Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De kleine hamer

Vroeger was hij een klein hamertje. Hij had een prima plekje in de gereedschapskist. Deze lag veilig en droog in een schuur op een stevig bureau. Naast de gereedschapskist op het bureau lag een grote hamer. Het kleine hamertje deelde de kist met drie andere stukken gereedschap. Hij was er als laatste bijgekomen en kreeg daardoor meer aandacht van het buro en de hamer dan de anderen.

Het kleine hamertje was het lievelingsstuk van het bureau. Ook de grote hamer was blij geweest met hun laatste aanwinst. Het hamertje vermaakte zich prima: vaak kreeg hij kleine spijkertjes aangereikt, die hij met veel plezier ergens in sloeg. Het ging hem gemakkelijk af en hij werd er steeds beter in. Vaak ging hij zelf op zoek hoe hij zijn hamer nog meer kon gebruiken. Daarbij had hij weinig aan zijn grote voorbeeld. De grote hamer was er vaak niet en als hij er was, was hij meestal te moe om nog iets met hem te doen. Dus meestal keek het hamertje naar zijn oudere medegereedschap. De beitel was het één na jongste gereedschap. Dan kwam de kruiskopschroevendraaier, de één-na-oudste.

Het oudste stuk en dus het eerste gereedschap dat het bureau en de hamer samen hadden gekregen, was de figuurzaag. Deze figuurzaag was heel artistiek en fijngevoelig. De beitel daarentegen was bot, brutaal en sterk, was vaak buiten aan het vechten, was weinig thuis in de schuur, maar had wel veel lol bij andere gereedschapskisten. Hij zag er ook donkerder uit dan de anderen. Oorspronkelijk kwam hij uit een andere gereedschapskist ver weg hier vandaan.

Met de beitel kon het hamertje goed opschieten. Met de kruiskopschroevendraaier was dat veel minder het geval. Deze draaier zat vaak alleen in zijn opbergvak en was alleen maar bezig met zijn kruiskopschroeven en wilde eigenlijk niets met anderen te maken hebben. Hij was wel heel goed in het schroeven en wist echt alles van alle soorten schroefjes en moertjes en bevestigingsmateriaal. Het kleine hamertje was eigenlijk wel jaloers op hem, want hij wist ook zoveel. Ook had hij bewondering voor de manier hoe de schroevendraaier zich af kon sluiten van de rest. Dat wilde het hamertje af en toe ook wel kunnen. Die maakte zich meestal veel te druk. Het hamertje maakte zich onbewust veel zorgen om de andere leden van de schuur en probeerde het altijd gezellig te maken. Hij praatte dan ook over van alles en nog wat. Vooral met het bureau had hij een heel goede band en zij waardeerde die gezelligheid dan ook het meest.

De figuurzaag was niet echt een voorbeeld voor het hamertje. De zaag was al veel ouder en ergens was hij niet helemaal in orde. Behalve dat hij veel ruimte nodig had in de kist, was er alsof er bij hem van binnen iets mis was. Alsof het zaagje verkeerd-om in de beugel was vastgezet. Omdat hij merkte dat er iets niet klopte met hemzelf, maar ook met de grote hamer, dacht hij veel na. Zonder dat het kleine hamertje daar echt veel van merkte, ging het al vroegtijdig mis met de gevoelige figuurzaag. Ook daarna is het zaagje vaak uit de beugel gesprongen en moest de figuurzaag ergens anders gerepareerd worden en was hij voor langere tijd weg.

Vanaf die tijd ontdekte het kleine hamertje dat hij sommige dingen in het leven niet begreep. Hij wilde juist weten hoe alles werkte, zodat hij dat kon onthouden om het later te gebruiken. Net als met de spijkertjes: als hij eenmaal wist hoe het moest, was het zo gemakkelijk om ze er in te slaan!

Na een bepaalde periode zat alleen het kleine hamertje nog in de kist. De beitel, de schroevendraaier en de figuurzaag waren al vertrokken en hadden hun eigen plek ergens anders gevonden. Toen kreeg het bureau overal pijn en kwamen ze erachter dat er iets niet goed zat. Ze hebben het nog geprobeerd te repareren, maar het was al te laat, het bureau viel uit elkaar.

Ineens was het bureau weggevallen en de gereedschapskist en de grote hamer vielen met een klap op de grond. Iedereen was erg geschrokken. Vanaf nu waren de twee hamers op elkaar aangewezen. Dat werkte voor geen meter. De kleine hamer kreeg veel op zijn kop (was zelf een spijker geworden) en moest zich nou maar eens net zo gedragen als de grote hamer. De kleine hamer kon de situatie niet meer aan en moest tijdelijk weg, kwam weer terug en vertrok daarna definitief.

De grote hamer bleef alleen over en vond dat in eerste instantie wel fijn. Maar binnen een jaar ging het heel slecht met hem en was hij doorgeslagen. Daarna zijn er zoveel dingen met hem gebeurd en heeft hij voor zoveel opschudding gezorgd dat alle gereedschapsstukken uit de schuur niet meer bij de grote hamer in de buurt wilden komen. Hij maakte het hen te moeilijk en iedereen had tijd nodig om alles te verwerken.

Ondertussen had het kleine hamertje veel meegemaakt en geleerd. Hij was begonnen zich nog beter te ontwikkelen. Alles wat hij had meegemaakt, wilde hij later gebruiken om anderen te helpen. Eén van zijn idealen was dan ook dat iedereen recht heeft op een fijne plek waar je veilig en beschut jezelf kan zijn. Een ander ideaal was van meer persoonlijke aard: bevrijd kunnen zijn van alle vroegere problemen, zodat je die last niet meer hoeft te dragen en daar niet snel meer van uit balans raakt. Hij had dan ook een droom om later als beroepskracht gereedschappen met problemen een plek te kunnen bieden, waar ze aan zichzelf kunnen werken. Of gereedschap helpen met het zoeken naar zo’n plek. Of advies te geven hoe je zo’n plek voor jezelf kan maken en hoe je samen met elkaar omgaat binnen zo’n plek. Ook wilde hij zelf een veelzijdig gereedschap worden: flexibel, breed inzetbaar, handig, bruikbaar en vooral ook een stevig en solide gereedschap. Zodanig ontwikkeld dat hij al samenwerkend met andere gereedschapsstukken de klus kon klaren.

Schrijver: Jeroen Zwaal, 20 maart 2002


Geplaatst in de categorie: familie

2.4 met 28 stemmen 2.758



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Jeroen Zwaal
Datum:
2 november 2012
Email:
Reageermeergmail.com
Gelukt! Ambities gehaald!
Naam:
Jeroen Zwaal
Datum:
12 juni 2002
Email:
paardestaartjemail.com
Wordt aan gewerkt...
Naam:
Linda Heyting
Datum:
22 maart 2002
Email:
lindaheytinghotmail.nl
Een best wel triest verhaal. Ik hoop dat het de kleine hamer lukt om te bereiken wat hij wil(de)

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)