Alle inzendingen over algemeen

Uit het moeizame leven van Otto Berendse ( een feuilleton dat maar voortdendert) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde Scholengemeenschap de Vallei (waar binnenkort de instroom en de doorstroom tegen het licht werd gehouden) stond voor de spiegel in de badkamer en wreef voo...

Een kerstgedachte: discriminatie en racisme zijn normale menselijke eigenschappen.

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (een feuilleton dat nu lekker op gang komt) Otto Berendsen docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde Scholengemeenschap de Vallei (waar de uitslag van het personeels tevredenheidsonderzoek nog steeds op zich liet wachten), draaide juist het gas onder ...

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen ( Een feuilleton dat maar voortdendert) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde Scholengemeenschap De Vallei (waar de focus binnenkort op competenties kwam te liggen), zat thuis achter zijn bureau en staarde naar de tekst op het scher...

Wout was op de markt en kwam zijn oude buren Coba en Joop tegen en nodigde ze uit vanavond te komen klaverjassen. Dat vond het echtpaar hartstikke leuk. Joop vroeg of ze konden blijven slapen, omdat zijn auto achter het politiebureau stond, wegens rijden onder invloed. Was geen bezwaar, zei Wout. V...

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (feuilleton in een groeiend aantal delen) ‘Beter of slechter?’ Otto Berendsen, docent Onduidelijke vakken aan gefuseerde Scholengemeenschap de Vallei, (waar geruchten over een verregaande reorganisatie de ronde doen), keek door een klein gaatje naar...

Achter iedere gedachte schuilt een gevoel.

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen ( een feuilleton in een groeiend aantal delen) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan Scholengemeenschap de Vallei (waar men een innovatief visitekaartje ontwikkelt ), is met zijn team plenair bijeen en voelt hoe zijn achterste op de hardhouten z...

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen. (feuilleton in een nog onbekend aantal delen) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde Scholengemeenschap de Vallei (waar men alweer denkt aan opsplitsen), rekte zich nog eens uit en trok het eenpersoonsdekbed behaaglijk om zich heen....

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Feuilleton in een nog onbekend aantal delen) Deel 1 Waarin we kennismaken met Otto Berendsen docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde Scholengemeenschap de Vallei en zien we hoe hij in een opwelling het plan opvat om ‘n eenmansactie te ondersteune...

64 jaar geleden moest ik in militaire dienst. Er was toen nog dienstplicht. Vanuit Amsterdam begaf ik mij als negentien jarige met de trein met alleen houten zitbanken naar het zuiden van het land. Het was oktober en nog zonnig en vrij zacht weer, zelfs de koeien graasden nog op de weilanden. Op...

Mijn telefoon meldt twee voicemail berichten. Het is de receptie van het resort waar Mw. T en ik een stille winter doorbrengen in onze residentie aan de bosrand. ( klinkt dat niet lekker?) Ik vermoed dat ik al weet waar het over gaat. Over de foto. Onze bluesband gaat een optreden verzorgen tijde...

Fransen gooien jaarlijks gemiddeld 20 kilogram eetbaars weg. Waarvan 7 kilogram onuitgepakt. In restaurants gaat 230 gram eten p.p. per maaltijd naar de afval. Daarom vanuit Lyon campagne voor ‘le doggy bag’. 'Bedelaarsgedoe' volgens vele traditionelen. Goed voor ordinaire Amerikanen met hun b...

Ik lag in bed en droomde Ik was zenuwachtig. Ik stond in het havengebied te wachten op de gevaarlijkste persoon die ik kende. Ik nam mijn Stetson hoed af en wreef door mijn met brillantine besmeurd haar. Ik nam een Chesterfield sigaret en ontvlamde mijn Zippo aansteker. Zelfs de ratten keken mij...

Doordat de discussie weer oplaait over Zwarte Piet, vraag ik mij af, wanneer de Partij van de dieren zich over de Kerstman en zijn rendieren gaat debatteren.

We zaten ooit een poosje op dezelfde lerarenopleiding. Hij had het altijd over geld. Wist wat ik voor m'n spijkerbroek had betaald en dat de tweede voor de halve prijs was. Ondanks het verstrijken van de jaren lijkt hij weinig veranderd. Aan die scheve vooruitstekende tanden heeft hij nooit iets la...

Sinds ik mijn Jennifer heb leren kennen ben ik gelukkig. Ik ben nogal een vreemde man. Ik dans niet in het rijtje mee. Ik zeg eerder nee dan ja. In mijn jonge jaren ben ik naar de States gegaan opzoek naar geluk. Ik dacht bij mezelf dat dat wel een goede oplossing zou zijn voor mijn levensvragen. E...

Robocop Toen ik op de interstate reed op weg naar de agent van mijn uitgever in Dallas was het heet. Ik had het raampje open van mijn chevy. Toen werd ik gepasseerd door een agent van de highway patrol. Hij gaf met zijn rechterarm aan dat ik aan de kant moest. Zo gezegd zo gedaan. De gehelmde...

De dakloze had honger. Hij had al twee dagen niets gegeten. Opeens stond er een dikke man voor hem die in een vette hamburger beet. De rotzooi droop langs zijn kin terwijl de hongerige dakloze begon te huilen van ellende. “Tja, had jij nu ook maar zo een heerlijke hamburger met alles erop en eraan...

Mick was een Ier die met zijn ouders naar de USA was geëmigreerd. Zoals zoveel Ieren nam hij dienst bij de New York Police Department. Hij was een echte streetcop. Zijn turf was Harlem. Hij was inmiddels op leeftijd. Hij ging richting zijn pensioen. Hij had zich ooit legendarisch gemaakt bij de...

Toen ik vanmorgen vroeg zat te ontbijten met een karbonaadje ging de telefoon. Alie was aan de lijn. Ze zei met een nerveuse stem: ''Wat ik nou heb meegemaakt is niet te geloven. Op de tafel in de tuin zat een huismus, een manneke. Ik vond dat vreemd, want mussen stellen toch prijs op een rommeli...

Zwevend in de wolken terwijl de heuvels van Lloma Prieta mij omarmen. De oude man kuste mij op mijn voorhoofd ten teken dat zijn volk mij had opgenomen. Hij wees opgewonden in de verte en vertelde mij in zijn eigen taal hoe het water de dorre woestenij in groene vruchtbare vlakten veranderde. Wate...

“En het Slechte daalde neer en ontfermde zich over hem.” Marbus was psychiater in het grootste psychiatrische centrum van de stad. Hij was moe. Hij verlangde naar zijn twee wijntjes die hij iedere avond voor het slapen gaan placht te drinken. Tot zijn ergernis zou dat er nog niet van kome...

‘Heb je al gespeld?’, roept mevrouw T. vanuit haar kamer. ‘Nog niet.’ ‘Doe je het zo even?’ Het is mijn eigen schuld, ik had er nooit aan moeten beginnen. Beter Spellen, de website die iedere ochtend een 4 tal Multiple Choice opgaven biedt waarmee de redactie je dag vanaf de start ...

Ze kijkt steeds. Het is duidelijk dat ze meeluistert. Jan, mijn man, houdt de vrouw achter mij scherp in de gaten. Ik prik in een aardappeltje en buig zijwaarts. Gooi een blik over mijn schouder. De vrouw breit! In zo’n luxe hotel-restaurant, alleen aan een tafeltje. Aan het breien! Nadat het laat...

Op het moment dat ik het Kruidvat betreed begint het alarm te piepen. Klanten en winkelpersoneel kijken me verschrikt aan.'En ik had nog niet eens wat gestolen.' Mijn vaste tegenzet bij dit soort gelegenheden, vergezeld van een charmante glimlach. De meute ontspant en ik loop met een vergoelijken...

Als je niet in paranormale gaven gelooft, kun je je ook beter niet hier aan wagen, door er uitspraken over te maken. Je zal dan nooit weten, wat je over jezelf afroept.

De uitnodiging ligt al weken op mijn bureau. Reunie, St.Fransicusschool, schooljaren ’55 t/m ’64. De 5e klas. Hans van Boelingen, Grote Boelie, kan met zijn tong diep in zijn neusgaten komen en tegelijkertijd zijn enorme oren bewegen. Als broeder Ignatius met zijn gezicht naar het bord staat d...

Waar staat ie in ? Wessel buigt zich naar zijn welvoorziene trommel met mondharmonica's. Hij heeft er een voor elke toonsoort, een voor elke tussen toon en daar dan meestal weer twee van. Wessel is de echte bluesman met jarenlange ervaring in bandjes en jamsessies. Hij kan lachen, strelen en janke...

Over de hele wereld wonen wijze mensen. En de echte wijze vertellen niet waar.