Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

De schaamte voorbij

'Even een zakje vuil wegbrengen' zeg ik tegen eega en ik loop de galerij op, met mijn zakje huisvuil richting het containerhok...
Eventjes de lift in, ik druk op "begane grond" en zoef langzaam naar beneden, zag vanuit mijn ooghoek haar al aankomen.

Beneden staat zij dan weer, om de deur van de lift open te doen en ik lach haar toe door het raampje. Zal ik even wachten, vraagt ze, en ik zeg: doe maar, ben zo terug, de daad bij het woord voegend loop ik naar buiten, richting containerhok, doe de deur open en werp mijn zakje weg.

Zo klaar. Richting de voordeur die zij snel voor me open doet, lief...we praten eigenlijk niet vaak, maar áls we praten, kunnen we haast niet stoppen, een simpele vraag: hoe gaat het met je, kun je op twee manieren beantwoorden, wij pakken de uitgebreide...

Voorzichtig begint ze over het feit dat ze in de overgang zit....tja meis, ik al voor de derde keer, maar zíj is pas 37 jaar en vanwege een drastische operatie is zij nu al aan de beurt, heel vervelend. Wat nog erger is, ze heeft door allerlei nare familieomstandigheden een soort dwang-neurose gekregen, of ik weet wat ze bedoelde?

Nou meis, daar weet ik alles van, heb zelf straatvrees gehad, haar ogen puilen uit, straatvrees? Jazeker wel en weet je met de goede hulp kom je er gewoon uit, zolang je niet in een dip gaat, zolang je blijft praten en wat bij mij hielp, buiten de hulp van mijn partner, jahhhh zeg ze wat?

Ik zeg: alles opschrijven, echt alles, niet alleen van de zon, de bloemen, de bijtjes, maar ook wat je voelt, ziet, meemaakt, zelfs van dit gesprekje..echt, je schrijft het als het ware van je af, dat is een prima therapie.

We staan beiden met tranen op de galerij, mens, mens, wat een openbaring. Drie zoenen en ik zeg: doe je mams de groeten en als er wat is, je weet me te vinden hè?

Hoe een gewoon gesprekje de gevoelige snaar weet te raken.

Schrijver: An Terlouw, 9 juni 2016


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 4 stemmen 1.973



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Günter Schulz
Datum:
19 juni 2016
Net terug van vakantie in ons mooie land, en dan lees ik jouw hartenkreet. Je bent gezegend, An, met de gave eenvoudig, zonder extra ballast, bijna audio-visueel situaties of belevenissen te beschrijven. Dit heeft me weer geraakt. Ik heb het graag gelezen.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
14 juni 2016
Mooie hartenkreet, An. Hoe we er voor elkaar kunnen zijn. In de lift, op de galerij, op de site. Overal kunnen we iets voor elkaar betekenen. Door te vertellen, te luisteren, te schrijven, te lezen. Je bent een prachtmens, en je schrijft prachtig over wat je beleeft.
Naam:
Ton Hettema
Datum:
10 juni 2016
Zeer goed advies, An. Maar dat heb je aan den lijve ondervonden zeker. Zullen we dat simpele recept proberen op grote schaal te verspreiden? Besefte iedereen zich maar dat hier zo'n enorm gastvrije site bestaat waarop iedereen zonder schade en schande kan schrijven. Veilig en kleinschalig. Prachtig toch?
Je hartenkreet is beeldend als een klein animatiefilmpje.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)