Smaak
dagcolumn
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
10 Over smaak valt niet te twisten maar ik vind het vaak interessant om bij mezelf na te gaan waarom ik iets mooi of leuk vind of waarom juist niet. Ik moest er aan denken toen ik hoorde dat André van Duin gisteren bij de Buma NL Awards een oeuvreprijs heeft ontvangen.
Veel van het werk van André van Duin kan mij totaal niet bekoren en ik heb gemerkt dat mensen al snel denken dat dat een soort dedain is. Dat ik enkel maar graag wil horen bij de culturele elite en dat Van Duin nou eenmaal niet…
Klem
column
4.0 met 4 stemmen 82 "Vergeet verdriet en woede, schaamte is de krachtigste emotie van allemaal," las ik, en de zin bleef hangen.
Ik zat in de tram naar Utrecht, oortjes in, luisterend naar muziek. Niet van Spinvis, maar van een vriend, vermomd als zanger. Al doe ik hem daarmee tekort: hij maakte alles zelf, van muziek tot tekst.
Ik dacht aan schaamte en aan de muziek die ik zojuist beluisterde van iemand die er vol mee zat. Ik voelde alleen maar opwinding.
Bij het Jaarbeursplein stapte ik net op tijd uit. Er was…
Kunst als liefdessurrogaat
beschouwing
4.2 met 5 stemmen 42 (voor Marianne von Werefkin (1860 - 1938))
Jij bent geboren als Marianna Wladimirowna Werewkina op 11 september 1860 in de industriestad Toela in Centraal-Rusland, in een aristocratisch gezin. Jouw vader Vladimir Verevkin (1821 - 1896) was commandant van het regiment van Jekaterinenburg. Jouw moeder Elizaveta Daragan (1834 - 1885) was een portret- en iconenschilderes. In 1868 verhuisden jullie naar Litouwen. Op jouw 14-de werd jouw talent voor tekenen en schilderen ontdekt. Jij kreeg een eigen…
Merkwaardige buren.....
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 21 Het was in die jaren, toen het brute individualisme dat de tegenwoordige tijd zozeer schijnt te kenmerken nog nauwelijks was doorgedrongen in de maatschappij.
Als buren in onze volkswijk waren we saamhorig en als kinderen speelden we met elkaar op straat. Onze zeer solidaire buren waren een oudere matrone die allerminst uitblonk door slimheid en die altijd een mallotig bonthoedje droeg, alsmede haar zeer excentrieke zoon die emplooi gevonden had als amateuristisch acteur, hetgeen hij uitte op…
autobiografie
4.5 met 2 stemmen 111 “Gefeliciteerd! Onthoud dat je altijd hele grote stappen kan maken door kleine dingen te ondergaan! Tot gauw.” Rosa Konijn was de eerste die Bjarne feliciteerde met zijn verjaardag. Een boodschap met een aardige bedoeling, maar Bjarne had liever gezien dat ze wat duidelijker was in het nakomen van afspraken.
Op Facebook kreeg Bjarne een flink aantal felicitaties, sommigen daarvan echt met een persoonlijke achtergrond. Esther B. stuurde een foto van een bos bloemen. Alex H. had een mooie…
De slag om de container
verhaal
4.0 met 2 stemmen 69 We hebben boodschappen gedaan, jawel want bij de Lidl waren de bloemkolen in de reclame en ik ben dol op die groente, eega iets minder maar die doet gewoon mee en dus, pak ik zo’n mooie witte bloemkool, dan zegt ie: waren er geen kleinere? Eh, dit was de kleinste hoor (tja hij ziet de bui hangen van misschien wel 2 dagen?)
Nou is die kool lekker, met een sausje, het mag bij mij van alles zijn, maar bij hem moet er een zeer stevig maïzena sausje, (brij dus) op! Ik ga wel voor de kaassaus,…
Onbehoorlijk bestuur van Hegseth
bewering
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 11 De handelwijze van de Amerikaanse minister van Defensie Hegseth ('Oorlog' in zijn taal) is een regelrechte aanfluiting voor behoorlijk bestuur.
Hij verzet zich tegen diversiteit, kansengelijkheid, inclusie en 'klimaatonzin'.
Gevreesd moet worden dat zijn drastische maatregelen ervoor gaan zorgen dat bij de strijdkrachten in de VS de witte machocultuur sterker en sterker wordt gemaakt.
En er zijn weinigen die zijn (wan)beleid kunnen en durven aanvechten want in de Amerikaanse maatschappij onder…
Laatste nieuws:
Paulien Cornelisse Boekenweekessay
'Hèhè', schrijft Paulien Cornelisse in haar Boekenweekessay voor de 90ste Boekenweek. Over wat we zeggen zonder dat we het doorhebben. Want wat betekent 'eigenlijk' eigenlijk? Femke van der Laan spreekt Paulien in Nooit Meer Slapen over hèhè en alle kleine woorden die onze zinnen gezelliger, eerlijker en Nederlandser maken.
Hè als komma
We proppen onze zinnen gedachteloos vol met op het eerste gezicht nutteloze woorden. Tot Pauliens grote vreugde. Ze probeert te achterhalen waarom we dat doen, want er is nooit echt onderzoek naar gedaan. "Jammer, maar dat bood me natuurlijk de gelegenheid om dan zelf te zoeken wat dat kan betekenen." Ze kwam erachter dat ze elk leesteken met een hè kan vervangen. "Waar een komma staat, kan je ook hè zeggen. Met die hè kijk je of je gesprekspartner nog wel luistert en of we hetzelfde vinden. Je straalt uit dat het er ook toe doet wat de ander ervan vindt."
Sfeermakers
De woorden die we gebruiken om een zin vriendelijker te maken, zijn woorden maken volgens Paulien het Nederlands Nederlandser. Ze noemt het sfeermakers. "Als ik zeg geef dat boek nou maar eens even hier, klinkt het minder bot dan zonder die even. Over veel van wat we zeggen denken we niet echt na. We geven woorden aan onze gedachten.
Tussen hersenen en mond worden er nog woorden bij gegooid die misschien niet nodig zijn om een boodschap over te brengen. Maar ze zijn wel belangrijk om de boodschap een beetje prettig te verpakken." Dat prettige ziet Paulien als een spanningsveld waar Nederlanders in leven. "Nederlanders vinden het belangrijk dat het gezellig, maar ook dat het eerlijk is. Daar wordt de hele tijd tussen geschipperd. Daarom zijn die extra woorden nodig."
In de wachtkamer
We zijn een volk van hèhè en volgens Paulien zijn er meerdere betekenissen van hèhè. "'Hèhè, meneer komt ook nog eens aanzetten' en hèhè na een inspanning als een gezamenlijk evalueren." Maar dat bestaat bijvoorbeeld in Engeland of Frankrijk absoluut niet. "Hèhè kan ook een gespreksopener zijn, zegt Paulien. "Bijvoorbeeld in de wachtkamer van de dokter. Het is een heel subtiele manier om te laten weten dat je openstaat voor een gesprek. Iemand kan dan iets zeggen, maar je kan ook pijnloos afhaken."
Bron: www.nporadio1.nl
Karel Jong, 11-03-2025
Philip Dröge wint de Taalboekenprijs 2024 met De Tawl.
Hoe de Nederlandse taal (bijna) Amerika veroverde, ‘een journalistiek geschiedenisboek dat je meesleept als een roadmovie’!
De jury:
‘De schrijver neemt je mee op zijn zoektocht (op de fiets, naar goed Hollandse gewoonte) naar de sporen die het Nederlands in Amerika heeft nagelaten sinds onze taal daar in de zeventiende eeuw werd geïntroduceerd door Nederlandse en Vlaamse kolonisten. Toen “Nieuw Nederland” later verkocht werd aan de Engelsen, begon de neergang van “de Tawl” (zoals de plaatselijke variant van het Nederlands genoemd werd) — een proces met een onvermijdelijke afloop, dat toch nog tot in de twintigste eeuw geduurd heeft. Pas in 1962 werd met het overlijden van de laatste spreker de taal definitief tot zwijgen gebracht.
De jury prijst het boek om zijn originaliteit en om en de lichtvoetige toon. Het leest als “een journalistiek geschiedenis-boek dat je meesleept als een roadmovie” — het verhaal van een man op een fiets op zoek naar een taal. Het is geschreven door een rasverteller, die het verslag van zijn zoektocht doorspekt met verrassende taalweetjes. Hij brengt taalkundige inzichten op een prettige manier voor het voetlicht, terwijl de rode draad – hoe het Nederlands zich handhaafde en ten slotte toch verdween – de lezer tot het eind toe meevoert.
Redactie, 06-10-2024
Schrijfwedstrijd de Raadselige Roos van Literair Café Venray
De 32ste editie van de Raadselige Roos, de schrijfwedstrijd voor amateur-schrijvers uit Nederland en Vlaanderen van Literair Café Venray is van start gegaan. Wij nodigen iedereen, die van schrijven houdt, uit (weer) deel te nemen.
Dit kan door een verhaal in te sturen vóór 1 januari 2025.
Het thema voor deze editie is ‘stromen’ en is verplicht voor alle inzendingen.
De schrijfwedstrijd de Raadselige Roos is bedoeld voor iedereen, die graag een prozaverhaal wil schrijven en biedt de deelnemers een podium om hun literaire werk door een deskundige jury te laten beoordelen en met dat van andere schrijvers te vergelijken.
Het ‘Reglement Raadselige Roos 2024-2025’ vindt u op: www.literaircafevenray.nl, onder webpagina ‘Raadselige Roos’.
De spelregels in het kort: uw verhaal bestaat uit minimaal 500 tot maximaal 1500 woorden. Het mag niet eerder gepubliceerd zijn en moet in het Nederlands geschreven zijn. De inzendingen kunnen uitsluitend volgens de spelregels en per e-mail worden ingezonden naar: raadseligeroos@literaircafevenray.nl
Evenals in de voorgaande jaren verschijnen de werken van de winnaars van de Vakjury Proza evenals die van de Publieksjury samen met die van alle genomineerden in de bundel Raadselige Roos 2024-2025.
Naast de bundel, die alle deelnemers krijgen, ontvangen de 1ste prijswinnaars een mooie trofee, een juryrapport en boekenbon, de 2e en 3e prijswinnaars een juryrapport, een boekenbon en natuurlijk alle winnaars de traditionele bos Roojse Rozen.
De bekendmaking van de winnaars en de prijsuitreiking zal plaatsvinden op zondag 6 april 2025 in Hotel Asteria in Venray.
Heeft u nog vragen, bel dan: 06-18938556 of mail uw vragen naar: raadseligeroos@literaircafevenray.nl Raadselige Roos, 27-09-2024
KAIROS van JENNY ERPENBECK heeft de INTERNATIONAL BOOKER PRIZE 2024 gewonnen. Daarmee wint de auteur, samen met vertaler Michael Hofmann, een geldbedrag van 50.000 Britse pond, dat wordt verdeeld.
De International Booker Prize wordt uitgereikt aan de beste roman of de beste korteverhalenbundel die vertaald is naar het Engels en gepubliceerd is in het Verenigd Koninkrijk en/of Ierland. De jury die dit jaar Kairos verkoos bestond uit William Kentridge, Natalie Diaz, Eleanor Wachtel, Aaron Robertson en Romesh Gunesekera.
De andere genomineerde boeken waren:
Not a River – Selva Almada, vertaald door Annie McDermott
The Details – Ia Genberg, vertaald door Kira Josefsson
Het (vertaalde) boek Kairos verhaalt over een liefdesrelatie tussen een studente en een man die wat ouder is en gevestigd is in de samenleving. Hij heeft de oorlog nog meegemaakt en is uit idealisme, hij is socialist, vanuit het Westen naar de DDR getrokken. Zij is geboren ná de oorlog in de DDR, en de verschillen tussen die generaties worden zichtbaar in hun verhouding. Of, sterker nog, zij tweeën symboliseren de geschiedenis van Oost-Duitsland.
Bron: TzumKarel Jong, 29-07-2024
Bezig met laden
Meer laden...
