Alle inzendingen van an Terlouw

Soms twijfelt een mens aan zichzelf soms terecht en vaak niet want wat gebeurt er wanneer je een afspraak in het ziekenhuis moet maken? Men vraagt standaard je geboortedatum. Begrijpelijk. Als ze dat in beeld hebben, vragen ze je adres, je telefoonnummer, je postcode, allemaal nummertjes. Nou begrijp ik BEST wel dat ze checken, nog eens checken…

Zaterdag, weer mijn beurt om mijn column weer live te laten horen en dus moet er natuurlijk wel wat te melden zijn en zeg nou zelf: wat een HOOP nieuws kwam er voorbij. De schrik bij ongelooflijk veel mensen, want "hun" David Bowie was niet meer, had al achttien maanden kanker maar moest zich gewonnen geven aan die duivel. Die nietsontziende…

Zo zoetjesaan KOOK ik van het enorme aanbod qua kookboeken en kookprogramma's; je wordt er niet blij van, tenminste IK niet. Je kunt niet zappen, of er komt een KOK voorbij, je kunt geen blad inzien, of er komt ETEN voorbij, je kunt geen enkele zender op tv opzetten, of er komt wel iemand voorbij die de meest vreemde gerechten fabriceert. Handig…

Soms zie je op tv iemand die een ander redt, soms zie je op internet, dingen voorbij komen van mensen, die anderen en ouderen nog een handje toesteken. Soms, zie je zelf, dat een jong persoon een ANDER helpt met een zware tas of oversteken. Een simpel dank je wel is dan het enige wat er toe doet, inclusief een vaak dankbare blik, en IK…

Er was eens, een doorsnee gezin, als je NU praat over een doorsnee gezin is eigenlijk nooit helemaal duidelijk wat ermee bedoeld wordt, want als IK denk aan dat doorsnee gezin dan bedoel ik vader, moeder en 1, 2 of soms drie kinderen. Gewoon in een gezin en gewoon thuis, gewoon met kleine en soms iets grotere problemen. En problemen mogen want als…

Eigenlijk ben ik best een beetje in een januari-stemming, want wie weet, komt er toch nog sneeuw, maar het meest belangrijke is toch wel, DECEMBER is voorbij want tjonge jonge wat vond ik dat een regelrechte pokkemaand. Al eerder schreef ik dat de kerst me gestolen kon worden en daar kwamen erg veel reacties op van mensen die er ook niks mee hadden…

Zondagmorgen, eega heeft het benauwd (COPD), hoest tot ie groen en ellendig ziet, ik bel eerst dochterlief en dan toch maar de HAP, ik hang twintig minuten in de wacht want tja, een stem zegt wel elke 15 seconden dat ik op de 1 moet drukken als ik in levensgevaar ben, maar dat is in mijn ogen niet het geval...dus ik hang, met recht. Niet meer aan een…

Januari Het jaar 2015 begon met knallen, vuurwerk, slachtoffers en een niet te bevatten aanslag in Parijs, Charlie Hebdo en veel van zijn collegae werden slachtoffer van terreur wat zijn weerga niet ken(de) want op die bewuste dag wist nog geen mens wat de wereld verder te wachten stond. Parijs in rep en roer, bloederig en wel. Februari Stond…

Zo begint praktisch elk sprookje met: er was eens, maar eigenlijk begint ieders leven op dezelfde manier: er was eens... en dan wordt dat verhaal gestart, krijgt een vervolg in de trant van zaadje, eitje, zwangerschap, geboorte...er was eens...jawel bij iedereen. Zelfs bij kinderen die te vondeling gelegd worden, ook dat verhaal begint met: er was…

Op je allerlaatste tocht, ga je tree voor tree naar boven Een weg terug is er niet meer Toch denkt men telkens weer Aan de weg terug.…

En dan is het de kerstweek, een week naar twee dagen van Vrede op aarde. Niks geen vrede in mijn hart, ik ben in een pokkebui Overal kerstversieringen, bomen zo groot als reikend naar de hemel. De vrede in mij is ver te zoeken. Overvolle winkels, feest diners, gigantische ontbijten Ik heb de ziekte erin Folders vol te gekke dingen komen…

Nou kan ik best, op mijn dooie ( nu nog niet natuurlijk) gemak over de wind schrijven, want vanmiddag gaat het weer stormen, ik kan over de zon schrijven die vandaag nog eventjes, voor de storm die verwacht word, heerlijk naar binnen schijnt, ik kan schrijven over mijn maatje, die ligt te snurken op de bank- en dat mag want dat komt dan weer van de…

Een paar weken geleden kregen we post van Stedin: men zou 18 december een zogenaamde 'slimme meter' komen plaatsen, tijdstip was variabel, tussen 8 en 10 uur 's morgens. Afijn, dat wordt wekker zetten want je wilt zo'n man niet in je pyjama ontvangen natuurlijk. Vroeg op is niet meer zo mijn ding, maar ja, wat moet: dat moet nietwaar? En zo…

Meer dan een jaar keken we en volgden we de wederwaardigheden van de water- hoentjes, sommigen noemen ze waterkippen, maar ik hou het bij hoentjes. Die hoentjes hadden vlakbij een pijler een joekel van een nest gebouwd, zo'n nest waar ze wellicht een weeshuis konden herbergen, een soort van "openlucht-asielzoekers-centrum". Zonder elektra, zonder…

Zo zoetjesaan is de geloofwaardigheid van de regering ver, heel ver te zoeken: fouten die gemaakt worden, papieren die verdwijnen, geld dat op mysterieuze wijze verdwijnt, kortom alles wordt bedekt met de JAS VAN ONSCHENDBAARHEID. Om gezichtsverlies te voorkomen hebben de twee hoofdpersonen Teeven en Opstelten de wijk al genomen wat hun positie betreft…

Ongelovig ben ik allang niet meer, wel qua geloof maar niet qua het feit dat er nog steeds dingen in ons huis gebeuren die vreemd zijn te noemen voor hen: de sceptici, maar wederom vindt mijn schoonmoeder het nodig acte de présence te geven. Mijn eega zet haar fotolijst gisteren in de kleine lampjes en het geheel ziet er lief uit, maar het weerstation…

Luguber, ach welnee. Een rondje begraafplaats met Bezoekjes aan graven, Niet slechts een of twee. Het is de sterfdag van oma, en omdat ze toch allemaal gaan Gaan ze de rest van de familie ook langs Zodat die niet "buiten spel" staan Een rondje begraafplaats, voor oma, tante Een neef Ze was blij dat het droog was, wist niet dat '…

Bij het boodschappen doen twee weken geleden stonden er van die kale knollen in een potje als het ware te schreeuwen , neem me mee! En zo kochten wij, mijn buurman en ik beide zo'n onooglijk geval. Op de verpakking stond een prachtige bloem: wit op die van mij, rood op die van hem...voor hetzelfde geld was het andersom geweest: wit bij hem en rood…

Een jaar of vijftien geleden toen ik mijn eerste brouwsels plaatste op de site, kon het zomaar voorkomen dat honderden mensen je stukje lazen, dat tientallen lezers je werk beoordeelden en enkelen de toen nog aanwezige "vier" aanklikten. Bij dat eerste gloeide je, bij het tweede groeide je maar bij dat laatste, had je danig de smoor in. Ook TOEN…

Hij slaat weer toe de onverslaanbare moordenaar, Staat op de hoek te wachten: Als het ware klaar: Om toe te slaan Geen geweer geen pistool Geen bom of anderszins, Neen: deze moordenaar Staat ongezien te wachten op de grote kans, Niemand ontspringt hieraan de dans: de dans van die onvoorspelbare Moordenaar, die kanker heet.…

Hij staat er met een soort straatkrantje, niet de straatkrant die we jaar en dag zagen, maar een andere. Het lijkt niet eens op de vorige en dat is nou jammer, want in de vorige straatkrant stonden altijd leuke dingen, een voorwoord, een verhaal soms van een dakloze die een woning had gekregen en eindelijk weer aan het werk was. Soms gedichten,…

Zo lopen we langzaam maar zeker tegen December aan, de maand van Sint, van Kerst van Oud en van Nieuw. Een volle maand, die NU dan nog beginnen moet maar die voor veel mensen een hele moeilijke maand wordt. De mensen die slachtoffer werden van de aanslagen, de achterblijvers die de hele maand december door moeten, zonder hun geliefde. De mensen…

Men leerde al op jonge leeftijd: gooi geen oude schoenen weg, alvorens te zorgen voor nieuwe. Lastig hoor heel lastig want: we lopen gisteren een " straatje om" en ik vraag mijn eega: hoor jij ook zo' n raar geluid? Ja, dat hoorde hij ook maar we wisten dus niet waar het vandaan kwam. In de veronderstelling dat er een punaise in mijn schoen zat…

En zo komt het voor dat we gezellig, (nou ja gezellig, ik HAAT boodschappen doen maar dat terzijde) in AH komen, een winkel waar drastisch verbouwd is en waar de klanten nog een beetje moeten wennen aan de andere indeling en zo....manlief staat al in de zaak, als ik aan kom lopen met de dan nog lege kar. Ik zie hem wild gebaren dat ik het tweede poortje…

Lang, heel lang geleden was er sprake van een zogenaamde "voorjaarsschoonmaak". Ik weet nog dat Oma daaraan deed, ach jeetje dat is me een tijd geleden. Kan het me amper heugen maar wat me wel bij bleef was, dat alle kleden naar buiten gingen en met een mattenklopper van ongerief moesten worden ontdaan. Men stond te beuken op die kleden dat het…

Ze zeggen: hoop doet leven maar: waarom wordt dan zo vreselijk vaak de Diagnose "ongeneeslijke kanker" gegeven? Dan kun je HOOP toch wel vergeten?…

Ben je het, of ben je het niet, ik zie iets bekends en toch, ook weer niet. Je loopt voor me, een kind aan de hand, ben je het, of ben je het niet? We naderen elkaar, ik loop iets trager, hou mijn pas in: ben je het, of ben je het niet? Dan abrupt staat iedereen stil, een botsing is het gevolg van een groep mensen die te dicht op elkaar…

Welbeschouwd staat Joanan met STIP bovenaan, als het om beschouwingen zou gaan! Chapeau…

Het einde van zondag nadert, de zaterdag is zonder noemenswaardige incidenten voorbij gegaan, al ligt voor een belangrijk deel het gewone leven in Brussel plat. Terreur is wat de hoofdzaak in alle nieuwsbulletins te horen is, aanslag wel - of niet, bommen wel - of niet. Terreur is vreselijk, niemand weet iets concreets en toch: gaat het leven door…

Met een vriend praten we over de op handen zijnde feestdagen, hij heeft twee jonge kinderen die natuurlijk Sint gevoelig zijn, elke avond braaf Sinterklaas liedjes zitten te zingen en drie maal per week de schoen mogen zetten, want tja, Sint kan niet elke dag door elke straat rijden hè? Nee andere kinderen moeten ook aan de beurt komen. De kinderen…