Reisangst
De meeste mensen gaan dolgraag op reis, maar ik niet. Ik zou wel willen, maar de angst weerhoudt mij. In de NRC las ik dat autistische kinderen erg in paniek raken als er wordt afgeweken van de dagelijkse structuur. Ik kan al die veranderingen en onbekende invloeden niet verwerken, dan ga ik rare dingen zeggen en doen. Of ik drink teveel alcohol om al die nare angsten te dempen. En van die alcohol ga ik nog gekker doen, dus blijf ik liever zitten waar ik zit. Ik heb geen straatvrees of claustrofobie, nee, het is het onbekende, het onoverzichtelijke, waar ik voor terugdeins. Zo wilde ik jaren geleden voor negen maanden door heel Afrika. Alles was betaald en geregeld. Ik vertrok 's avonds vol goede moed en grapjes makend. Ik dronk mezelf nog wat moed in op het Centraal Station van Amsterdam. Daarna zocht ik door via de metro het vertrekpunt. Door het donker belandde ik bij een monsterlijke truck, alles gehuld in neplichten. Ik werd opeens heel bang, een Fries probeerde me nog om te praten, maar ik had een acute angststoornis, waardoor ik echt niet verder durfde. Ik wandelde zeer verslagen en randpsychotisch terug naar het station, alwaar ik snel de trein terug naar Gouda nam. Twee weken Israël is ook met vallen en opstaan gegaan, met de nodige (rand)psychotische ervaringen. Ik gooide zelfs met stenen naar mijn vader, die ik meende te zien. In Jericho vond een rare geestverschuiving in mij plaats. In Istanbul wilde een gekke Turk rare dingen met mij doen onder de douche, terwijl ik daar stond met een hevige kater. De leider is echt kwaad geworden op die viespeuk. Nog nooit zoveel raki en bier gedronken als toen. Allemaal al jaren geleden. Nu heb ik al moeite met een dagje Den Haag en zeker overnachten op een vreemde plek is aan mij niet besteed. Ik ben meer en meer een huismus geworden. Ik voel me al onveilig genoeg in mijzelf, nieuwe impulsen leiden tot verwarringen en al gauw tot teveel onveiligheid. Nu erken ik die alarmbellen in mijzelf, terwijl ik er vroeger stuurs en vijandig overheen stapte, met alle nare gevolgen van dien. Ik wilde ook graag gewoon reizen en communiceren zoals de meesten, daar ben ik door schade en schande van teruggekomen, want angst kan ook een goede raadgever zijn. Misschien ga ik deze zomer wel op de fiets naar Schoonhoven.
Geplaatst in de categorie: reizen
Reisangst
371
Geef je reactie op deze inzending: