Verhalen

Rare titel, maar niet zo raar als je bedenkt dat er in diverse richtingen mensen de kantjes eraf lopen…niet raar als het zelfs niet helpt als een of meer mensen die er ook op de werkvloer zijn, melding maken van het niet- functioneren van 1 - of meer personen. Het werk ligt voor het oprapen zegt m...

Vandaag is het een open vlakte waar eertijds in een U-vorm de barakken van “Beverlo” stonden. Deze barakken die naar uitzicht vergelijkbaar waren met de verblijfplaatsen van gedeporteerden in “Auschwitz”, waren begin de jaren 70 een schouwspel en kampplaatsen van diverse jeugdbewegingen. I...

In een vorig verhaal „Jaarlijkse Verdenking 1“ kwam Mevrouw 1 aan bod. Om twee verdachte deugkippen niet met elkaar te verwarren heb ik hen een rugnummer gegeven. Nummer 1 woont in Zwolle, nummer 2 in Amersfoort. Dus de kans dat ze elkaar tegenkomen en kennen is klein. Op mijn wandelingen met...

Er was eens een meisje dat zich vreselijk druk maakte om alles, zo klein als ze was. Haar mamma zei dat ze dat niet moest doen, maar ze kon het niet laten. Ze was ook erg gauw van slag af. Als haar mamma en pappa bezoek kregen, was het meisje helemaal de kluts kwijt. Altijd als iets anders dan ander...

“Goede namiddag, mijnheer. Mag ik uw papieren zien, alstublieft?” “Is er een probleem, agent? Ik reed toch niet te snel, mag ik hopen.” “Ik zei: papieren.” “… euh… ja, natuurlijk. Ogenblikje. Zo, hier zijn ze.” “Bent u de persoon op deze identiteitskaart?” “Ja, dat ben...

Nee, geen schrijffout. Rond deze tijd laat ik elk jaar ongeveer dezelfde riedel los. Typerend voor herdenken is toch dat je (opnieuw) terug blikt. De jaarlijkse aanleiding om iets te hekelen komt er weer aan. De herdenking van oorlogsslachtoffers op 4 mei door mensen die langs een herdenkingsmon...

Op de bodem van de zee kroop een grote kreeft voort. "Deze wereld van groenige schemer bevalt me toch niet zo," dacht het schaaldier. "Van de oude schelvissen heb ik gehoord dat in het Oosten meer licht glanst." Zo snel als hij kon, ging Hubert de genoemde windrichting tegemoet. De zeebodem ...

Ooit was ze een arme dwalende vreemdelinge. Anita ging op reis en vond een weg terug naar de rivier. Ze koos er voor om actrice te worden, toen ze met Lucinda in haar rode jas door het stadspark liep. Ze was zo echt, haar stem, haar boezem, ze had oog voor details. De bloeiende magnolia, de kik...

De beeldschone freule Hester Hazelhorst bewoont het landhuis Waterland op de Rijksweg 116 in Velsen. Haar deftige ouders baron Thierry Hazelhorst en barones Eloïse Hazelhorst houden haar zoveel mogelijk voor de buitenwereld afgesloten, opdat zij puur en ongeschonden kan blijven, maar bovenal een go...

In een hoekje van de steeg stond een kartonnen doos, die een beetje bewoog en er kwam gemiauw uit. Nieuwsgierige voorbijgangers keken in de doos en zeiden: ‘Ach, kijk nou toch, vier jonge katjes, wat schattig.’ Even later was er een man, die ook in de doos keek. ‘Schandalig!’ zei hij, ‘...

Op een maan verlichte, zwoele avond dwaalde ik langs het verlaten strand van Bali. Het zand kriebelde tussen mijn tenen, terwijl de lichtgevende groene golven vertraagd tegen de kustlijn kabbelden. De atmosfeer was doordrenkt van zilt zeewier, kruiden en avontuur. Mijn voetstappen lieten een lichtge...

Hij wordt vergeetachtig, we noemen het nog geen dementie want dat woord ; daar trekt hij z’n neus voor op en reageert: dement, ik? Hoe kom je erbij? Dus we herhalen tot in den treure alles wat we al eerder zeiden, op herhaling als het ware…. Hij is vergeetachtig en ach dat zijn we allemaal we...

Op 31 maart 2024 is de 85-jarige barones Antoinette Petronella Wever door de gevoelloze troepen van Stichting Het Utrechts Landschap uit haar kasteel Moersbergen te Doorn verjaagd. Haar kinderen en kleinkinderen zijn met haar uit het kasteel verdreven. Het leger van Utrechts landschap was onder aanv...

De op deze site aanwezige categorie “Verhalen” kan men gelukkig met een bijdrage aanvullen, die t.o.v. andere verhalen, een totaal verschillende invalshoek heeft. Je kunt een verhaal verzinnen of over iets verhalen, dat op een ware gebeurtenis berust en waarin je zelf ook onderdeel van uitmaakt....

'Inmiddels is mijn roman 'De Vondeling van Veenhuizen' in de boekhandels beland en hoop ik op positieve recensies, want ik heb er heel wat research voor gedaan en de nodige fantasie aangeboord!', zegt de koelbloedige flirtkoningin Patricia Snel tegen haar toevallige gesprekspartner in een Amster...

In het dorp is het zomerfeest in volle gang. Er is een kermis, er zijn spelletjes en elk kind heeft een mooie, gekleurde ballon gekregen. Er zit een kaartje aan met daarop een adres in het dorp en de vraag om een kaartje terug te sturen en te vermelden, waar ze de ballon hebben gevonden. Zo meteen z...

Ze verlangde terug naar de tijd van toen ze nog arm en eenzaam was, veel overzichtelijker dan al dat geld en mensen waartussen ze moest kiezen. Het was een zware dag geweest, gedwongen gebogen over idyllische kwesties. Normen en waarden, haar beslissingsdrang was nihil. Twijfel bleef heersen in haar...

In de supermarkt ligt naast de broccoli, andijvie, spinazie en sperziebonen een bos oranje wortelen. De groenten kijken een beetje lacherig naar de wortels.  Ze zijn met elkaar aan het smoezen over wie wat zal zeggen over de kleur van die wortels. Ze stoten elkaar aan, kijken steeds stiekem naar d...

Op de Lange haven 65 in Schiedam is het absoluut niet pluis, maar de bewoner van dat Patriciërshuis Tinus van Lodensteyn houdt dat voor de buitenwereld goed verborgen. Zelfs zijn oude vriendin Liduina Biesheuvel, die in het pand op de Lange Haven 137 woont, heeft niets in de gaten, al vindt zij wel...

Op zaterdagmiddag speelt het jeugdelftal van de voetbalclub zijn eerste uitwedstrijd in een naburig dorp. Met een bus zijn ze ernaartoe gereden. De ouders zijn uiteraard ook van de partij. Sommigen gaan mee met de bus, anderen met hun eigen auto. Tijdens de wedstrijd wordt er door de ouders van b...

Ik ga dagelijks naar de bron. Tenminste zo wordt dat gezegd, benoemd en beweerd. Maar ook echt gevoeld, in onze wijk. De bron van alle gedachten wordt het meditatie proces genoemd. Een reis naar binnen, zo diep en zo ver, totdat er niets meer is, daar, waar, hoewel er niets is, in de kiem alles aanw...

In het bos ligt op de grond een nestje met eieren erin en ernaast. De eieren zijn nogal groot. De dieren hebben er al eens langsgelopen, maar weten niet van wie die eieren zijn. ‘Ze zijn niet van mij,’ zegt de koolmees, die boven in een boom alles gadeslaat, ‘daar zijn ze veel te groot voor....

Met deze woorden beginnen bijna alle sprookjes en sommige verhalen. Afgelopen week moest ik onmiddellijk, naar aanleiding van een pijn veroorzakend incident, aan deze openingszin denken. Aangezien ik, ook al ben ik vier keer overgrootvader, zo nodig met de tijd mee wil gaan, helpt dat soms enkele pi...

Ze loopt door de donkere, verlaten straat. Een man volgt haar. Ze gaat sneller lopen, hij ook. Ze begint te rennen, hoort aan de voetstappen achter haar dat hij ook rent. Eindelijk, ze is thuis. Zenuwachtig opent ze de voordeur met haar sleutel. Het lukt gelukkig in één keer. Ze smijt de voordeur...

Natuurlijk vraag ik hoe het was. Dat hoort zo. Beatrijs zou trots op me zijn. Of me op z’n minst bemoedigend toeknikken. Kan niet meer. Ze is dood, net als Schubert een poosje eerder, en Leonard Cohen. En ik, en jij. Pas over een tijd dan mag ik hopen. Maar. Is het wel zo beleefd om iemand iets t...

'Spreken is zilver, zwijgen is goud.’ Het spreekwoord hangt in een mooi lijstje boven de spiegel in de badkamer. Hij heeft het ook vaak tegen zijn kwebbelende vriendin gezegd. Ze vergeet het steeds en blijft maar praten, hij wordt er soms gek van. Hele verhalen krijgt hij altijd te horen en als...

Is dat ene uur nu zo verschrikkelijk belangrijk in deze tijd? De tijd dat energieprijzen de spreekwoordelijke pan uitrijzen, eveneens de tijd dat er talloze extra betalingen gedaan moeten worden omdat mensen die hoge kosten niet meer op kunnen hoesten? Volgens mijn bescheiden mening is dat uur o...

Er vliegen merels door de tuin, hij zwart, zij bruin. Ergens in mijn brein zou ik die merel willen zijn om even te kunnen vliegen weg van dit aardse veld. De tuin omringd door groene weiden waar schaapjes lopen, dertien in getal. Het waren er vijftien maar twee zijn door de boze wolf gedood. De scha...

En zo zit ik nog steeds van de schrik te proberen te ontkomen, want ik had dit dus zomaar niet meer na kunnen vertellen….omdat: we waren op pad, lekker wat boodschappen gedaan en waren op de terugweg. Natuurlijk zijn er rode lichten, natuurlijk rijdt ( en staat stil ) de vuilniswagen, natuurlij...