Stel, een willekeurig huis

Stel, een willekeurig huis
met rondom een tuin
Met binnen vele kamers
Waar in één van de kamers
iemand zit te typen
en begint met ‘Stel,
een willekeurig huis’
Zou ik die iemand kunnen zijn?
Of jij? Of iemand anders?
Iemand typt verder, haalt zijn eerste zin weer weg.

Een willekeurig huis, dat is zijn leven. Hij komt er thuis en hij gaat er vandaan.
En telkens komt hij door de tuin, de tuin dat is zijn verleden. De tuin maakt het huis aantrekkelijk, maar dat was ooit wel anders, want ooit was het een verwaarloosde tuin. Nog steeds groeit er onkruid uit die dagen, maar dat is dan ook het enige. Er is zoveel gebeurd met de tuin, elke hoek heeft aandacht gekregen, elke ruimte is opnieuw ingericht, in de garage naast het huis staat inmiddels een willekeur aan tuingereedschap en er ligt een luxe tuinslang op een rol; de planten zullen nimmer verdrogen. Dat alles door zijn inzet, doorzettingsvermogen en creativiteit. Zonder deze eigenschappen was de tuin allang overwoekerd geraakt en was het huis niet eens meer te zien geweest, of erger, hij zou het huis niet meer in of uit kunnen.
Telkens als hij zijn huis verlaat, kijkt hij tevreden rond in zijn tuin en geniet hij van het resultaat. Elke dag wordt de tuin mooier en mooier. Soms vergeet hij dat en ziet hij alleen het paadje naar de weg. Tussen de stenen ziet hij de kleine plukjes onkruid. Dan vergeet hij de rozen in de hoek, de druiven bij de pergola, de mooie krulhazelaar bij de vijver. Op zulke momenten verliest hij al dit moois uit het oog en kan hij niet anders denken aan die tijd dat het in huis koud stil een eenzaam was. De tijd dat een stoel teveel een extra leegte was, de zoveelste ruzie die overbodig voelde, de tijd dat hij ontdekte dat hoe hij keek van invloed was op wat hij zag. Die ontdekking gaf hem toen steun en kracht en voor het eerst keek hij naar buiten en hij zag een verschrikkelijke tuin. Toch zag hij het drama met andere ogen en daarmee kreeg de tuin voor het eerst weer kleur. Hij keek en zag wat er moest gebeuren en ging aan het werk. De tuin werd niet meteen mooi en prachtig, zo snel zou de investering zich niet terugverdienen, maar bij elke blik op de tuin, werd zijn houding positiever en werd het werk lichter. Zijn handen werden meer ervaren, zijn armen sterker, zijn lichaam krachtiger. Na jaren van hard werken kon zijn lichaam veel aan. Na al het werk zag de tuin er prachtig uit in vergelijking tot vroeger. Eigenlijk zag de tuin er onopvallend normaal uit, hij alleen wist wel beter.

Schrijver: Jeroen Zwaal, 11 oktober 2004

zwaalmail.com

tuin leven onderhoud leven onderhoud

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 9 stemmen 1.073