Hartenkreten

Het nieuws wat bol staat van...juist ja de mensen die zich niet aan regels kunnen houden, nee dus je zou er depri van worden vooral omdat wij, ouderen de ernst van de situatie inzien en ons wel degelijk aan diezelfde regels houden! Snappen doe ik het wel- en niet want het is vakantie en dan wil de m...

Mijn vriend, die altijd "anders behaard" is, had nu zijn baardhaar zodanig laten scheren dat er een dunne lijn was gevormd tussen zijn oor en zijn mondhoek en hij droeg een geruit colbert waarover hij wenste te beweren dat het zijn "lievelingscolbert" was....Het jasje sierde hem inderdaad; zijn scho...

Nog koester ik het kleine portretje in het fotolijstje van de man die daar zo vrolijk en charismatisch is afgebeeld als een dansende godheid, mijn lang verloren kameraad en wonderlijke vriend die heeft gesproken over "diepe vriendschap" en over "samen zijn" maar die mij in vertwijfeling heeft ac...

In de grote supermarkt vlakbij mijn Tilburgse flat viel mijn oog op de blikjes "Hollandse Hopjes" die in de aanbieding waren; kleine, cilindrische blikjes, toepasselijk gesierd door de kleuren rood, wit en blauw en de tekst "sinds 1892" en ik besloot er twee van aan te schaffen. De hopjes ro...

Het is vroeg in de ochtend en er valt een miezerige regen. Er is geen mens op straat en het is eens heerlijk rustig. Aan de lantaarnpalen hangen plastic zakken met plastic troep. Ik groet de familie kauw, die aan de hangende en neergesmeten zakken pikken. Ze trippelen statig en eigenwijs over het as...

In die langvervlogen jaren van mijn vroegste jeugd moet mijn pop iets gemankeerd hebben, zodat ik met mama naar de "poppendokter" zou gaan die gevestigd was aan het Korvelplein. Het was een lange weg vanuit zuidelijke gedeelten van onze stad, helemaal naar Korvel, en tot mijn verrassing trof ik in d...

Ik had me van de kamer een totaal andere voorstelling gemaakt. Het bleek een soort huiskamer te zijn, laten we zeggen; een plaatsvervangende "huiskamer" voor ontheemden, voor eenzamen, met een grenen tafel in het midden en een rustieke grenen kast waarop twee porseleinen vazen, met daarnaast tegen...

De weg naar het Twee Steden Ziekenhuis is vandaag opgebroken. Gehelmde heren met tractors en voertuigen versperren de weg. Toch bereik ik de hoofdingang en na het obligate wassen van de handen de afdeling dagbehandeling. De eveneens obligate computer bevat alle gegevens en toont zelfs mijn kleine po...

Op het kerkhof aan de Hoflaan staan donkergroene statige sparren zij aan zij in een lange, plechtige rij, als om de grafstenen te beschermen en te bewaken..... Het is een mooie julidag en een licht briesje schijnt ons te willen strelen, maar voor mijn zwaar ziekelijke vriendin die naast mij voortst...

Wakker wordend met op de achtergrond een ongekende machine- herrie liet weten dat het maandag was en ik dacht gompie, ze gaan het struikgewas aanpakken want inmiddels staat dat zo ontzettend hoog dat een beurtje niet verkeerd zou zijn. Zeg maar de APK van het welig groeiende struikgewas, maar nee ho...

In mijn versleten adressenboekje had ik hun namen en telefoonnummer al jaren geleden neergekrabbeld naast de namen van de trouwelozen die ik door heb moeten strepen en na al die lange jaren waren ze naar me toe gekomen alsof het leven mij hen moest schenken; zij die zich bleken te ontpoppen als mijn...

"Sanadome" behoort eveneens tot de "nationale attracties" naast "De Efteling", "Het Safaripark", "Apenheul" en wat dies meer zij. De afstand Tilburg-Nijmegen is met de auto binnen een kort uur te overbruggen. Als we bij het zwemparadijs arriveren rijst het imposante krijtwitte gebouw waari...

Het toeval wilde die dag dat ik op de zitplaats bij de bushalte die ik altijd bezette als ik terugkwam van mijn vriend, een ring aantrof; deze lag daar min of meer onopvallend maar zijn aanwezigheid kon me toch niet ontgaan. Hij bleek bezet te zijn met een guirlande van kleine, schitterende, lichtpa...

Zeg T, goedemorgen meis alles goed en thuis ook, vraag ik als we aan de kassa komen bij Appie? Ze lacht haar brede lach en zegt: het gaat steeds beter en dat is hartstikke mooi natuurlijk. Gedurende het feit dat de boodschappen op de band gaan en het pinnen wat er onvermijdelijk achteraan komt, pr...

Het kleine restaurant aan de Noordstraat ademt een Franse sfeer en Franse lang-vergeten chansons weerklinken er. Een nieuwe dag scheen aangebroken en een onverwacht lente-achtige atmosfeer hing in de lucht, die scheen te duiden op de voorspoed, zo lang al verwacht, die was uitgebleven en waarom i...

Zoon gaat sinds een paar weken op de maandag en vrijdag weer naar school. Op de fiets, als vanouds. De lesuren zijn teruggebracht tot een half uur. Niet de brugklassers sjouwen met hun zware rugzak over de gang op weg naar de volgende les, maar de leraren verplaatsen zich. Op de donderdag spreken ze...

Eens, in lang-vervlogen tijd (het eindexamen was op handen...) had ik in het buitengebied al uitgekeken op de witte zijmuur van het huis dat ik nu, na vijftig jaar, van binnen leer kennen; hier vindt de cursus bloemschikken plaats in een langgerekte rommelige loods. De rest van het huis blijkt la...

De Veolia-bus had over De Heuvel gehobbeld en de halte op het Piusplein bijna bereikt, toen we in gesprek raakten. Ze zat al geruime tijd naast me en ik had vanuit mijn ooghoeken de leerachtige huid van haar wangen, haar grijze haar en haar bril geobserveerd. Ik heb weleens overwogen hoe het zou ...

Gisteren nog aanschouwde ik de paars begroeide heuvels en de bruine, beige en zwarte wilde paarden van de heide; vandaag wordt appel voor mij geblazen. Als ik van huis ga staat nog een volle, ronde, bleke maan aan de hemel en heeft mijn kleine, lichtgele kanarie nog het kopje in de veren. Ik pass...

In de verte, door de grillig gevormde openingen heen, die het struikgewas en het groene gebladerte van de bomen in zomertooi creëren, zie ik een kleurige stoet zich langzaam voortbewegen en ik hoor tromgeroffel en boven alles uit de weemoedige klanken van trompetten en trombones.... Het is weer ...

Het was een beeldje van een trotse, fiere meeuw met keurig opgevouwen, strak, wit verenpak, zittend op de sokkel van een zwarte steen, dat ik aantrof in een zaak voor huishoudelijke artikelen. Mijn blik viel erop; het stond daar onopvallend tussen geurkaarsen en andere parafernalia. Ik wilde het mij...

Het kleine flatje naast mijn optrekje was in de loop der tijd al door verschillende personen bewoond: door een oude man die hier zijn laatste dagen sleet en die de buren ten grave droegen; vervolgens door een jonge vrouw die leed aan onherstelbaar liefdesverdriet; vervolgens door het Somalische gezi...

Terugkijkend op mijn getormenteerde leven, getekend door tal van mislukkingen en door grote teleurstellingen, bedenk ik dat ik de weg die voor de hand ligt en die velen al prefereerden, niet zal gaan; de weg van de razendsnelle, moordende Intercity, dan wel die van het wurgkoord, dan wel die van de ...

Het was in die tijd dat mijn oude ouders de hond hadden aangeschaft die zij "Obri" genoemd hadden: een forse Rottweiler, die ik nauwelijks over zijn kop durfde te aaien uit angst dat hij mijn vingers af zou bijten. In een foto-album bewaar ik nog foto's van de zwartbruine hond die waggelde me...

Opnieuw ben ik de lieflijke vogeltjes gaan bekijken op de Tilburgse markt. Een koppeltje bontgekleurde papegaaien hechtte zich met de pootjes aan het gaas en de beestjes kwetterden zachtjes.... "Kijk er het mooi niet van af" adviseert de man... "Ook van mij niet" repliceer ik en vervolgens an...

Zoals gebruikelijk vindt de conversatie weer eens plaats in de Deeltaxi, die onverhoopt omgetoverd is tot een soort mobiele, alternatieve therapeutische salon en die dusdanig voorthobbelt over de verkeersdrempels die Tilburg zo rijk is, dat lijf en leden geschokt worden als een rietstengel onder een...

Om bij onze fraaie, beroemde en architectonisch zo geslaagde LocHal te komen moet ik nu een omweg maken. Gehelmde heren zijn druk in de weer rond hekwerken die de weg versperren..... Eenmaal gearriveerd besef ik dat de bibliotheek is leeggeplunderd; de collectie romans is verhuisd naar de bovenst...

Vlakbij de sportvelden waar ik eens de softbalhandschoen hanteerde en mijn benen over de horden wierp, bevindt zich sinds lange jaren Café "Zomerlust", met een gezellig terras en van binnen ingericht in Jugendstil-stijl. Vanaf dit terras heeft men het uitzicht op grasgroene weiden waar elegante ...

Als ik mij posteer op de "Social Sofa" vóór "Woonzorgcentrum "De Bijsterstede" tref ik vaak een bewoner of passant die mij aanspreekt. Zo ook op die zomerdag, waarop de atmosfeer mild en verzadigd was en de ongeschonden toekomst zich nog leek uit te strekken als een weldadig, breed en uiterst...

Een nieuwe zomer was aangebroken, een zomer waarin ik nog nauwelijks kon geloven na het vele wat gepasseerd was.... Het interieur van het kleine flatje leek een flagrante tegenstelling te vormen tot alle frisheid en alle leven. Het leek op een uiterst desolaat samenraapsel van spullen van een romm...