Alle inzendingen, met trefwoord proza

Vanuit het wonder in de publicatie van de gedichten schrijf ik u eveneens als de initiatiefnemer. Zonder uw inspanningen zou de voorstelling van de dichtbundel /proza die nu ter perse staat dode letter zijn gebleven. Vanuit de analytische vraag in het waarom dat ik proza en gedichten schrijf is dit haast organisch gegroeid. Binnen het leven ervaart…

Gelukkig was er Trudy Mol, met wie Bjarne Gosse zijn eigen avonturen kon beleven. Ze was een belangrijke pion geworden in de Amsterdamse krakersscene. Ze hielp mee met nieuwe plannen en de uitvoering daarvan. Bjarne begon met het lezen in het krakersblad, dat hij van zijn vriendin Trudy had gekregen. Trudy Mol had een korte prozatekst geschreven die…

Wij liggen in Yerseke waar we aan boord van ons drijvende huisje het genuttigde ontbijt “laten zakken”. Hoog water is het volgens de berichten pas om twaalf uur. We hoeven ons dus niet te haasten om in het clubgebouw op de wal te gaan toiletteren. Aan de overzijde van de steiger waar wij liggen, liggen een paar onbeschoft grote plastic motorboten.…

PERSBERICHT Proza in plaats van prozac: talentontwikkeling voor tachtigplussers in Het Verhalenhuis In Eindhoven, Utrecht en in de regio Arnhem/Nijmegen is deze maand een nieuw en bijzonder project van start gegaan: Het Verhalenhuis, waarin professionele, jonge schrijvers de oudere bewoners van zorginstellingen begeleiden bij het oproepen en…

Proza is een verhaal vertellen, je mening ventileren, je zegje doen in de kantlijn. Maar soms is proza meer, onderworpen aan regels maar niet aan wetten, opent het werelden waar gedichten dicht slaan, worden haren tegen de vleug in gestreken. Ik daag uit, ga soms te ver, bijt de hand die voedt. Gek genoeg voelt dat goed, ongeplaatst vertoef ik gaarne…

Dan schrijft er iemand proza, tenminste dat staat er boven. De tekst is banaal, maar al te vaak wordt banale, provocerende tekst proza genoemd, geilheid is nodig om de mens in stand te houden en om de geest in beweging te krijgen, dat staat als een paal boven water. De geilheid als doel op zich. Het schijnt dat mannen de hele dag aan seks kunnen…

pro·za(1201-1250)

Willy Vittali23 september 2007Lees meer >

Sinds een paar dagen heeft de site www.nederlands.nl zich gesplitst in een gedichten-site www.gedichten.nl en een proza-site www.nederlands.nl. Op de eenheidssite was er veel ruimte voor allerlei soorten dichtwerken en maar een enkel tabblad voor proza. Nu is het anders: je kunt je hart ophalen op de proza-site aan beschouwingen, verhalen, hartekreten…

Velen van onze oudere generatie hebben soms al snel een oordeel klaar als het gaat over ''de jeugd van tegenwoordig''. Het is niet aan mij om uit te maken of het altijd terecht of onterecht is. Uiteindelijk waren ook wij ooit eens jong. Ik weet bijvoorbeeld van mezelf niet eens meer precies wat mij toen bezig hield en hoe ik dacht over de belevingswereld…

Neen, dit gaat niet over plaatselijke wielerronden. Wel over of je geplaatst wordt of niet, of de redactie dronken is of gecharmeerd van je hersenkronkels. Vaak dacht ik het gat te kunnen dichten, stuurde ik een hartenkreet in die vervolgens afgeserveerd werd vanwege een te laag of geen dichtgehalte. Erg vreemd, want als ik een netgedicht instuurde…

Voordeel, de wind die er staat vind ik fijn. Dit is in ons polderlandje wel eens anders. Ik heb geen rijwind, ik rij dan ook hooguit 12, 13 kilometer per uur. Zoals je onder het wandelen ook geen wandelwind hebt. Als ik ga staan springt mijn teller op 15 kilometer per uur. Mooi, dat schiet op. Een groententuin, zweefvliegen, musea bezoeken; dat…

Het was zondag geloof ik, helemaal alleen was ik, en dat geeft me altijd een speciaal gevoel, dan raak ik opeens beïnvloedbaar voor allerlei gevoelens die dan ineens op me af stormen en die ik op andere momenten niet zomaar zou voelen. Een soort van besef komt dan over mij, zo van "ik wil wel zo graag de beste Nederlandstalige dichter na Bilderdijk…

We hangen hier al jaren rond. Universeler dan dit vind je niet in opiniepeilingen. We zíjn de statistiek, en het Planbureau zou door ons bedacht zijn als we eerder geboren waren. Wie we zijn zie je vanzelf. En anders voel je het wel. Je voelt jezelf terwijl je kijkt. Hoe we zitten. Met onze evenzo geïnspireerde als arrogante uitstraling. We kleden ons…

Veroorloof mij, hoogwaardige beheerders dezer site, dat ik mij in mijn volle vermetelheid tot U wend met een prangend proza-probleem dat geen uitstel dienen kan. Immers, de inspiratie is als het gras, hooggewaardeerde beheerders, en daarom wend ik mij tot U met deze lamentabele kwestie die zich onledig houdt met het sparen van dit tere bloempje der…

Bastiaan, ook wel Bas genoemd, was een graag geziene gast in café Reve dat beter bekend stond onder de naam “de Bieb”, vanwege het grote aantal boeken dat er in de loop der tijd achtergelaten was. Uit eerbetoon voor de literatuur en het vrije woord maar in het geval van enkele gasten ook vanuit een verregaande hang naar snobisme. In het laatste geval…

Na ongeveer drie uur te hebben gelopen door het heuvelachtige terrein, hield ik halt bij een huis aan een modderige landweg. Er stonden twee grote paarden en wat schapen in het veldje naast het huis. De rook die mij uit de schoorsteen tegemoet kwam mengde zich met de mist en herinnerden me aan de gebraden kalkoen van mijn grootmoeder. Het had de…

Tijdens de hevigste donderbui in het najaar van 1988 sloeg de bliksem in het kruis van de kerktoren aan ons pleintje. We zaten net aan tafel, mijn broer schepte op maar ik hield niet van witlof. Rachmaninov speelde die avond in onze huiskamer. Dat deed hij wel vaker als het onweerde. Mijn broer en ik liepen naar buiten, mijn vader kwam er achteraan.…

Vervelen in deze tijd hoef je je niet speciaal, voor elk moment van de dag is er wel wat te doen. In de vorm van lezen, schrijven, tekenen, 'n spelletje, al dan niet op de computer en dan niet te vergeten t.v. kijken, radio luisteren, bellen met vrienden of familie, kortom teveel om op te noemen. Een dag kan net zo 'gevuld' zijn als je dat zelf…

Ik houd van het proza, dat als een man op mij toekomt, met schitterende ogen, met een luide stem, ademend, en met grote gebaren van handen. Ik wil de schrijver er in zien lachen en schreien, horen fluisteren en roepen, voelen zuchten en hijgen. Ik wil, dat zijn taal als een tastbaar en klinkend organisme voor mij opdoeme, ik wil dat, als ik hem lees…