Opgesloten
Mien vertelt,
´´Toen ik achttien was woonde ik nog thuis op de boerderij. Mijn moeder vertelde mij, dat buurman Krelis van de boerderij aan de overkant van de weg, een hekel had aan Martijn, de vrijer van zijn dochter Clara. Dat jong was al een paar keer door de politie opgepakt, daarom verbood hij haar met hem om te gaan. Clara had toch stiekem contact met hem en op een dag betrapte hij het stel half naakt op de hooizolder. Woedend joeg hij Martijn van zijn erf af.
Martijn maakte dat hij wegkwam, want Krelis was niet gemakkelijk, vervolgens sloot hij zijn dochter met haar hondje op in een kamertje onder de begane grond. De knecht van de boer stopte haar door een zware Luik, eten, water en kaarsen toe om licht te maken.´´
´´Vond haar moeder dat wel goed, dat is toch onmenselijk om je eigen vlees en bloed zo te behandelen´´, zei Wouter.
´´Die was nog erger dan haar man, ze liep altijd iedereen uit te schelden, maar omdat mijn moeder Clara al een hele tijd niet had gezien ging de poolshoogte nemen. Op haar aanbellen kreeg ze te horen, dat Clara straf had en meteen gooide ze de deur dicht. Toevallig zag mijn moeder de vader van Clara en vroeg opheldering waar zijn dochter was. Hij had kennelijk wroeging van zijn daad en wilde zijn dochter weer vrij laten, maar zijn vrouw wilde daar niets van weten, want ze was veel te bang, dat ze weer naar Martijn ging. Mijn moeder was vreselijk tekeer gegaan en had gedreigd naar de politie te gaan, toen zij hoorde, dat Clara opgesloten was onder de grond.
Het arme kind bleef opgesloten, maar haar hondje begon op een gegeven moment ergens te graven totdat er een opening naar buiten ontstond. Het lukte Clara het gat zo groot te maken, dat zij er ook door kon kruipen de vrijheid tegemoet. Het was nacht en het hondje stond haar op te wachten, zo intelligent was hij. Samen liepen ze naar het huis van haar vrijer. Ze wilde haar ouders niet meer zien en ze haatte hen vreselijk. Het was al drie uur. Ze kreeg een idee, ze zette een ladder tegen de muur onder het raam van de kamer waar Martijn sliep.
Voorzichtig ging ze met haar hondje de ladder op en tikte zachtjes tegen het raam van zijn slaapkamer. Even later werd voorzichtig het gordijn open geschoven en zag ze het verbaasde gezicht van Martijn. Hij gebaarde haar weg te gaan, maar Clara bleef aandringen om binnen te komen en dreigde te gaan schreeuwen. Toen opende hij het raam en liet haar binnen. Het hondje blafte even.
´´Stil´´, riepen ze allebei. Clara omhelsde hem, maar hij deed dat niet van harte. Opeens hoorde zij van dichtbij het geluid van een kuch.
´´Wat is dat Martijn?´´, vroeg ze.
Hij knipoogde naar haar, en zei:
´´Dat zal vader wel zijn.´´
Martijn keek op zijn horloge, en zei:
´´Clara je moet weer naar huis gaan, ik moet morgenochtend weer vroeg op en als ze je weer opsluiten, bel ik de politie, die komen je wel dan bevrijden.´´
´´Ik wil bij je slapen Martijn, ik houd van je, want ik ga niet meer terug, ik haat ze.´´
´´Dat kan niet lieverd, je moet naar huis gaan.´´
Weer hoorde ze iemand hoesten. Dat moest hier in de kamer zijn, dacht ze. Ook haar hondje reageerde op dat hoesten en begon te blaffen. Ze zag, dat het zweet bij Martijn op zijn voorhoofd kwam staan.
Ze kreeg argwaan en keek onder het bed.
Tot haar grote schrik zag ze haar vriendin Greetje naakt daar liggen.
Woedend keek ze naar Martijn en zei:
´´Wat moet dat betekenen, je lag met haar te rommelen, hé, wat ben je toch gemeen, ik walg van je.´´
Ze pakte haar hondje op en liep hevig huilend de gang op. De vader van Martijn hoorde dat lawaai en kwam zijn bed uit en trof Clara met het hondje hevig bedroefd aan. Vervolgens rende zijn vader, een weduwnaar, naar de kamer van zijn zoon en zag nog net op tijd, dat Greetje de ladder afdaalde.
´´Wat moet dat betekenen, Martijn?´´
´´Vader, Clara mocht van haar ouders niet meer met mij omgaan, daarom heb ik verkering aangeknoopt met Greetje. Die heb ik vannacht stiekem binnen gelaten. Ze wilde bij mij slapen. Toen het ongeveer drie uur was hoorde ik getik tegen het raam en ging kijken. Ik zag toen, dat Clara de ladder op was geklommen. Ze wilde naar binnen, maar ik gebaarde haar naar huis te gaan, maar dat wilde ze niet. Toen heb ik gauw Greet onder het bed geduwd en het raam geopend. Clara kwam binnen, maar hoorde Greet hoesten. Ze keek toen onder het bed en zag haar. Ze werd natuurlijk woest, maar ik mocht van haar ouders niet met haar omgaan. Ze vertelde, dat haar ouders haar hadden opgesloten en ze begon vreselijk te huilen.´´
Zijn vader was een lieve man en begreep de situatie en kreeg medelijden met Carla. Na een paar jaar is zoon Martijn met Greet getrouwd en hebben het ouderlijk huis verlaten. De vader van Martijn is toen getrouwd met de twintig jaar jongere Clara en zijn gelukkig geworden. Hoe vond je het Wouter?´´
´´Best aardig en uiteindelijk nog met een goede afloop, zo is het leven, Mien.´´
kpnplanet.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: woede
hooizolder
185
Geef je reactie op deze inzending: