje van Daniel Lohues, een zanger die de taal van mijn opa en oma zingt. Drents. Wel een andere variant; het is het Drents van Erika. Een Drents met een Twentse ‘o’, heel apart, maar dat doet er verder niet toe. Hij zingt over het dorp...

(voor Dante Gabriel Charles Rossetti (1828 - 1882)) Je bent geboren in good-old Londen, als de oudste zoon van een Italiaanse geleerde, vader Gabriele, en moeder Frances, die altijd druk in de weer was om het gezin draaiende te houden. Op jonge leeftijd stortte je jezelf in de literatuurwereld,...

Mijn vroegere buurman is nog steeds een aardige, rustige vent. Een paar keer per maand gaan we weer eens ouderwets een avondje babbelen. Meestal bij hem thuis, soms in de kroeg. We hebben allebei een druk leven, maar die avondjes zijn belangrijk voor ons. Dan nemen we even gas terug. En als we bij...

''Jij hebt nog steeds die grote mooie bruine ogen, Mien.'' ‘’Leuk dat je dat zegt, ben ik niet gewend van je, dat je mij een complimentje geeft. De wereld zou er beter uitzien als iedereen dat doet.'' '' Alleen dat haar van je lijkt nergens op, ga naar de kapster, die weet wel wat je...