Emerson, Lake & Palmer - Take A Pebble

Deze progressieve en symfonische rockband bestond uit Keith Noel Emerson, Greg Lake en Carl Kendall Palmer. Keith is geboren op 2 november 1944 in Todmorden. Gregory Stuart (Greg) is geboren op 10 november 1947 in Poole en Carl Frederick op 20 maart 1950 in Birmingham. De toetsenist/synthesizersbespeler Keith was lid van 'The Nice' en de (bas)gitarist/zanger Greg was lid van 'King Crimson', toen zij elkaar in Filmore West, San Francisco, ontmoetten. In 1970 kwam de drummer Carl erbij, die in 'Atomic Rooster' en 'The Crazy World of Arthur Brown' speelde.

Het eerste nummer van ELP was 'Take a Pebble' en in juli 1970 gingen zij de eerste opnames maken. In augustus 1970 was er een concert in de Guildhall in Plymouth en ze stonden op het Isle of Wight Festival van 26 tot 30 augustus 1970, waar ze ook 'Pictures at an Exhibition' speelden, een bewerking van de suite 'Schilderijen van een tentoonstelling' van Modest Moessorgski, die op zijn 41-ste door alcoholisme en vereenzaming overleed. In november 1970 verscheen hun debuutalbum 'Emerson, Lake & Palmer', met 'The Barbarian', 'Take a Pebble', 'Knife-Edge', 'The Three Fates', 'Tank' en 'Lucky Man', hun meest bekende nummer. In het voorjaar van 1971 was er een succesvolle tournee in de VS. 'Lucky Man' was daar veel op de radio. Op 14 juni 1971 verscheen 'Tarkus', met naast de titelsong o.a. 'Bitches Crystal', 'The only way' en 'Infinite Space'. In november 1971 verscheen 'Pictures at an Exhibition', met naast de titelsong o.a. 'The Gnome', 'The Sage', 'The Curse of Baba Yaga' en 'The Great Gates of Kiev/The End'.

In juli 1972 verscheen 'Trilogy', met de geluidstechnicus Eddy Offord, die later met YES samenwerkte. Met naast de titelsong o.a. 'The Endless Enigma', 'From the Beginning' en 'Abaddon's Bolero'. Dit was het favoriete album van Greg. In 1972 begon de dichter/schrijver Peter John Sinfield (ex-lid King Crimson) Greg te helpen met het schrijven van songs. In april 1973 was het eigen label Manticore Records geregeld. Op 7 december 1973 verscheen 'Brain Salad Surgery', met o.a. 'Karn Evil 9', 'Still... You Turn Me On' en 'Toccata', een bewerking van het eerste pianoconcert, deel 4, van Alberto Evaristo Ginastera. De albumhoes is door Hans Ruedi Giger ontworpen. Op 6 april 1974 stonden ze op het festival California Jam en in augustus 1974 verscheen 'Welcome Back, My Friends, to the Show That Never Ends - Ladies and Gentlemen', met livenummers uit hun tournee 'Get Me A Ladder'. Op 25 maart 1977 verscheen 'Works Volume 1', met o.a. 'Piano Concerto No. 1' van Keith, met het London Philharmonic Orchestra, 'Lend Your Love to Me Tonight', 'Hallowed By Thy Name', 'Closer to Believing', 'L.A. Nights', 'Food for Your Soul' en 'Pirates'.

Op 25 november 1977 verscheen 'Works Volume 2', met o.a. 'Tiger in a Spotlight' uit 1973, 'Bullfrog', 'Barrelhouse Shake-Down', 'Watching Over You', 'So Far to Fall', 'Close but Not Touching' en 'Show Me the Way to Go Home'. Op 17 november 1978 verscheen 'Love Beach', met naast de titelsong o.a. 'All I Want Is You', 'Taste of My Love', 'For You' en 'Memoirs of an Officer and a Gentleman'. Dit album flopte, omdat de interne verhoudingen waren verslechterd en het contractueel gedwongen en inspiratieloos tot stand kwam. Begin 1979 gingen ze uit elkaar. De chemie was uitgewerkt. Ze hebben zichzelf achteraf van 'Love Beach' gedistantieerd. In 1991 volgde een reünie en op 18 mei 1992 verscheen 'Black Moon', met naast de titelsong o.a. 'Paper Blood', 'Farewell to Arms', 'Changing States', 'Close to Home', 'Better Days' en 'Footprints in the Snow'. Keith kreeg RSI en Karl kreeg CTS en het laatste album 'In the Hot Seat' verscheen op 27 september 1994 met veel moeite. Met o.a. 'Hand of Truth', 'One by One', 'Heart on Ice', 'Thin Line', 'Change', 'Gone Too Soon' en 'Street War'. Op 25 juli 2010 was hun laatste optreden tijdens het festival High Voltage in Londen.

Keith overleed op 10 maart 2016 in zijn huis in Santa Monica door zelfdoding. Hij schoot zichzelf in zijn hoofd en hij werd 71 jaar. Hij was van 1969 tot 1994 met Elinor Lund getrouwd. Met haar kreeg hij Aaron Ole en Damon Keith. Hij woonde later samen met zijn Japanse verloofde Mari Kawaguchi, die 19 jaar jonger is. Zijn buren waren Johnny Rotten (John Joseph Lydon) en zijn vrouw Nora Maier. Mari vond het ontzielde lichaam van Keith rond 1.30 uur. Hij had ook hartaandoeningen en depressies vanwege alcoholgebruik. Volgens Mari was hij 'depressief, nerveus en angstig' geworden, omdat de zenuwbeschadiging in zijn rechterhand zijn spel belemmerde, waardoor hij bang was om slecht te presteren bij concerten in Japan. Hij wilde na Japan met pensioen gaan. Hij is begraven in de Lancing and Sompting Cemetery in Lancing. Op zijn graf staat 'You've got to keep things flying' en 'There goes the neighbourhood'. Greg overleed op 7 december 2016 in Londen door alvleesklierkanker en hij werd 69 jaar.

Emerson Lake & Palmer

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 202