Alle inzendingen van Bjarne Gosse

Het was een fraaie najaarsdag in de provinciestad Utrecht. De stad waarin Bjarne op kamers woonde bij zijn wispelturige hospita Emma Petronella. Hij was geslaagd voor de eerste herexamens. Dat was een opluchting. Hij was verward over de liefde. De tanende gevoelens voor Emma, die steeds meer een schim van zichzelf werd en de onbeantwoorde gevoelens…

“Het is heerlijk om een domme man te zoenen”. De openingszin van de nieuwe roman van Jan Boter maakte Bjarne nieuwsgierig naar het verdere verloop van het verhaal. Hij had het boek van Jan Boter zelf cadeau gekregen als dank voor de hulp bij de inrichting van zijn terras. Helaas had Bjarne nog niet de tijd gevonden om het hele boek te lezen. Uiteindelijk…

Het was volop herfst in Utrecht. Gerard Vroeg belde Bjarne. Gerard was hoorbaar van streek. Een goede vriend van hem had zelfmoord gepleegd. Zichzelf opgehangen aan een boom aan de oever van de rivier. Hij had geen zin meer om verder te leven. Bjarne probeerde Gerard gerust te stellen, maar hij voelde dat het niet tot hem doordrong. Hij moest hem alleen…

“Ik kan met mijn lul schrijven, wat is jouw bijzondere gave?” Ze waren nog niet uitgelachen over de vorige grap van Maarten of hij gooide alweer een nieuwe op tafel. Het niveau werd er niet hoger van, maar dat kon Bjarne niet deren. De meligheid van Maarten was weer eens iets anders dat de voortdurende erudiete levenslessen van Emma, die de laatste…

Het was een merkwaardige herfst in Utrecht. Alsof de weergoden opnieuw op decadente wijze hun twijfels vierden, met dagen zon en flarden regen. Gewone aardse stervelingen konden niets anders doen dan zich goed te kleden met een warme jas en als het nodig was kon een paraplu soelaas bieden, of simpelweg een pet, die hield ook de regen tegen op het hoofd…

De herfstavond kreeg plotseling een andere wending toen Bjarne Emma de ene na de andere vileine opmerking naar de gevierde Peter Halm hoorde slingeren met haar harde vrouwenstem. Er ontstond commotie in de galerie, maar Emma ging eigenwijs door met haar luidruchtige betoog. Het ene moment leek het alsof ze Peter de lucht in prees, het andere moment…

De galerie hing vol met grote vierkanten schilderijen. Donkere wezens doemden op vanaf het doek. Soms leek het alsof Bjarne een dier kon herkennen, maar het was te abstract om er zeker van te zijn. Er waren veel mensen op de tentoonstelling afgekomen. In tegenstelling tot wat de aangeschoten Emma tegen Bjarne had beweerd liepen er ook mensen in spijkerbroek…

Het was herfst in de oude stad Utrecht. Bjarne had alle ansichtkaarten van Joop van Teil in een grote enveloppe gedaan en die teruggestuurd naar Amsterdam. Hij was met zijn hospita in een galerie voor moderne kunst. Het krachtige werk van Peter Halm was een spiegel voor de ziel. Bjarne liet zijn gedachten dwalen over zijn relatie met Emma. Hij was…

Toen de jeugdpsychiater die herfstmiddag vroeg waarom Bjarne Gosse dacht dat hij verliefd was op Kees Broodakker bleef hij hem in eerste instantie een antwoord schuldig. Diep snoof hij de geuren van de herfst in zijn neus, die alle puurheid van het leven wilde proeven. Het raam stond open om de muffe geur van de oude piano uit de behandelkamer te krijgen…

De kleurrijke ansichtkaarten uit Amsterdam waren mooi, de afbeeldingen vond Bjarne geweldig. Maar waarom bleef die Joop van Teil hem die kaarten sturen. Nooit stuurde hij een kaartje terug. Hij had er geen geduld voor. En toch bleef Joop hem kaarten sturen. Bjarne hoefde zich nergens voor te schamen. Hij had de vrijzinnige Kees Broodakker als zijn…

De straal bezopen diva Emma Petronella was op de lederen bank gaan liggen. Bjarne Gosse gaf haar voorzichtig het glas fris en helder water. Ze nam het dankbaar in ontvangst. Ze stamelde iets. Hij kon haar niet verstaan. “Bjarne ik moet het ergens met je over hebben”, liet ze nu beter verstaanbaar aan hem horen. “Waarover dan Emma, is dit wel een…

Bjarne Gosse ertoe brengen om zijn normen voor fatsoen en eerlijkheid te vervangen door onfatsoenlijke en oneerlijke. Dat was wat jongeheer Wolvenknaap had geprobeerd. En Bjarne had de kracht gevonden om een duidelijk 'nee' te laten horen. Hij wilde op een eerlijke manier zijn geld verdienen en niet op een manier waarbij hij misbruik zou maken van…

In de hoge bomen aan de zijkant van het park was een grote zwerm spreeuwen neergedaald. Luid kwetterend, een drukte in de groene zomerse bomen. De donkerblonde Bjarne Gosse liep langs de parkrand naar het huis van zijn hospita om daar in de tuin te lezen en te zonnen. Bjarne dacht onderweg na over het plan van Maarten Wolvenknaap om in korte tijd…

Toen de jeugdige Bjarne Gosse weer in zijn gehuurde kamer was, in het huis van Emma, die van niets wist, besloot hij eindelijk de brief van Gerard Vroeg te gaan lezen. Hij was daar vanwege het romantische liefdesavontuur met Kees Broodakker, nog niet eerder aan toe gekomen. “Beste Bjarne Gosse, op het moment van dit schrijven woon ik niet meer thuis…

De volgende ochtend toen Bjarne Gosse wakker werd in een voor hem vreemd bed van het Hotel in de duinen lag hij nog steeds tussen de armen van Kees Broodakker. Met zomerse kleren aan naast elkaar in slaap gevallen, kreeg de donkerblonde Bjarne het vermoeden dat Kees doorgegaan was met vertellen totdat ze allebei in slaap waren gevallen. In het hoofd…

“Zullen we naar de kamer gaan? “ vroeg Bjarne om het ijs te breken. Ze hadden al besproken dat ze geen dessert zouden nemen. Kees maakte een toestemmend gebaar door met zijn hoofd te knikken. Hij liep voor Bjarne uit. Ze liepen samen naar de kamer. Kees was weer geheimzinnig stil. Bjarne Gosse had ook geen zin om iets te zeggen. Ze waren allebei…

Toen Bjarne de subtiele aquarel had bekeken keek hij naar het uitzicht door de ramen van het hotel-restaurant. Een prachtig uitzicht. De enthousiaste Bjarne zag wat konijnen de natuur volgen bij een duinpoll. Kees kwam terug van de balie. “En heb je al wat uitgezocht schatje” Bjarne schrok want hij was vanwege het mooie uitzicht helemaal vergeten om…

“Kom Bjarne we gaan naar het hotel”, zei de verliefde Kees Broodakker toe ze weer op het warme strand liepen. Ze deden de handdoeken en de koeltas in de strandtassen en gingen op weg naar het Hotel in de duinen. Ze liepen lichtelijk beschonken over de met zand beklede trappen de eerste duin over en daarna nog een duin. Op de top van die duin zagen…

Verlegen zaten de twee jongemannen naast elkaar op het warme strand gekoeld bier te drinken. Kees haalde een flacon zonnebrandcrème uit zijn groene strandtas. Bjarne kreeg onmiddellijk een donkerbruin vermoeden wat Kees hem ging vragen. En ja hoor, Bjarne hoorde zijn woorden als lieflijke muziek. “Zal ik je rug even insmeren Bjarne.” Kees vroeg het…

Het was of de jeugdige Bjarne Gosse de zee voor het eerst zag. Want het was de zee van Kees. De Kees waar hij mee in zee ging. De zee van Kees en Bjarne. Dat maakte Bjarne blij. Kees Broodakker wilde ergens gaan liggen. Ze legden de grote handdoeken op het rulle zand. Wat er toen gebeurde zou Bjarne nooit vergeten. Kees sprong boven op hem alsof hij…

Daar zat de verlegen Bjarne dan naast Kees Broodakker in zijn splinternieuwe blauwe auto. Hij was stil. Dat zwijgen was aangenaam. Bjarne voelde zich gelukkig met hem zo dicht bij zich. Plotseling begon Kees toch te praten. “Bjarne”, sprak hij, en toen viel er een stilte alsof hij niet verder durfde te praten. “Ik moet je toch iets vertellen”,…

Het werd de hoogste tijd de ontroerende liefdesbrief van Kees Broodakker te beantwoorden. Bjarne Gosse kon het niet. Die nieuwe wereld boezemde hem te veel ontzag in. Binnenkort kwam Peter Halm terug van vakantie. Hij had ervaring. Misschien kon Bjarne er met hem over praten en dan beslissen wat hij aan Kees zou gaan antwoorden. Bjarne kon zijn verliefdheid…

Vanwege zijn nieuwe werk kwam Maarten Wolvenknaap vaak bij de kapper. Hij had altijd een strak geknipte haardos, soms met een golvende kuif, of anders achterover gekamd zoals bij een filmster. Hij had nu ook voldoende geld om iedere dag andere kleren te dragen. Hij zag Bjarne zelden, nu hij het zo druk had met zijn nieuwe baan. De jeugdige Bjarne…

Joop van Teil had weer een ansichtkaart gestuurd. Bjarne kon zijn handschrift niet goed lezen. Er stonden wat onleesbare zinnen op de achterkant. Op de voorkant stond de afbeelding van een giraffe. Een mooie foto. Bjarne legde de kaart in zijn bureaulade. Joop stuurde wel vaker ansichtkaarten uit Amsterdam. Bjarne had inmiddels een aardige verzameling…

Er vloog een zwaluw in de lucht. Die sierlijke zomerse vogel leek de jongeling Bjarne Gosse iets te vertellen over zijn dromen. Want had hij niet vreemde dromen gehad voor een jongeman van zijn leeftijd? Zijn dromen die hij had proberen te verwoorden in klungelige gedichten. Alleen maar voor het plezier om ze te schrijven. Terwijl hij ze nooit aan iemand…

Drie uur lang had Bjarne, met Frits de kater op schoot, gedichten gelezen van bekende dichters uit het buitenland. Bjarne dacht weer aan Emma en haar veelzijdige belangstelling voor alles en nog wat. Emma hield van dieren en poëzie. Ze hadden het vaak samen over dieren en poëzie. Het wonderbaarlijke van dieren was dat ze je iets konden vertellen zonder…

De uitbundige Emma bezorgde de verlegen Bjarne telkens een nieuw dilemma. Wanneer hij haar nodig had voor de liefde, dan was ze er niet, altijd op reis voor haar ambities. En als ze er wel was, bleek ze dikwijls opdringerig en hongerig naar aandacht voor zaken waar Bjarne nauwelijks verstand van had. Het voorjaar van het jaar 1984 begon met vreemde…

Peer kwam met grote passen naar de bar toegelopen en zag daar de twee mannen achterovergeleund tegen de muur zitten. Met een veldfles wodka aan zijn mond ging hij naast hen zitten. Hij had een mooi verhaal voor het laatste uur van het feest. Bjarne hoorde het aan, hij begreep de rode draad niet, Arthur brabbelde af en toe wat terug tegen Peer die telkens…

Uit pure verlegenheid staarde Bjarne weer naar de vijver op het meesterlijke schilderij, dat aan de muur hing. Het leek alsof de sierlijke zilverwitte zwanen bewogen. Bjarne voelde dat Emma Petronella naar hem keek. De verlegen jongeman kon niet anders dan terugkijken. Ze keek naar Bjarne alsof ze hem probeerde te doorgronden. Hij was niet doorzichtig…

De bedwelmde Bjarne Gosse had een speelfilm vol met dieren-herinneringen in zijn gedachten. De geiten die ze vroeger thuis hadden toen ze met het gezin buiten de stad woonden. De honden die zijn moeder had uitgekozen om haar gezelschap te houden, wanneer ze alleen was omdat de kinderen naar school en haar man, zijn vader, op de bromfiets naar zijn werk…