Alle inzendingen over muziek

Hoog boven de uitgestrekte dodenakker, in Goirle, bevinden zich de uitzonderlijk demonisch aandoende stenen gestalten van de gekruisigde Christus met aan weerszijden twee andere figuren. Vlakbij treft men het Jan van Besouwhuis aan, waar cultuur, muziek en literatuur zegevieren. Op een zondag in november was een ruim publiek komen opdagen voor…

De zwarte torens van de flats die men in de volksmond de benaming "De zwarte Madonna" heeft toebedeeld, rijzen hoog op aan de zuidrand van onze stad. Vlakbij ligt het Cenakel, een oud klooster, fantastisch gerestaureerd, waar we vandaag een concert hebben bijgewoond. Op het programma, uitgevoerd door een trio van een dame en twee heren, stonden…

Tijdens mijn heenreis naar het Cenakel - een monumentaal gebouw, dat in vroeger tijd tot klooster gediend heeft aan de zuidkant van de stad, omringd door een keurig aangelegde tuin die een parkachtige indruk maakt - ontmoet ik in de bus een tachtigjarige Molukse mevrouw, wier gezicht nog altijd een afspiegeling draagt van vroegere schoonheid. Als tijdverdrijf…

Ze staart met een lege blik voor zich uit. Ze zit in de gezamenlijke huiskamer. Af en toe krijgt ze bezoek, ze herkent soms haar dochter en haar zoon, maar meestal zijn het vreemden voor haar. Een begeleidster loopt naar de cd-speler en zet een cd op. Een melodie klinkt door de kamer. Ze veert opeens op, haar lege blik maakt plaats voor herkenning…

Het was in die vroege jaren dat Doris Day haar successen vierde. In de vierkante kamer op de eerste verdieping, de entourage van mijn eerste zes levensjaren, weerklonk uit de radio de stem van de gevierde en populaire zangeres: "Que sera, sera, whatever will be, will be, the future is not ours to see, que sera sera". Mijn leven nam een aanvang en…

Een hartelijk welkom bij "De Symfonie"? Wijkcentrum "De Symfonie" bevindt zich enigszins afzijdig in onze wijk Tilburg Noord, wat afgezonderd van de overige bebouwing die geen schoonheidsprijs verdient. Een tekst op de gevel verwelkomt de bezoekers. Aan het eind van een lange gang herbergt het gebouw een theaterzaal waar vandaag een uitvoering…

Vaak passeer ik met de bus van "Arriva" nog altijd de Professor Cobbenhagenlaan in Tilburg en het lage gebouw van Studentenkerk "Maranatha" waar tegenwoordig "voor de deur" een soort klokkentoren prijkt. Een vriendelijke vrouwenstem kondigt steevast in onze bussen de haltes aan en ze waarschuwt dat we onze kaarten moeten gebruiken bij het uitstappen…

De organisatie van het Eurovisiesongfestival is ernstig tekort geschoten door onvoldoende informatie te geven over de zwaarte van het mogelijk onhandige gedrag van Joost Klein dat leidde tot diskwalificatie van de Nederlandse deelnemer. Hierdoor is het onmogelijk een oordeel te vormen over mate van gewenstheid van het besluit van de organisatie. Gevolg…

Toen ik gisteren op pad ging voor mijn dagelijkse wandeling, was het prachtig lenteweer en zag ik de buurman van een afstand al weer in zijn tuintje bezig. Toen ik vlakbij was en opmerkte dat het daar inderdaad weer voor was, beaamde hij dat. Plotseling merkte ik dat hij de radio aan had staan. ‘Hé buurman wat hoor ik een muziekje erbij en nog wel…

De piano, die altijd altijd haar schamele en onzalige, ronduit armoedige behuizingen had gesierd, vormde het stoffelijke bewijs van haar enige en prominente talent, geschonken door de liefhebbende ouders aan hun "zorgenkind". Ten afscheid van mij, haar levenslange vriendin, speelde zij eens nog "Abschied vom Klavier" voor mij, maar door grenzeloze…

De mannen- en vrouwenstemmen hebben zich verenigd in het koor dat op gezag van de gigant en het genie Mendelssohn de jammerklacht "Kyrie Eleison" ten hemel heft: Grieks voor "Heer heb medelijden". De larmoyante klacht is gericht aan de onbekende God die de wereld heeft achtergelaten in diepe ellende, leed en vertwijfeling. De wereld en de natuur…

'Life could be a dream, life could be a dream...'' We zitten in de auto, als ik dit nummer van The Chords hoor: 'Sh boom'. We luisteren naar de playlist van mijn zoon, 15. Hij zit voorin, man zit achter het stuur, ik heb geen rijbewijs en zit als een kind op de achterbank. Ik voel me ook het kind; dit lied uit de jaren vijftig zong mijn…

In de Veemarktstraat vindt men een klein halletje waarin het stenen beeld van de heilige Vincentius á Paulo met het kindje op de arm opgesteld is dat als het ware waakt over de kooplustige bezoekers bij de toegang tot de Vincent Shop. Ik drentel daar ogenschijnlijk belangstellend maar in feite onverschillig rond tot mijn blik valt op twee kleurige…

Badfinger is uit de band The Iveys ontstaan, een band, die eerder The Panthers, The Black Velvets en The Wild Ones heette. The Iveys was vernoemd naar het plein Ivey Place in Swansea. Het bestond uit de zanger/gitarist Peter (Pete) William Ham, de gitarist David Jenkins en de bassist Ron Griffiths. In 1964 kwam de drummer Mike Gibbins erbij. In 1966…

In een achterkamertje van mijn huis staan de platenkoffers, eens het meest dierbare bezit van mijn vader, te verstoffen. In de vakken van hun harmonicavormige innerlijk bevatten zij nog altijd de LP's met de kleurrijke hoezen waarop de bonte afbeeldingen, vaak van taferelen uit vervlogen tijden. En zo herinner ik mij de zaterdagmiddagen met Hem. Als…

In de wijk "Fatima" in Tilburg Zuid verstreken tien van mijn jeugdjaren. De parallelle straten, genoemd naar wethouders van onze stad, herbergden ook ons arbeidershuisje in de Wethouder van Roesselstraat. Smalle gangen, aan weerszijden uitmondend in een ronde poort, scheidden de straten van elkaar. Vanuit ons tuintje hadden we het uitzicht op het…

Naast het schoolplein lag het stenen gebouw van de jongensschool, als het ware een beetje misplaatst en afzijdig van het lage, houten bouwsel van de meisjesschool waar de planken overheen lagen als de schubben van een vis. Jongens en meisjes werden gescheiden in die lang voorbije jaren van mijn jeugd. En zo voerde Frater Nicasio, gekleed in de enkellange…

Bierlucht stijgt op. We staan met onze zolen in het nat. Mijn broer kijkt in zijn plastic bekertje, dan naar mij. 'Ik haal er nog eentje', zeg ik, wurm me langs mensen naar de tap. In het donker had hij zijn bier op de vloer voor hem gezet. De drukte is precies goed. Onze plek in de zaal ook. Op het verlichte podium tussen naakte etalagepoppen…

Hotel-Restaurant "De Druiventros" is een accommodatie die iets buiten de stad gesitueerd is en wel vlakbij Berkel-Enschot. Zij is te bereiken via de lange Bosscheweg (geflankeerd door villa's) en zij heeft in het verleden diverse doeleinden gediend en verschillende bestemmingen gekend. Vandaag was op deze locatie een ruim en enthousiast publiek…

Er zit een man op het bankje op het perron. Hij zit daar dag in dag uit en kijkt naar de treinen. Hij woont in het dorp, in een pension. De dorpelingen zien hem af en toe wel eens in het centrum lopen. Of ze komen hem tegen in de supermarkt. Hij zegt goedendag, maar meer ook niet. Ze weten verder niets van hem. Ze hebben al eens zijn hospita proberen…

Ze vroegen aan Hem, aan mijn arme, goede vader "Of hij weleens gelukkig was". "Als ik Mozart hoor, ben ik gelukkig" was zijn antwoord. Hij rust onder bruine, rulle aarde, op de velden aan de Karel Boddenweg, onder een oude eik. Zesentwintig jaar na zijn dood zie en hoor ik op het brede scherm de symfonie-orkesten aantreden in de concertzalen,…

Kamelot is een Amerikaanse powermetalband uit Tampa, Florida, opgericht in 1987 door Thomas Youngblood, geboren op 29 mei 1974 in New York City. Op zijn 12-de overleed zijn vader en verhuisde hij van Virginia naar Florida. Op zijn 15-de begon hij gitaar te spelen. Met de drummer Richard Warner begon hij een band. Rob Beck was de zanger en Dirk Van Tilborg…

Hoewel de zee niet naliet haar majestueuze grandeur te tonen die voor sommigen terecht aanleiding kan zijn tot dichterlijke overpeinzingen en beschouwingen gaf de muziek in een van de restaurants die grenzen aan de boulevard aan mijn medepassagiers aanleiding tot kabaal en extase om het Nederlandse lied dat luid weerklonk in de accommodatie. Vingers…

Ik heb de CD opgezet. De muziek is van een vrij traditioneel genre maar zij sleept me mee door toppen en dalen van mijn gemoedsleven, roept herinneringen op aan gevoelens van diepgaande en vergaande liefde, aan de kloof en het ravijn van mijn liefdesverdriet uit een ver verleden stammend, aan hoop en wanhoop, woede, haat, zelfhaat en mensenhaat, verdriet…

We zijn op weg naar het bos, waar man in ieder geval gaat hardlopen. Als we zijn gearriveerd stap ik uit de auto en zet muziek op mijn hoofd. Ik wandel richting de rode route. Man rent voor me uit. Al lopend concentreer ik me op het opzwepende pianomuziekje van Frits Mertens, de tune van het programma 'Boeken' en het eerste nummer op mijn empeedrietje…

Astrid zei met een dramatische ondertoon dat de laatste zomer van de eeuw was begonnen. Het leek bijna alsof er daarna nooit meer zomers zouden komen. Ze was duidelijk aan vakantie toe. De zomer van 1999 stond voor Bjarne in het teken van het schilderen. Hij was wat nieuwe dingen aan het proberen met acrylverf op doek. In de tuin van Berend was er…

De instrumenten (de viool, de bandoleon, de basgitaar, de piano en de gitaar) stonden al paraat in een van de schitterend mooie zalen van het "Cenakel" in Tilburg Zuid op een van de laatste dagen van mei van dit jaar en spoedig traden de musici aan. Zij waren de leden van de Grupo del Sur, een gezelschap dat al sinds vijftien jaar trouw, vakkundig…

De violiste is bloednerveus. Voor het eerst gaat ze voor publiek haar eigen compositie spelen. Als de laatste tonen zijn weggestorven, volgt er een oorverdovende stilte. Dan barst een daverend, minutenlang applaus los. Ze huilt en lacht tegelijk. Achteraf bekeken was dit de mooiste stilte, die ze ooit heeft gehoord.…

Het was 1965.De Beatles en de Rolling Stones maakten hun opmars en furore en beide groepen vochten om de voorrang en om de voorkeur bij de teenagers. Met mijn vriendin Lucia koesterde ik de LP "Sargeant Peppers Lonely Hearts Club Band" waarop de fameuze song over de "Strawberry Fields" die tot onze verbeelding sprak en die zozeer toepasselijk was…

Ik was dertien jaar oud en ging sinds enige tijd naar de brugklas. In mijn pijpenla van een kamer maakte ik na schooltijd mijn huiswerk (onder meer de wiskundesommen van de welwillende meneer Kwantes) aan de grijze metalen plaat van het Tomado-rekje die goed kon dienen als bureautje. Op late zomeravonden drongen het gitaarspel en de zang van buurmeisje…