Hartenkreten over reizen

Nog siert de foto van de oude Karelsbrug in Praag mijn wand. Op de voorgrond een lantaarn die het beeld diepte geeft. Verder weg op de brug een levensgroot kruisbeeld en in de blauwachtige verte de kerk met mij nu onbekende naam. Het bezoek aan de koninklijke of zo men wil keizerlijke stad vormde...

Op het kleine schermpje van de Tom-Tom stond onder meer de naam van het dorp dat we gingen bezoeken te lezen: "Heeze" en inderdaad volgde onze auto het parcours dat ik zo vaak heb afgelegd - en in vroeger tijden met mijn ouders - naar het kunstenaarsdorp bij Eindhoven, domicilie van mijn zozeer...

De tijd begint te dringen. Mijn levensjaren naderen het getal van zeventig. Mijn Lanersbach zal ik nooit meer weerzien. Het is lang geleden; mijn jeugd ontvouwde zich als een bonte waaier en zij toonde mij die landschappen; die zonnige grasgroene weiden; dat klaterende bergbeekje en die welgedane...

In onze jeugdjaren; jaren van onschuld, getekend door armoede, hadden we niet veel, maar eens bezochten we met onze ouders bij uitzondering Den Haag, Scheveningen en Madurodam. Hoe goed herinner ik me nog de aanblik van het trotse en monumentale Vredespaleis, gesitueerd te midden van haar...

De Intercity glijdt ongelooflijk gracieus en elegant onder de overkapping het station van Tilburg binnen en het krachtige, machtige voertuig mindert vaart en komt tot stilstand. De trein zal me op mijn bestemming brengen; het dorp Rijssen in de verre provincie Overijssel; een reis van anderhalf...

We waren gearriveerd in Leerdam. Wapperende vlaggen begroetten ons. In de verte verhief zich de asgrijze koepel van een kerk. De Opstapbus had haar doel en bestemming bereikt. Ik was een der jongste senioren in het gezelschap. De verhalen kwamen los en werden op mij afgevuurd als ongeleide...

De leraar, onze trouwe en zeer religieuze leraar, een pater die een heel netwerk bezat van nonnen en paters in Frankrijk, Zwitserland en Italië, waarop hij een beroep kon doen, hield een verrassing voor ons, scholieren, achter de hand: een reis die op handen was en waarvan we nog geen weet hadden....

De treinreis duurde niet lang. Ze voerde over de bruggen die noord en zuid verbinden en die uitzicht bieden over de wateren, bevaren door een enkel stoutmoedig schip en leidde naar de metropool, zetel van onze regering, waar de hoogbouw onwaarschijnlijk oprijst. Een tramlijn verbindt de voorstad...

Het restaurant was wat morsig en verwaarloosd. Het was gesitueerd aan de brede straat die het dorp Dongen doorsnijdt. Het biedt uitzicht op een monumentale witte villa aan de overkant. Binnen hangen pontificaal voor de brede ramen roze Chinese lampionnen en er stonden merkwaardige porseleinen...

De Intercity naderde het station van Geldrop. We waren de metropool Eindhoven gepasseerd. In de verte schemerden door de ramen van de coupé de parallelle torens van de koepelkerk met hun bolronde bekroning, eens van zo dichtbij aanschouwd tijdens het ziekbed van mijn liefste moeder dat spoedig zou...

Ik maakte aanstalten om naar Rotterdam, Den Haag en Zoetermeer te vertrekken toen ik haar tegenkwam op het perron; een dame van mijn leeftijd, misschien een "old hippie", slank, gekleed in een kleurige pantalon, met diepe rimpels die haar gezicht tekenden. Ze zou me met behulp van haar mobiele...

We naderden Den Bosch. De chauffeur had het voertuig stevig in de hand en het parcours was snel afgelegd. Den Bosch kent haar toegangswegen, zoals ik vermoed geflankeerd door de panden van de "burgerlijke elite". Op de onderwijsboulevard is het een komen en gaan van opgewekte, vrolijke jongeren...

De NS maakt in haar nieuwe, geavanceerde Sprinters en Intercities veel reclame voor haar nieuwe materieel. Je kunt op de schermen bewonderen hoe de langgerekte gele treinen met tweehonderd kilometer per uur als slangen over de rails kruipen en je kunt heerlijk zitten in de ijsblauwe "fauteuils";...

In onze jeugdjaren, jaren van onschuld getekend door armoede, hadden we niet veel, maar eens bezochten we met onze ouders bij uitzondering Scheveningen, Den Haag en Madurodam. Hoe goed herinner ik me nog de aanblik van het trotse en monumentale Vredespaleis, gesitueerd te midden van haar...

Landgoed "Wellenseind" is via de "toeristische route" die we vandaag aflegden, te bereiken. Onderweg ontvouwde zich het Brabantse landschap voor onze ogen. De winter zou niet lang meer op zich doen wachten en het had al gevroren. Hier en daar bevinden zich op het land kleine poelen of...

Ruimte van gedwongen oponthoud. Stoelen in een halve cirkel. Rust en gefluister. Weekbladen uit een stapel getrokken en deels uit een map ontsnapt, verspreid over de als tafels gebruikte, brede stoelleuningen. Ik wil niet wachten maar doorgaan met mijn leven. Waarom zou ik wachten? ...

De meeste mensen gaan dolgraag op reis, maar ik niet. Ik zou wel willen, maar de angst weerhoudt mij. In de NRC las ik dat autistische kinderen erg in paniek raken als er wordt afgeweken van de dagelijkse structuur. Ik kan al die veranderingen en onbekende invloeden niet verwerken, dan ga ik rare...

Afgelopen vrijdag was het bloedheet en klam. Wat je dronk, zweette je meteen weer uit. Ik wilde naar Nuenen of naar Sittard. Ik dacht dat je per spoor naar Nuenen kunt, maar daarvoor moet je de bus nemen en daar was het me helemaal te heet voor. Bovendien heb ik geen OV-chipkaart. Maar dat wist ik...

Deze ochtend pak ik de spitstram naar Utrecht. Het moet er toch een keer van komen. Sinds eind vorig jaar mijn vertrouwde buslijn is opgeheven, onderzoek ik alternatieven om van huis naar werk te reizen. Die blijken er te zijn. (Nieuwegein lijkt saai, maar vergis je niet). Afgelopen week heb ik de...

Het is donderdagochtend en het is een mooie roze zonsopgang, het is nog maar negen uur. Je merkt al dat de winter opschiet, het is eerder licht en niet zo koud meer maar er komt nu regen. Ik ben alleen thuis en vind dat prettig. Ik las in het boekje van Remco Campert en dacht toen dat ik maar...

DAG EEN Het moet op mijn achttiende zijn geweest dat ik na het behalen van het Atheneumdiploma met een busreis naar de wereldstad Parijs vertrok, het avontuur tegemoet. Voor het benodigde geld had ik een maand lang bollen gepeld en had driehonderd gulden verdiend, de reis kostte evenwel 179...

Wat is er met mijn hoofd denk ik, als ik 's morgens wakker word in joegoslavie, kroatie. Ik ben de laatste tijd nogal druk en dan ineens valt alles stil. Ik ben net met veel moeite afgestudeerd en ga met remco en simon op vakantie maar de reis is lang en het autorijden wil niet zo goed. Het weer...

Foppe voelt zich depressief door de herfststormen. Hij ligt op bed met sombere gedachten en nu moet het ook nog winter worden. De beer houdt zijn winterslaap, denkt foppe maar waar moet ik naar toe. De pi/meisjes zorgen heel goed voor hem maar hij besluit op advies van de huisarts naar Hawaï te...

VANDAAG is de tour de france etappe in BRETAGNE. Dit vind ik een heel mooi deel van France. De uitzichten zijn wijds en de zeekust met rotsen is indukwekkend. Er zijn zelfs poortjes in de bergen aan zee. Het klimaat is er heftig. Veel wolken en wind en regen afgewisseld met felle opklaringen. De...

KAPITEIN FOP OP OUDE ZEESTOMER VER VAN EIGEN HOKJE MET PIL FOPPE zat in zijn leunstoel naar muziek te luisteren en dronk koffie met pafke. Hij dacht na. Hij was nu bijna vijftig en had niks van zijn leven gemaakt. Een keer wilde hij nog op vakantie om dan voorgoed het gordijn dicht te trekken...

VERSLAG FIETSTOCHT NAAR ST ANNE PAROCHIE MEMMIE FOPPE ST COMPOSTELLA het is vrijdagnacht vier uur foppe is heel druk en heeft veel energie hij is de hele week al thuis geweest hij moet er hoognodig even tussen uit en naar mem desnoods met de fiets die hij anders nooit gebruikt de taxi duurt te...

De ‘Internationale schoorsteenvegerbijeenkomst’ die sinds 1981 het eerste weekend van september plaatsvindt in Santa Maria Maggiore in Valle Vigezzo in Noord Italië, is elke keer een happening in dat dal waar iedereen zo gelukkig lijkt te zijn dat je jezelf afvraagt waarom mijn...