Haar lied
Ze staart met een lege blik voor zich uit.
Ze zit in de gezamenlijke huiskamer. Af en toe krijgt ze bezoek, ze herkent soms haar dochter en haar zoon, maar meestal zijn het vreemden voor haar.
Een begeleidster loopt naar de cd-speler en zet een cd op. Een melodie klinkt door de kamer. Ze veert opeens op, haar lege blik maakt plaats voor herkenning. Dit lied kent ze, dit is haar lievelingslied. Voor het eerst hoorde ze het als kind bij haar ouders, die hadden dat lied op een grammofoonplaat en draaiden het vaak. Haar eerste vriendje speelde het voor haar op zijn gitaar, ze heeft erop gedanst, het werd gespeeld op haar trouwdag. Stukjes herinnering buitelen door haar hoofd. Ze neuriet zacht de melodie mee en wiegt heen en weer. Als de muziek is afgelopen zakt ze terug in haar stoel.
En staart met een lege blik voor zich uit.
Geplaatst in de categorie: muziek
Hun leven en denken zal altijd mysterieus en onvatbaar blijven.
Ja, muziek kan bij dementerenden uiteraard herkenning oproepen. En daardoor zijn zij dan even in de tijd terug van het betreffende lied. Dat daarna weer een 'starende lege blik' te zien is, geloof ik onmiddellijk. Mogelijk dat de schrijfster poogt een literaire moment opname te verwoorden. Maar dat vind ik toch minder geslaagd. Haar fans denken daar - zoals wel vaker - anders over, gezien het aantal views.