Alle inzendingen over dieren

Tot voor kort zong de kanarie jubelend zijn lied; het snaveltje half geopend; het bolle keeltje trillend, tot hij op een dag één gezwollen pootje consequent optrok en verborg in zijn lichtgele verenpak; een onrustbarend teken. Met de auto van een vriendin gaan we op weg naar de dierenarts, die gehuisvest is in een buitenwijk. Op de achterbank staat…

In dit land is het houden van een hond of kat voor de minder bedeelden onmogelijk geworden. Deze dieren, vooral honden, moeten frequent naar de dierenarts en deze 'dierenvrienden' kunnen geweldig rekenen. Honden moeten twee maal per jaar gevaccineerd worden. Voor de mensen wordt op iedere uitgave beknibbeld, maar Fikkkies arts kan ongebreideld zijn…

Je moest je haasten om er nog in te komen. Het Loo ging sluiten. Oudewijvenzomer 1894 werd in de audiëntiezaal voor het laatst stilgestaan door de gidsende intendant zeggende: ‘Hier lag het lijk van Z.M. Vóór het den weg opging naar Delft.’ Koning Willem III. Vervolgens in de vestibule bij een kop van een edelhert door Z.M. geschoten. Zijn ruige kop…

Bij een goede kennis staat een bakje met kattenvoer vlak bij de achterdeur. Die deur staat open. Geen kat te zien. Buiten hupt een merel behoedzaam naderbij. Hij kijkt over de drempel. Geen poes te zien. Hip, over de drempel. Nog een paar hippen en hij is bij de kattenbak. Een moment van aarzeling en dan: pik. Kijken. Geen poes te zien. Pik, pik.…

Bavianen net mensen? Apekool, zulke gezelschapsdieren zijn wij anders niet…staren ons liever suf naar woorden om elkaar niet te hoeven zien en maar denken dat we de wereld zo naar onze hand kunnen zetten. Er is helemaal niets menselijks aan een groep samenklittende bavianen, noch het spiegelen aan groepsgedrag van mensen…kwamen pas veel later in beeld…

Het was een mooie zonnige ochtend. De weilanden bij het bos waren vol glinsterende dauwdruppels. De hazen en konijnen werden er vrolijk van. "We hebben de hele nacht gegeten en gerend," zeiden de diertjes tegen elkaar. "Maar nu gaan we eens samen dansen in die stralende dauw." Ze pakten elkaar bij een poot. Op hun achterpoten hupten en sprongen…

Ik noemde hem mijn poolvos en hij scheen te luisteren naar die naam. Toen ik eens terugkwam van mijn werk was hij blij en onbekommerd achter mijn fiets aan komen huppelen; blij en onbekommerd staken we over bij de stoplichten, roekeloos en in weerwil van het in dubbele rijen aanstormende verkeer. Vanaf die dag bleef hij bij ons en hij zou gedurende…

Lange tijd bestond mijn enige gezelschap uit twee goudvissen, die vreedzaam maar doelloos rondzwommen in de glazen kom op mijn bureau, niet begiftigd met de menselijke vermogens maar al evenmin behept met hun gebreken. Uit de bolle, zwarte kraaloogjes waarmee ze mij trouwhartig aanblikten vanuit hun waterig verblijf trad mij geen intelligentie tegemoet…

Leuk vind ik het om Indonesisch eten te bereiden. Natuurlijk heb ik eerst een boek met recepten aangeschaft. Altijd heb je kruiden nodig, zoals laos, sereh, Indisch suiker en nog veel meer. Die koop ik bij een toko bij mij in de buurt. De lekkerste gerechten maak ik met rundvlees, varkensvlees of kip, maar er zijn nog meer mogelijkheden, zoals met…

Mijnheer Jansen speelt fluit. Hij is tachtig jaar en denkt, dat hij goed dat instrument kan bespelen, maar zijn vrouw denkt daar anders over. Elke ochtend zit hij in de kleine huiskamer aan de grote tafel en begint te spelen. Zijn vrouw neemt dan de benen om haar oren te sparen. Hij wilde zijn vrouw niet meer plagen en hij nam vandaag een besluit. Hij…

In een herenmodezaak drentelde ik in een dromerige, onbestemde stemming wat rond tussen de rekken met degelijke en elegante colberts en frivole en stoere T-shirts, zonder eigenlijk te weten waarnaar ik op zoek was. Ineens zag ik de vogel. Hij staarde mij hooghartig maar niet onvriendelijk aan vanachter de gouden spijlen, gezeten op de hoge stok, met…

De verkoper van de dierenzaak had het zacht-oranje, donzige, kwetsbare beestje voorzichtig tussen zijn wild en angstig fladderende kameraadjes uitgenomen en in een doosje gedaan, dat ik de hele lange weg door de duisternis en de kou in mijn tas had meegedragen naar de bejaardenwoning. Eerder had ik een kooi bemachtigd op een rommelmarkt en mama was…

Om te beginnen wil ik even stellen dat ik ben die ik ben, was die ik was en zal zijn die ik zijn zal. Dat dat dus duidelijk is. Verder noem ik de dingen bij hun naam, vat de koe bij de horens en bak geen zoete broodjes om de mensen honing om de mond te smeren. Verre van dat. Ik bedien mij van een directe, gespierde taal en doe niet aan nuancering…

Zoals mijn kennissen weten train ik witte muizen voor het circus. Wat een ellende heb ik meegemaakt. Afgelopen nacht werd mijn vrouw gillend wakker, ze voelde wat op haar blote schouder lopen. Ik deed het licht aan en zag een kikker, die keihard begon te kwaken. Ik ben geen held en toen mijn vrouw de kikker weg wilde slaan sprong dat kreng boven op…

De kleine vogel bleef mij trouw als geen ander. Zijn zwarte, beweeglijke kraaloogjes keken beurtelings wantrouwend en zelfverzekerd naar mij vanuit de vesting van zijn kooi. Als hij zich echt lekker in zijn veren voelde, jubelde hij mee met Wagners Opernchöre en poetste hij triomfantelijk en vergenoegd zijn verenpak, bestaande uit citroengele donsveren…

Als ik ergens vrees voor koester dan is het wel voor een muis. Deze eigenaardige dieren kijken sinister uit hun ogen en schieten als kleine vuurpijlen alle richtingen op. Zich verstoppen kunnen ze als de beste en aaibaar zijn ze zeker niet. Eens toen ik zo een muis had gevangen, nota bene met handschoenen aan beet het ongedierte mij door de handschoen…

Mijn duiven willen vrede, dat weet ik, want ze kijken mij aan alsof ze alles mogen. Ze schijten mijn balkon onder, hebben geen belang bij gevleugelde wetenschap, ze broeden eieren uit, allebei, man en vrouw. Vorig jaar Joop en Jopie, maar Jopie werd door een ekster opgegeten en Joop kwam nooit uit zijn ei. Nu zijn ze er weer met Franciscus de tweede…

Er is zomaar paardenvlees verwerkt in allerlei veel gegeten producten. Plofkippen worden in de ban gedaan. Scharreleieren blijken dat niet te zijn. Wat een zeurpieten zijn we toch. Onze Moslimbroeders eten liever paard dan varken. Zwijnen die ook al niet scharrelen. Voor de goede orde: ik bedoel niet onze Moslims. Dat zijn bedrogen mensen, die hier…

Het is zondagochtend. Ik draai me nog eens heerlijk om. Dan hoor ik een hoge, schelle kinderstem: ‘Snuuuuffieieie, kom, Snuffieieieie, kom dan.’ Oh nee hè, dit is echt irritant als je uit kunt slapen omdat een ander lid van het gezin je eigen hond uitlaat. Die arme, onbekende Snuffie krijgt het wel te verduren: ‘Neeeeee, Snuffie. Niet doen. Foei. Af…

Met het verliezen van onze staart kregen sommigen het stuitende verlangen om de hond zuiverder op het baasje te laten lijken. Mogen ze soms blij zijn om naast ons te lopen? Nemen een dier in huis tegen ongewenst gespuis of misschien uit eenzaamheid...dan ook niet zeiken over je vloerkleed...en hij maar kwispelen zeker, door zijn beste vriend doodgetrapt…

Het enige wat de mens van dieren onderscheidt, is dat wij denken menselijk te zijn.…

Moet men altijd een verhaal hebben? Soms heb ik niks te vertellen, namelijk. Behalve, dat ik mijn best doe om een begrijpelijke taal neer te zetten. Op mijn manier. Ik heb genoeg te vertellen, daar gaat het niet om. Even nadenken..ja ik heb een verhaal, tenminste, als dat boeiend is.. Ooit is er mij iets overkomen..tja, iets héél zieligs.. Toen…

De hond van foppe is heel bijzonder. Het is een boomertje en luistert nergens naar behalve naar foppe en lekkere luchtjes. Ook kan zij gedachten lezen. Zij ziet als foppe zich alleen voelt en als hij somber is en dan neemt ze hem mee uit wandelen. En ze helpt hem de weg te vinden in de poiesz naar het hondevoer. Ze is verkocht door een oude dame…

Ik ben foppe de schizomerel en wil u even zeggen dat ik de pest heb aan sneeuw en kou en de hele winter! 's Nachts heb ik het koud en 's morgens ga ik naar foppe de voederbaas die brood en zaadjes neerligt om half negen en dan eet ik mijn buikje rond. In de sneeuw val ik ook enorm op omdat ik zwart ben dus de kat ziet mij van verre aankomen en er…

TUINVOGEL TELLING FOPPE 2013 Ik heb dit weekend de vogels in mijn tuintje geteld die ik de hele tijd voer met brood en zaadjes en vetbollen en ze opgestuurd naar de nederlandse tuinvogeltelling op de computerwebsite. Het lijstje ziet er als volgt uit: dit is uw persoonlijke Tuinvogeltelling ekster 3 merel 4 spreeuw 20 koolmees 4 pimpelmees…

KIKKER IN DE SLOOT EN PAD IN DE PUT OUDERWETS DIERENVERHAAL FOPPE Kikker was een vrolijke kikker en zwom elke dag zijn rondjes drie maal in de sloot. Hij was gelukkig en wilde niets anders dan een kikker zijn want hij was helemaal in zijn element. Hij kon zwemmen en pootje baden en in de zon liggen of in de schaduw liggen en lekker eten. Pad…

Al dagenlang worden mevrouw T. en ik uit de slaap gehouden door een knaagorgie die zich boven onze hoofden afspeelt. Het is de vloek van Sylvio, de veldmuis die we vorig jaar in onze voorraadkast verschalkt hebben. Of beter gezegd met een duivelse val de nek hebben gebroken. Het lijkt of tientallen familieleden besloten hebben ons deze winter letterlijk…

"We worden al behoorlijk oud," zei de zeearend tegen zijn wijfje. De twee grote roofvogels zaten op het strand, terwijl de zon stralend opging. Ze keken weemoedig om zich heen. "Maar ik weet wel wat," zei een heel oud mannetje, dat opeens naast hen stond. "Jullie moeten het zuiverste zoetste water opzoeken, ergens in de oceaan." De kleine…

APEKOOI foppe de aap dat ben ik. Soms blij soms verdrietig dan weer sociaal en dan weer alleen en een beetje speels op het naïeve af en niet erg werklustig en een liefhebber van bananen elke dag een. Bij de chinese dierenriem ben ik ook een aap. Vindingrijk behulpzaam en grappig en niet zo trouw of betrouwbaar. In het echt woon ik ook in een kooi…

Tussen hoge eiken en beuken liep een reekalfje met zijn moeder en zijn broertje mee. Hier en daar een frambozenblaadje of een bloempje kauwen, dat was verrukkelijk! Onder het wandelen genoot het reekalfje van de brede zonnestralen, die zacht trilden in de boomkruinen. "Dat licht roept mij," dacht het kleine dier. "Ik zal wel zien waar die bleekgele…