Alle inzendingen van Mohair

Ik sta bij de kassa van de C1000. De man voor me in de rij is op leeftijd. Hij staat sterk gekromd en het kost hem zichtbaar moeite om de boodschappen op de band te zetten. Het is druk bij de kassa. Ik kijk wat om me heen. Al die gezichten. Sommige mensen kijken ronduit wezenloos. Naast me staat een vrouw onderuitgezakt. Haar mond staat open. Onwillekeurig…

´Maar dan is mijn moeder alleen´. Vijftien jaar is ze en prachtig om te zien. ´Als ik er niet was had hij haar nog meer pijn gedaan´. Ze veegt met haar hand het snot van haar neus en kijkt de man moe en lodderig aan. ´Dat was ook heel moedig van je, om naar de buren te gaan´, zegt de maatschappelijk werker. Hij schraapt zijn keel en valt even…

‘It´s the most wonderfull time of the year’. De warme mannenstem klinkt croonerachtig door de speakers. Gevoelens van verwachtingsvolle nostalgie golven over me heen. Ik realiseer me dat het 12 januari is. We zijn op Kanaleneiland Utrecht en de woonwinkel waar we langs lopen heeft de kerst-cd nog niet vervangen. Het sneeuwt, er staat een gure…

’Zo ongeveer gaat het dus met mij’. Pieter zucht eens diep, zet zijn ellebogen op tafel, brengt zijn handen naar zijn hoofd en staart naar zijn bord pasta. Ilse heeft het met hem te doen. Ze kijkt even om zich heen en buigt zich dan vertrouwelijk naar hem over. ’Weet je, zegt ze, een relatie bestaat uit fases. Het begint met het paradijs en…

Met een klik haal ik de stekker uit de stekkerdoos. De ster van Bethlehem dooft uit. Onze kerstster hangt voor het slaapkamerraam en licht hinderlijk op tijdens de slaap. Het is midden in de nacht en ik gluur even door de houten luxaflex naar buiten. Er loopt een meisje door de sneeuw. Haar ranke benen zijn gestoken in Uggs en ze draagt een wollen…

De man tegenover haar aan tafel lacht. ‘’Dag jochie’’, zegt hij schor. Ze buigt haar hoofd naar haar zoontje dat op haar schoot zit en kijkt vluchtig naar zijn smoeltje hoe de vlag erbij staat, en ja hoor hij grijnst terug naar de man. Ze wrijft hem over zijn haartjes en spreekt hem bemoedigend toe. Maarten krijgt straks twee venijnige prikken…

Ze zit al lezend op het muurtje aan de rand van het perron, vlak naast theater De Kom en kijkt even op. De tram naar IJsselstein komt er aan. Jammer, even geduld nog. Ze duikt weer in het artikel. Ze rilt en voelt een druppel langs haar nek kriebelen. Wat een weer. Met een zucht blikt ze naar haar restje paraplu op de grond. Dan vangt…

‘Het is niet iets van jou alleen, het geldt voor alle vrouwen’. Hij staart naar het computerscherm. In zijn rechterhand een mok koffie, zijn linkerarm en elleboog losjes op tafel. Benen gestrekt voor zich uit. ‘Alle vrouwen in Nederland. Het is Opzij-taal, je moet als man voortdurend verantwoording afleggen’. Hij neemt een slok van zijn koffie.…

Terloops lopen gaat als volgt. Ik stap in de auto naar het bos in De Bilt, waar T. in ieder geval gaat hardlopen. Als we zijn gearriveerd stap ik uit de auto en zet ik muziek op mijn hoofd. Ik loop richting de rode wandelroute. Al lopend concentreer ik me op het opzwepende pianomuziekje van Frits Mertens, de tune van ´Boeken´ en het eerste…

Met verbazing kijk ik opzij. Hoe is het mogelijk. Hij doet niet eens zijn best om zijn lach te verbijten, hij schatert het zelfs uit, de man die regelmatig met irritatie spreekt over ‘’vrouwen met een grote …*+*&&##.. (piep) en op gezette tijden moppert over ‘Opzij-taal’. Nee, dan nu. Ruby, kennelijk weer terug van weg geweest, doet de ene niets…

Ik kijk de man die schuin tegenover me zit aan. Terwijl ik me concentreer op wat hij zegt, merk ik dat ik word afgeleid door wat ik ruik. Het is subtiel en ik kan het niet thuisbrengen. Ik kijk hem nog eens aan en bedenk me dat hij hovenier is en de hele dag in de buitenlucht werkt. In het gebouw in Abcoude hebben we geboft met deze zolderkamer.…

Ik heb onlangs twee ontdekkingen gedaan. Deze ontdekkingen hebben een kleine link met elkaar. ´Ja en´, zul je zeggen. Ik wil dit met je delen. Je kunt er misschien je voordeel mee doen. De eerste ontdekking is dat ik van het drinken van slechts een enkel beschaafd glas prosecco een kater krijg alsof ik de avond ervoor begonnen ben met enkele biertjes…

We gaan varen naar Enkhuizen en vandaar uit naar Hindelopen, Friesland. Is het plan. Ligt er nog een plaatsje eerder T.? ‘Jawel Stavoren. Maar dat is niks joh’. We vertrekken. Eerst weer uit ´de parkeerplek´ zien te komen. Motor aan. Boeien binnenboord. Hoorn is een mooie plaats. Langzaam verwijderen we ons van de haven. Om ons heen al dat water…

‘Bam’. Ik krijg een enorme dreun op mijn neus. Het wordt zwart voor mijn ogen en happend naar adem deins ik achteruit. Net nog zat ik volledig in mijn eigen gedachtestroom. Het waren positieve gedachten dit keer en nu die klap op mijn kop. Razendsnel probeer ik te beseffen wat er is gebeurd. Vaag hoor ik een meisjesstem 'mevrouw, mevrouw, kijk uit…