Alle inzendingen over algemeen

Gezellig hè jongens, kerst bij opa en oma… heerlijk, allemaal bij elkaar… Wesley, we zitten al aan tafel hoor… Ja, je mag straks weer met de x box. Wes, NU…! Moet dat nu Chantal? Mama had een kwartier geleden al gevraagd of je moest plassen… Fred neem jij haar even mee…? … omdat ik nu ook eens keertje zit, mág het…? Ja, eerst soep Sterre……

Het is zo ver, mijn vrouw is toe aan een nieuw mobieltje – een ramp. Vrouwen weten nu eenmaal niet waarom en hoe ze overbodige mailtjes en andere onzinnigheden moeten wissen. Alles blijft immers belangrijk voor hen. ‘Wis toch eens wat, je geheugen raakt overvol,’ adviseer ik haar weleens. ‘Ja, maar dan ben ik het definitief kwijt.’ Lelijke foto’s, half…

Er zijn van die dagen dat zelfbeklag bij mij vrijuit gaat. Dan voel je je opgesloten in een tredmolen van bloeddruk, grieperigheid en ander ongemak. Gebruikelijke defensielinies, zoals betablokkers, rode tijgerbalsem, thee-met-kornatenhoning, up-tempo’s van Billy May’s Big Band en een stevige ochtend-orahovac, zijn kansloos. Als een strenge heelmeester…

Er wordt volop geklaagd over de manier waarop we berichten delen. We belijden de leer der begrijpelijkheid, maar het werkt averechts. Schone-schijn-zinnetjes als ‘mocht u nog vragen hebben’ krijgen een irritante inhoud. Dat komt door de jeuk-innovaties die we moeten slikken: inclusie, inburgeringshordenloop, metropoolregio, oikofobie, Rutte-babbeltruc…

Op mijn dagelijkse wandeling door het Deventer plantsoen, zag ik hem plotseling zitten, op een bankje, omringd door wel honderd duiven. "Roekoeman!!" riep ik "Mijn hemel, dat is lang geleden." Hij keek op van het voeren: "Ah meneer,.. Martens was het toch? Dat u destijds nog levend uit die stiltecoupé bent gekomen." *) "Kwestie van meebewegen, kalmte…

In onze aldi staat ze vlak voor me, mevrouw F. Bloeddorstig, onherroepelijk, wraakzuchtig. Jazeker, ze had, mei jongstleden, mijn ‘Geilpraat Met Benedenbuurman’, op deze site gelezen: ‘dat viel me vies tegen, als ik uw rioolcolumnisme mag geloven, van twee kwijlende heren die zich aanstellen als puistige brugpiepers’. Bijna had ze het viswijverige ‘…

FREQUENTIES (Energie deel drie) Voordat middelbare scholen werden meegesleurd in de cavia-competitie van wie het hardst kon rennen in de tredmolen van de overheid, wist iedere leerling van elke HBS en Gymnasium dat hij/zij onderwijs genoot op het enige en beste college van het hele land. Ook wij, jongens en meisjes van de RK HBS St Martinus…

JONG GELEERD OUD GEDAAN DE EERSTE COMPUTER OP SCHOOL 25 JAAR GELEDEN Het is zondag ik word wakker met een droom over de eerste computer op de universiteit waar ik hopeloos mee in de knoop kwam want ik kon hem slecht bedienen en ik moest afstuderen en typte en typte maar en rekenen kon hij ook er kwam een dik rapport uit en ik was geslaagd. Eindelijk…

Ondertitel: Universele Menselijkheid Ik denk dat het tijd is om wat tegenwicht te geven aan de euforische staat van dolce far niente die dit zomerseizoen in velen opwekt. Dit is geen column voor watjes en aanhangers van -ismen. Mondjesmaat ben ik de verkorte versie van The Gulag Archipelago aan het lezen. Ik doe dat om te 'lezen' in mijn…

Een paar weken geleden voelde ik me met mijn net 72 maar een ouwe zak. En toen dacht ik aan "je stopt niet omdat je oud wordt, je wordt oud omdat je stopt". Sindsdien loop ik weer elke dag een uur en ben ik push ups gaan maken. Moeizaam begonnen met series van twee of drie, maar nu veel meer. Omdat ik nog vorder, vermeld ik geen aantallen. En de effecten…

De kleine man wil naar buiten. Hij heeft in de de speeltas de tractor, race auto, lego poppetjes, en de rubberen Donald Duck gevonden, een vliegtuig getekend en het boerderij boek uitgebreid met oma doorgenomen. Alle dieren heeft hij van het kenmerkende geluid voorzien en als zij de kip liet blaffen of de koe liet knorren was hij niet te beroerd om…

Het grootste deel van het jaar ben ik een langslaper. Maar in de prille lente, zoals nu, houd ik er van om de dag te plukken. Dan ontfutsel ik de minuten die ik nodig heb voor huishoudelijke werkzaamheden aan de naderbij-sluipende dag, nog juist voor zonsopgang. Dan is de ochtendschemering mijn getuige, mijn matineuze bondgenoot, mijn zwijgzame vriend…

Vingertaal Waar telkens meer woorden worden vergeten daar wint het gebaar.…

VOORJAARSGEDICHT FOPPE 2019 FRANEKER Om half vijf smorgens wakker het is nog donker ik word wakker van een vreemde droom ik zet een kopje thee met cake en rook het wordt eindelijk voorjaar na een lange donkere sombere winter mama aly is verhuisd naar st. anne ik hoop dat ze daar zich alleen nog kan redden met 75 jaar foppe is 50 en probeert…

Erg onderschat, Joke Bruijs. Uit Rotterdam, actrice-comédienne-zangeres. Behoort, overigens, tot de oudgedienden in de mini-carrousel van vaderlandse zangers en zangeressen. Vorig jaar vierde ze ‘vijftig jaar in het vak’, op haar thuishonk De Doelen. Veelzijdig ook, die Bruijs, ballads, chansons, fado’s, feestnummers, schlagers, wereldhits, standards…

Zodra onze grote vriendin zich in al haar glorie aan ons vertoont, moeten we daar natuurlijk volop van genieten, al helemaal als je bedenkt hoeveel water en sneeuw ervoor zorgde dat ik niet naar buiten durfde: nu dus wel en zo togen we vanmorgen richting Rotterdam, gezellig struinen, niks teveel meenemen, want daar gingen we niet voor. Een strakblauwe…

Aan het eind van de supermarkt koos ik weer eens de verkeerde rij. Let wel, ik stond voor de goede, iets langer maar met een snelle doorloop. Tot mijn geoefend boodschappenoog constateerde dat de karretjes in de belendende rij iets minder gevuld waren en ook meer mandjes bevatte. Dat ging zeker een minuut of 5 schelen. Ik had nog niet achteraan gesloten…

Al zeker dertig jaar geleden spraken een paar Duitse jongeren mij in mijn woonplaats aan en vroegen mij of ik ze kon helpen. Ze waren geld kwijt geraakt en konden niet haar huis. Kon ik ze alsjeblieft wat geld lenen. Tegen "beter weten" in heb ik ze geld gegeven - ik weet niet meer hoeveel - en het nummer van mijn bankrekening plus mijn huisadres.…

Er bestaan foeilelijke mannen die door vrouwen onweerstaanbaar worden gevonden. Deze bavianen hoeven niet de geringste avance te maken. Diverse dames-types verbergen hun interesse niet en manouvreren zich slinks in de kijker van de desbetreffende geluksvogel. De enige dilemma’s die resteren zijn: hoe herken je, als erfzondige Adam uit het aardsparadijs…

De eerste dag van het jaar, met name de eerste werkdag van het jaar. Altijd weer de moeilijkste en pijnlijkste dag van het jaar. Waarom? Ik zal het u zeggen, bij ons op het werk was het altijd die dag de gewoonte om iedereen het beste en veel geluk toe te wensen. Meestal probeerde ik als een van de eersten op kantoor te zijn, want dan hoefde je bij…

‘ Op de receptie werd ik voorgesteld aan een dame wier goed gelukte gestalte mijn ‘aangenaam’ iets dubbelzinnigs gaf.’ Zo! En dan moet het stukje nog beginnen. ‘Vergeet het maar’, heet de bundel van Simon Carmiggelt die ik hier heb liggen. Perfect voor deze donkere dagen. De jaren ‘60. Carmiggelt leest aan het eind van de VARA tv avond een van…

Mévrouw! Ze aarzelt nog tussen haar privé, ‘wat mot je van me eikel’, blik en het gespeeld servicegerichte van de cursus klantvriendelijkheid, met rollenspel. Ze komt ook net naar binnen lopen in haar jas met het vrolijke logo en de geur van de haastige laatste sigaret nog om haar heen. Ik sta voor de broodjes en denk even aan George Baker die een…

Het aantal ‘bekende’ in-leven-zijnde landgenoten schat ik op pakweg vijfduizend, afhankelijk van de gebruikte definitie. De meerderheid van deze celebrity-categorie vertoont nogal krampachtig gedrag. Veel BN-ers gaan aan hun ‘last’ ten onder en beklagenswaardig zijn degenen die toesnellende onbekendheid wanhopig proberen te ontwijken. Daarbij denk…

De meeste mensen luisteren om te reageren, niet om het "luisteren"...…

‘Kopje koffie…hmmm gezellig!’ De ogen van de kleine man beginnen te glimmen als hij op de arm van zijn papa de kamer binnenkomt. ‘Koh…koh’ ‘Jaa, kopje koffie’, zeggen wij in koor. Sinds hij bij een vorig bezoek op het knopje van het apparaat mocht drukken en tot zijn grote verwondering merkte welk effect dat had, is het woord ‘koffie’ diep in zijn…

Een nieuwe lente en een nieuw geluid! Met een enthousiaste brul richt de kleine man zich op. En plotseling gaat er een hele wereld voor hem open. Hij loopt! De eerste dagen eindigen die paar stapjes al snel op een rijk gevulde luierbroek of voorover op zijn handpalmen, waarna hij meteen in de vertrouwde modus zijn weg vervolgt. Als er een circuit…

!n Amsterdam ben ik op weg naar een drogist. Al lopend kom ik langs een zaak waar ze tatoeages zetten. Op de gevel een bordje: “Klaar terwijl u wacht”. Ik frons. En lees het nog een keer. Klaar terwijl u wacht. Hoe dachten ze het anders te doen? Bij de drogist word ik begroet door een, kennelijk, hongerlijdend mager ding in tourniquet-strak zwart…

Samen met mijn oude schoolvriend Wiebe, een licht autistisch persoon met de milde neiging om te irriteren en te choqueren, zit ik in the middle of nowhere, in een oud Kerkje waar ik graag een meditatieles wil geven. 'Mooi kerkje toch?,' zeg ik rondkijkend. 'Zeker,' reageert Wiebe. 'Je hebt het idee dat, ik noem maar iemand, Jezus, zomaar bij…

Hij had het kunstje al eens eerder vertoond. Met een half partje mandarijn. ‘Opa ook een stukje?’ Onze komiek in de dop aarzelt even, graait in het bakje voor hem en steekt zijn hand uit. ‘Ha fijn, dank je wel.’ Op het moment dat ik mijn gezicht dichterbij breng en mijn mond open, trekt hij terug en propt het mandarijntje snel zelf naar binnen.…

Snel nog even naar het Kruidvat aan de andere kant van de parkeerplaats. Jeugdig ogende senior (naar eigen oordeel) spoedt zich met soepele tred richting traploze opgang die naar de koopgoot leidt. Zonnebril nog nonchalant onder de pet. Er is sprake van een zwart granieten opstapje en dat valt met donkere glazen net buiten het zicht. BAM! Ik kletter…