Wanneer je dit leest, raak je iets aan: je zit op een stoel, of je houdt de muis van je computer vast, of je leunt met je elleboog op tafel, maar dat is een illusie. Je raakt helemaal niets aan. De kwantumfysica leert ons dat alles, zoals de lucht die je inademt, de stoel waar je op zit, maar ook de mens, uit atomen bestaat die een kern hebben. Rond…

Ik stemde altijd d'66 al mijn leven lang Ik had geloof de democratische waarden waar zij voor stonden. Ik geloofde diep in mijn hart dat zij het land beter zouden maken op de langere termijn. Jarenlang geloofde ik dat en stemde op hun. Humanisten leken het mij. Het ging bij mij fout op 24 juni 2006. Het lijststrekkers debat van Lousewies van der Laan…

Aan de lezer De hoofdpersoon van onderstaand verhaal, Matti, is sinds ik dit verhaal schreef in gunstiger omstandigheden gekomen: hij woont nu op een gezellige afdeling met meerdere mannen waar hij een goed thuis gevonden heeft. Het Naaimachineboek Ieder jaar ga ik, ruim vóór de 17e juni, de naaimachinefolders halen. Gewoonlijk zeg ik tegen…

Ik had na de incheck & controle op Malaga-Airport afgelopen avond mezelf getrakteerd op een Heerljk Helder Heinken-Biertje toen een plaatje van een jong gezin plaatst nam aan de tafel naast me. Parmantig zat een klein meisje op een grote stoel een danootje te smikkelen. Het streelde mijn liefde voor kinderen en natuurlijk als natuurlijke referentie…

Met Elise, de dame met de trouwhartige bruine ogen, mijn metgezellin, heb ik het restaurant, inmiddels ons "stamrestaurant" in Oisterwijk, genaamd "l'Hermitage" opnieuw bezocht. Een open vuur brandde knetterend in de open haard en stemmige foto's, beelden uit Oisterwijk in vroeger tijd, sierden de wand en op de tafeltjes lagen lichtblauwe…

Het gebouw in Tilburg West waarvan de gevel bezet is met felgekleurde, in mijn ogen uiterst lelijke panelen, is mij niet onbekend gebleven. Vroeger vormde het het decor voor mijn journalistieke werk en kwam ik er samen met collega-vrijwilligers. Men moet van de strakke, moderne, kale inrichting ervan houden en ik ben daar geen liefhebster van. Vanavond…

Zo vaak als we de afgelopen dagen hoorden: oh wat is het koud, zo veel lachende gezichten zagen we vandaag, met een stralend zonnetje. Het schaatsen is over, die kunnen weer in het vet, in de doos, of op marktplaats, voor een poosje natuurlijk want we rekenen allemaal op volgend jaar opnieuw op sloten, vaarten, grachten en ondergelopen velden te kunnen…

Soms, wanneer ik doodmoe word van al het eindeloos geklets, wanneer er weer eens politiekers hun beloften niet nakomen en dan akelig glimlachen zoals een schoonmoeder tijdens de echtscheidingsprocedure van haar schoonzoon, wanneer volksmenners mij doen denken aan snot op een deurklink, wanneer mensen het recht menen te hebben niet beledigd te worden…

Zeven maanden scheiden ons van elkaar; zeven luttele oftewel heftige maanden. Anderen bewonen nu je kleine huisje, eens het decor voor onze vriendschappelijke gesprekken. Achteloos, onverschillig en onzorgvuldig scheepte je me op, liet je me over aan mijn eenzaamheid, aan mijn toekomst zonder jou. Daar is niet over nagedacht. In het letterlijk…

Het boekje De Kluizenaar van Ebba Pauli is een prachtig vroom boekje geschreven door een Zweedse vrouw in 1930. Een hedendaagse zweedse hooglerares genaamd Inga Sanner schreef een essay over dit boek in 2000. Ebba's Pauli Utopian Space. Nou prikkelde dat mijn nieuwsgierigheid. Wat staat daar in geschreven? Wat is de utopie achter het bestaan van…

Soms ben ik degene die op lippen bijt, om niets te willen zeggen, vaak ben ik degene die zegt: je hebt gelijk. Soms denk ik: barst! Maar zeg het niet, immers is er al genoeg shit in de wereld, dus waarom je druk maken om een bagatel? Soms draai ik m’n hoofd om, domweg omdat het me niet meer boeit wat een ander meemaakt, gewoon omdat er niet nog meer…

Ze had zich gemeld om mij bij te staan in mijn eenzaamheid en doelloze projecten. Ik had daarop verklaard:"Je hebt gesolliciteerd; ik kan je zeggen dat je aangenomen bent." Spoedig bleek zijzelf de hulpbehoevende te zijn, maar niet ongaarne probeerde ik haar te bedienen met de weliswaar geringe wijsheid en de raadgevingen die mijzelf niettemin…

In de Nassaustraat heb ik mijn eigen privé-zonsopkomst en zonsondergang, mijn morgen, middag, avond en nacht. Aan mijn venster tekenen zich de gekleurde hemels af achter de bomen die nu van hun bladertooi beroofd zijn De zon doet zich gelden op het middaguur tussen de wolkenpartijen en zij dringt zich op maar flarden van wolken schuiven bij tijd…

WINTERVERHAAL 2018 FOPPE 68 Foppe werd om zes uur wakker en het journaal op de radio zei het is min 8 graden met harde wind en hij stapte van bed af om zijn sjekkie te roken inderdaad berekoud door het raam heen en hoesten. Toen maar muziek aangezet en de happinezztijdschrift lezen en ontbijten. Nu ging hij verhaaltje schrijven hij had een hekel…

Aan het centrale plein in Moergestel vindt men diverse gelegenheden voor "culturele ontspanning" en voor restaurantbezoek, Zo bezoeken we vandaag met de de van de "Opstapbus" de gelegenheid "Den Boogaard" waar een jongedame met diep uitgesneden decolleté in een wijnrode lange jurk ons zal vergasten op liederen van onder anderen Franz Schubert,…

.....daarna kwamen we regelmatig in het kleine zaaltje samen waar de apparatuur stond opgesteld en waar een grote lichtblauwe bal ook een attribuut vormde voor spel, sport en ontspanning. Met kinderlijk plezier draaide ik aan het toestel, dat gelijkenis vertoonde met een rad van fortuin en waarin water op mysterieuze wijze krioelde, bewoog en stroomde…

De waarde van kunst volgens fop van de schoonheid en de troost mijn grote zus margreet heeft kunstacademie en geeft les en schrijft een dikke scriptie over de waarde van kunst. vroeger studeerde ik voor het boekenvak maar vond ook muziek mooi en later vond ik schilderijen mooi. kunst is voor de elite en hoogopgeleiden leerde ik op school anders…

Het appel wordt weer geblazen. Met een zware tas ben ik gearriveerd in een kamer met drie luxueuze bedden, waarvan twee bezet. Ik reik mijn mede-patiënten de hand. "Ineke" zeg ik slechts maar mijn tranen dringen achter mijn ogen om de naam, mij eens gegeven. Twee koppen koffie worden aangesleept. Is deze opname al de voorbode van het eindstation…

Het lauwe stukje kipfilet met het miezerige, smakeloze sausje kon haar in feite nauwelijks inspireren, zeker niet nadat Hij haar zo welgemeende knuffels geweigerd had, en allerminst voor het eerst. Zij was weer met bloemen gekomen die middag en had opnieuw maar tevergeefs geprobeerd heel haar gigantische genegenheid te storten in de bodemloos diepe…

Heb het 'debat' gevolgd, de uitslag stond van tevoren vast. D66 (democraten ?) verloochent Van Mierlo en Rutte spant Ikea-minister Orwellongren voor zijn karretje. Rutte -inlegvelletje- die zijn EU-baantje op de tocht gezet zag door dissonante Nederlanders die nog iets met dit land voor hebben. De onderste steen (MH17) komt nooit boven water, Rutte…