Onze Schouwburgpromenade herbergt drie herenmodezaken. In een van deze winkels bevinden zich goed geproportioneerde etalagepoppen tegen een wand in een lange rij, gekleed in chique kostuums die geschikt zijn voor een huwelijksviering of ander feestelijk evenement.
Voor de vriend en wel voor de enige vriend die ik mocht vinden, koos ik uit de shirts, die op kleerhangers aan een rek hingen, aan een andere wand een blauw overhemd van dunne stof, geschikt voor zomerse dagen.
Op het chique papieren…

In dat jaar werd aan het bonte gezelschap van de leraren toegevoegd; de heer S. Op een dag stapte hij ons leslokaal binnen en begon zonder omwegen of aarzeling het Griekse alfabet op het schoolbord neer te kalken.
Dit kordate optreden luidde het begin in van onze vele uren met hem en in het "papieren gezelschap" en van onder anderen zijn favoriete auteurs Herodotus en Euripides.
In het aarzelende licht van de lente en onder de bewolkte hemel van november, kortom in alle seizoenen zat hij…

Een ijskoude, ongeremde, mogelijk noordelijke wind sloeg me in het gezicht op een vroege morgen waarop vogels kennelijk de ondanks alles spoedig op handen zijnde lente al aankondigden.
Bij ons oude stadhuis begroette mij eveneens het carillon van onze Heikese Kerk dat haar ijle en lieflijke chanson uitzond over de straten en huizen van onze goede en trotse stad.
Het vernieuwde interieur van Restaurant "De Katterug" kan echter nauwelijks een dimensie toevoegen aan het heilloze bestaan van een…

Aan de overdadige overvloed van Tilburgse eetgelegenheden die ten dienste staan van de bevolking had nauwelijks iets toegevoegd hoeven te worden maar Restaurant "Sirtaki" aan de Spoorlaan verwelkomt haar bezoekers al evenzeer.
In haar interieur doen vele voorwerpen en versierselen zoals zuilen en beelden denken aan Griekenland en de Griekse cultuur alsmede een schilderij dat het uitzicht opent op de eeuwige en oeroude Griekse zee, eens aanleiding tot zoveel mythische, wonderbaarlijke…

De voorzitter van de vergadering zat verbijsterd, verrukt en gebiologeerd naar de management-assistente te staren die een nieuw zomerjurkje droeg dat de aanzet van haar borstjes onbedekt liet en die op verleidelijke wijze wapperde met een paarse, gelaagde waaier, tevens om haar overgangsklachten en de hitte van die zomer enigszins te beteugelen.
Zij was werkelijk zijn bezichtiging waard. Het was een mooie zomer en het licht speelde door de vergaderzaal en het wierp wervelende vlekken op de…

Vanuit het wonder in de publicatie van de gedichten schrijf ik u eveneens als de initiatiefnemer.
Zonder uw inspanningen zou de voorstelling van de dichtbundel /proza die nu ter perse staat dode letter zijn gebleven.
Vanuit de analytische vraag in het waarom dat ik proza en gedichten schrijf is dit haast organisch gegroeid.
Binnen het leven ervaart, krijgt de mens indrukken, kijkt wederkerig in de omgeving, is er de geschiedenis, de beleving, de verwondering, het gelukzalige, soms de afkeer…

Niet voor niets komt de dame die ik bezoek uit Den Haag. Het is "mevrouw" vóór en "mevrouw" na in ons gesprek.
"Wilt u een kopje koffie, mevrouw?" "Wilt u een stukje gebak?"
Haar pontificale villa omringt haar als een mantel van steen, marmer en pluche, die echter niet kan verwarmen. Het levenloze, maar chique meubilair roept herinneringen op aan de echtgenoot, die er al negentien jaar niet meer is. De stoelen, de tafel en het bureau worden omgeven door een spookachtige leegte, door een…

"Haddon Hall" stond er op het papieren zakje dat versierd was met kleurige, gestileerde afbeeldingen van vlinders. Daar zaten goudkleurige manchetknopen in die mijn tante speciaal voor mij gekocht had in Maastricht. Ze pasten in de manchetten van de chique witte bloes die ze me cadeau wenste te doen. Ze zou me vragen om de bloes te passen en voor de oude, mahoniehouten kast, een erfstuk uit mijn ouderlijk huis zag ik in de grote spiegel waarin ook mijn ouders en grootouders zich eens spiegelden…

Het voorjaar trad onherroepelijk in en toen in maart een nieuw licht de wereld overspoelde, bracht ik een boeket bonte tulpen mee, waarop mevrouw ging rommelen in een naaidoos om een naald te zoeken waarmee de kopjes van de tulpen volgens haar allemaal een prikje moesten krijgen om het boeket langer houdbaar te maken.
"Wat een mooie bloemen, wat een mooie bloemen!" zegt mevrouw telkens weer alsof ze de schijn zou wekken niet voldoende dankbaar te zijn of alsof ze onmachtig is om haar dank over…

Ik ken het veld. De boom waarin het hemelvuur nog altijd brandt. Het hek dat open springt zodra ik in de buurt ben. En bij…

De Ringbanen omringen en omcirkelen als vanouds onze goede stad en ze dragen de namen van de vier windstreken.
Al vroeg in mijn jeugd aanschouwde ik de paarden die paradeerden tussen de dubbele bomenrijen aan de Ringbaan Oost en sinds jaar en dag kijk ik uit op de Ringbaan West waar eveneens dubbele rijen maar nu van auto's voortrazen bij dag en nacht
Ik woon aan de lange Ringbaan, geflankeerd door bomen.
In de nacht kan men daar de verlichting aanschouwen en bewonderen van een merkwaardig…

Het huis in het naburige dorp van mijn zachtmoedige ex-collega waar de trofeeën van de welstand en van de rijkdom stonden uitgestald, herinner ik me uit zo lang vervlogen tijd.
Na de verwikkelingen en rampspoed die zich opstapelden gedurende de zeventig jaar van mijn leven en na de vele verliezen, is A. de enig overgeblevene en als door een wonderlijke beschikking van een goedgunstig lot kwam ze onlangs aanwandelen op de nieuwe dag die ons nog gegeven is en liep ze toe op het café-terras en…

Daar moet het zich afgespeeld hebben, daar waar de massieve kolos van het gebouw van de Holland Amerika Lijn verrijst, daar waar het water tegen de kade klotste toen Rotterdam nog niet haar naoorlogse silhouet verkregen had, maar toen de Sint Laurenskerk in de verte niettemin haar toren verhief, zoals altijd al.
Toen, aan die Kade (het moet 1955 geweest zijn) heeft mijn vader voor het laatst gewuifd naar zijn broer en schoonzus die op het volgepakte schip tussen de mensenmenigte de verre reis…

In de eikenhouten kast had ze het voorwerp bewaard tussen het snoep, de sieraden en de overige parafernalia. De kop en schotel, in plastic verpakt, en met een feestelijke strik eromheen, stond daar te wachten om overhandigd te worden aan de trouwe vrijwilligster die iedere maandagmiddag de eenzaamheid van mevrouw wat kwam doorbreken en die dan de boodschappen meebracht waarom mevrouw gevraagd had.
De verjaardag van de vrijwilligster brak onvermijdelijk aan en er was nu geen noodzaak meer haar…

Woontoren "De Heikant" in Tilburg Noord biedt zeker plaats aan luxueuze appartementen voor ouderen. Ik bivakkeerde daar met twee oudere dames, wachtend op een taxi in de hal bij de openschuivende glazen deuren die vlagen van kou binnenlieten. We bakkeleiden over de prangende vraag hoe we onze oude dag moeten organiseren en we konden het goed vinden met elkaar.
Een enkele groene palm verheft zich sierlijk en heft zich verbeten, tegen de verdrukking in, op uit zijn bloempot en streeft hardnekkig …

Vandaag is het een heldere oktoberdag met kou in de lucht en met matig zonlicht; vandaag heb ik aangebeld op huisnummer negenendertig in de Gouverneurslaan; ik was dit al langer van plan.
De straat ligt er schijnbaar nog altijd zo bij als vijfendertig jaar geleden, maar opeenvolgende bewoners hebben het huis klaarblijkelijk "in bezit" genomen.
Een oudere mevrouw, getekend door haar leeftijd en door het leven opent de deur; ik ben een vreemde voor haar.
Klaarblijkelijk weet ik mijn verhaal goed…

Ze staat met het blauwe, fluwelige hoedje op het lange haar dat haar hoofd siert als een chique, elegante baret en dat haar welhaast verandert in een portret van Rembrandt vlak bij de vergrendelde zware deur die moet dienen om haar wanhoopspoging te verijdelen, zo grondeloos en grenzeloos eenzaam. Een kwetsbare vrouw, verloren, verweesd. Vertwijfeld en zonder enige regie over haar leven.
Een schertsende jonge verpleger, die zich geheel onbewust is van de zielsafgronden die het innerlijk van…

Zilvergrijs neonlicht geeft de naam aan van ons ziekenhuis: "St.Elisabeth Ziekenhuis"
Het gewelfde plafond van de gang die leidt naar de spreekkamers van de Polikliniek Longziekten is bezet met loodgrijze fraaie lambrisering. Het bevindt zich hoog boven mijn hoofd als een beschermende koepel van een oud-christelijke basiliek of middeleeuwse kathedraal.
Ik was al vroeg ter plaatse gearriveerd en kon rekenen op de toewijding en aandacht van een dame in toepasselijke witte kledij, de…

In de brievenbus trof ik onlangs een krijtwitte luchtkussenenvelop aan, beschreven in een handschrift dat veel weg heeft van hanenpoten of hiëroglyfen en dat ik herkende als het zijne.
De envelop bleek een grijs, linnen tasje te bevatten, bezet met ritssluitingen om om de hals te dragen en om de meest noodzakelijke kleinigheden erin bij je te hebben.
De liefste schat had het voorwerp in een winkel opgemerkt en aan mij gedacht.
Heel attent zal ik het geschenk om mijn hals dragen bij onze…

Achter de hoge flat aan de Sweelincklaan strekt zich een feeëriek park uit, waar herten ronddartelen en uitrusten en waar in het voorjaar verliefde stelletjes genieten van de zon, van het water, van het groen en van hun liefde.

Daar, op een bankje, zaten wij, twee vrienden, naast elkaar en mijn tranen stroomden terwijl een majestueus hert ons onverschillig aanstaarde, vanachter een hek en kennelijk, zoals ook voor de hand ligt, met minder moeite zijn gewei torste dan dat ik mijn verdriet…