Alle inzendingen van Willy Vittali

Ik wil je vertellen van een vrouw die ik ken. Zolang ze zich kan herinneren leeft ze met de bitterzoete pijn van verlangen. Ze heeft haar hele leven al een verlangen naar Indonesië. Zo lang ze zich kan herinneren wil ze zich daar vestigen. Dat verlangen uit ze door de kleding die ze draagt. D...

Toen de telefoon ging op de Spoedeisende Hulp nam ik de telefoon van de haak en ratelde het standaard zinnetje in de hoorn. De stem aan de andere kant van de lijn klonk jong, aarzelend en was slecht te verstaan door een brommend geluid op de achtergrond. Toen de betekenis van de vraag to...

Een fragment uit mijn honderd dagen dagboek De koperen pannetjes hangen te glimmen in het lamplicht. Ze herinneren mij aan Frankrijk. Hoe we samen in een klein dorpje over de markt zwalkten; het winkeltje vonden waar ze stonden te glimmen in de etalage alsof ze op ons hadden staan wachten. Het w...

Het was een rustige avond toen de jongeman bij het loketje kwam. "Goede avond," begon ik, "vertelt u het maar." De blik in de ogen stond op onweer. Hij had kennelijk geen goede avond. Hij blafte door de speaker dat hij pijn aan zijn enkel had en niet meer kon lopen. Drie dagen geleden ge...

Een sprookje in 10 delen Er komt iemand verhaal halen De zon stond al laag en bescheen vriendelijk de oude dijk waaraan het huisje staat waarin ik woon. Het was een prachtige lenteavond en het zou niet lang meer duren voordat de zon zou verdwijnen achter de bomen verderop. Ik genoot van...

Raman is mijn naam. Mijn lot is bij mijn geboorte bepaald. Ik ben op deze wereld gekomen om een hoger plan te dienen. Wanneer ik rondloop met mijn honden Sol en Luna voel ik de ogen van de mensen naar me staren. Of het mijn houding of uiterlijk is, dat weet ik niet, maar ze kijken. Alsof ze een verm...

De galeriehouder veert op van zijn stoel als het tweetal binnenkomt. Een magere lange man en een opvallende vrouw in bontgekleurde kleding. De tulband op haar hoofd is wat je noemt een blikvanger. Ze knikken beleefd naar Ton de eigenaar van "De vergulde lijst". De vrouw blijft voor een enor...

Toevallig las ik deze week een stukje in het boek van C.G.Jung de Zwitserse psycholoog Archetype en Onbewuste. Ik had dat boek ter hand genomen na een discussie met een paar vrienden over het onderwerp of je het onbewuste zelf kunt sturen ja of nee. Dus ik zocht eigenlijk een passage over dit o...

Het enorme boek lag boven op de boekenkast. Al jaren had Joost er niet meer ingekeken en hij moest het eerst afstoffen voordat hij het kon inzien. Het was al een oud boek dat hij voor zijn tiende kerstfeest van zijn grootouders had gekregen. Het stond vol met afbeeldingen van beroemde kunstwerken u...

Omdat ik met een schilderij ben begonnen waarop een slang is te vinden - die zich opricht naast een zwangere vrouw die met haar handen en voeten lijkt vast te zitten aan deze slang, hemel en de aarde - begon ik me af te vragen wat de slang wel betekent in de symboliek. De tekening ontstond zo ...

We leerden hem kennen ergens in de tachtiger jaren, in café '‘t Snorretje‘, daar was hij vaste klant en buurtgenoot. Hij kon met enige moeite op de kruk klimmen omdat hij door de jaren heen steeds krommer groeide. Hij vertelde met enig leedwezen dat hij er één van een tweeling was, een kromm...

Brief aan een vriendin die ik vergat te posten, we raakten elkaar uit het oog, mogelijk leest ze de brief alsnog. september 1995 Lieve K, Je schreef me een kaartje met de woorden dat tijd alle wonden heelt en voegde er aan toe dat het een raar begrip is "tijd". Je hebt gelijk, omdat ik e...

pro·za(1201-1250) <Lat. prosa, verkort uit oratio prosa, eig. ‘naar voren gewende rede’eerste editie 1864 I het; g.mv.1·wijze van zich literair uitdrukken die niet gebonden is aan de regels van de versleer en die geen versregels kent synoniem: ongebonden stijlantoniem: poëzie1·in prozaniet...

Mag ik me even voorstellen? Mijn naam is Flip Peperclip. Ik ben een aardige snuiter, in de volksmond ook wel eens een geschikte peer genoemd. Ik ben die goedogende peperclip die in een computer woont en regelmatig bijstand verleent wanneer iemand zijn of haar gedachten wil ordenen en opschrij...

1 augustus 1931 - 17 juli 1943 - 1 augustus 2006 Mijn zus Elly en ik gingen meteen in op de uitnodiging voor het bijwonen van de herdenking van het bombardement op de Fokkerfabrieken in Amsterdam Noord en de viering van het 75-jarig bestaan van de “Noorder Begraafplaats.” Op de dag zelf h...

Wat is een Kewukkeltje? Vlak voor het slapen gaan kwam Ralf nog even met zijn slaperige hoofd om het deurtje van het kastje. - Zeg, hoe ging dat versje over die Kewukkel ook al weer precies? - Ga nu maar slapen, gebood ik hem, morgen is er weer een dag. Alleen het kleine mannetje rus...

Bezoek - Zeg, begon Ralf voorzichtig, wanneer denk je nu eindelijk eens aan mijn verhaal te beginnen, ik ben hier nu al een nacht en je hebt nog geen letter op papier staan! Het begon mij een beetje te vervelen, dat gezeur aan mijn hoofd over ‘dat’ verhaal. De vakantie stond voor de deu...

In het voorjaar van 1961 gingen we voor de eerste keer op vakantie naar Monchau in de IJfel. We logeerden in een klein familiehotel. In ons kreukel-Duits maakten we al snel vrienden. Monique, de dochter van de slager, was een goede gids. Ze nam ons mee over de smalle wandelpaadjes die langs de ber...

een lied van Violeta Parra Om je te vergeten bewerk ik de aarde en in haar vind ik de troost voor mijn verdriet Voor mijn verdriet een blauw viooltje voor mijn passie een rode anjer om te weten wat mij toekomt pluk ik de blaadjes van een witte kamille uit 'weerzien met Chili...

Zij zat voor het raam en staarde met lege ogen naar buiten. Af en toe kwam er iemand langs die even hallo zei of om haar mond die nog een tikje scheef stond af te vegen. Mary liet het zich gedwee welgevallen. Hoe lang ze hier al was wist ze niet; haar geheugen liet haar in de steek sinds die da...

'Houd je goed vast,' riep mijn broer die een eindje boven mij aan de touwen hing. 'Het is hier levensgevaarlijk.' Ik klemde mijn kaken op elkaar en trok mijn lichaam een eindje omhoog, plantte mijn voet op een smal richeltje. Ik durfde niet naar beneden te kijken. De afgrond onder mij zou me...

Op mijn zoektocht naar de betekenis van de slang kwam ik terecht bij de oude mythen en sproken. Een Perzisch sprookje was het eerste dat ik vond. Het ging over goed en kwaad een begrip zo oud als de wereld. Het dualisme. Het gedachtegoed van Zarathoestra en de Avesta, Ahura Mazda. ‘Niet door d...

De vergadering Bret stond in het midden van de kamer en vroeg Gwennie zijn plaats in te nemen om het verhaal verder te vertellen. En Gwennie vervolgde het verhaal; - Ik deed mijn relaas aan Bret en Bran die zich voor de regen schuil hielden onder de rots bij de bron. Daarna poetste ik m...

De Korrigans Het mannetje begon te spreken.; - Goede dag mevrouw, goede dag -ik neem aan Ralf… ? Hij boog zo diep dat zijn hoedje de grond voor zijn voeten raakte. Hij sprak zeer deftig. - Neemt u ons niet kwalijk dat wij zomaar bij u binnenvallen… Hij had ‘wij’ gezegd ma...

Dan schrijft er iemand proza, tenminste dat staat er boven. De tekst is banaal, maar al te vaak wordt banale, provocerende tekst proza genoemd, geilheid is nodig om de mens in stand te houden en om de geest in beweging te krijgen, dat staat als een paal boven water. De geilheid als doel op zich...

De ‘Internationale schoorsteenvegerbijeenkomst’ die sinds 1981 het eerste weekend van september plaatsvindt in Santa Maria Maggiore in Valle Vigezzo in Noord Italië, is elke keer een happening in dat dal waar iedereen zo gelukkig lijkt te zijn dat je jezelf afvraagt waarom mijn betovergrootv...

Er zijn van die gebeurtenissen die je altijd bij zullen blijven. Er gebeuren soms dingen waar je echt niet om hebt gevraagd, maar ze overkomen je doodleuk. Zo vroeg mijn zus Elly me mee uit voor een dagtochtje. Elk jaar organiseert de personeelsvereniging van het bedrijf waar haar overleden echtg...

Dan is het ineens zover, je wordt hartelijk door je collega’s uitgezwaaid met lovende woorden, een spandoek boven de ingang van de SEH afdeling waar ik de laatste 12 jaar doorbracht als regeltante achter de balie en pc. Bloemen op het aanrecht in de te kleine koffiekamer. Overal A-4tjes met mijn ...

Zoals ieder mens zoekt naar een reden om zijn leven zin te geven, zoek ik in de taal naar woorden om dit zoeken te beschrijven. Meng ik als een alchemist de kleuren van mijn verf zodat er een kleurenpracht ontstaat die de natuur natuurlijk nooit zal evenaren. Met die kleuren een beeld kan creër...

Dit was het eerste contact sinds zijn binnenkomst in het gezondheidscentrum met een verzorgende en hij veegde snel zijn tranen weg en glimlachte geforceerd. Hij knikte de robot vriendelijk toe: “ik denk….”, verder kwam hij niet. De robot keek nog eens. Zijn blikken stem ratelde zijn bevinding ...