Alle inzendingen over mannen

Als je het schopt tot stoere man zit je helemaal goed, zowel bij mannen als vrouwen. Hoe kan dat eigenlijk? Misschien heeft het iets te maken met de genen die vanuit de oertijd nog in ons lichaam zitten. Vrouw kijkt smachtend naar de man die z’n heldendaden verricht. En man heeft bewondering voor z’n soortgenoot die het ‘m toch maar even geflikt heeft…

Vandaag zag ik er weer eentje. Zo’n dwaze vader. Hij sprak met trage woorden en keek lodderig uit zijn ogen. Op zijn schoot zat een peutertje – vaders oudste – dat zojuist voor de zoveelste keer op die dag in de broek had gepoept. Terwijl het meiske toch al een half jaar tot zindelijk was verklaard. En wie mocht de prut dat uit het ten onrechte luierloze…

JPB, teveel eer voor een zijige man, moet een land besturen maar heeft, ach ach ach, pijn aan een teen. Twintig onderzoekcommissies zijn nodig het komende jaar om naar zijn gelijk te zoeken, en hij trok al honderd dagen het land in om de burger te bevragen. Bij mij is hij in ieder geval niet langs geweest. Een christelijke rat. Woutertje Bos, de…

Ik ga u, nogmaals, lastig vallen met mijn werk, de zorg. Afgelopen week ben ik, onder andere, langs geweest bij hulpbehoevende mannen, toevallig allebei 91 jaren jong. De eerste was dinsdagochtend, na dagen regen een zonovergoten dag, het adres was nogal een beetje uit de richting. Ik ben op tijd, hekel aan te laat komen. Hij is van het gemakkelijke…

Sinds enige tijd ben ik te vinden op een datingsite. Dat is een internetsite waarop mannen en vrouwen van diverse pluimage zogenaamde profielen kunnen maken. Zo'n persoonlijk profiel bestaat, naast informatie over je leeftijd, de regio waar je woont en de opleiding die je hebt gevolgd, uit meer persoonlijke details. Je vertelt iets over de boeken die…

Elektronicus Martin, dierenarts Wiebe en Hans eigenaar van het dierencrematorium; drie vrienden van middelbare leeftijd, die met elkaar optrekken sinds de kleuterschool en bekend staan als de drie musketiers vanwege het kattenkwaad dat ze uithaalden in hun jeugd. Ze zien een documentaire op tv dat hun op een idee brengt en besluiten het plannetje…

Jan-Jacob Slauerhoff (1898 - 1936) heeft een veelbewogen leven geleid, waarin het schrijven van poëzie en proza centraal stond. Hij is geboren in Leeuwarden. Zijn ouders waren streng en godsdienstig (protestants), mensen bij wie hij weinig tot geen grond onder de voeten kreeg. Jan was een fragiel kind, dat vaak geteisterd werd door psycho-somatische…

Er was een tijd dat ik bij de ZINN werkte als programmeur. Ik weet nog dat ik op een zonnige dag langs de gevel van het gebouw fietste. Degenen die op de fiets kwamen, moesten achterom, omdat fietsen in de automatiseringswereld not done is. Men moet een zwarte of donkerblauwe auto hebben; liefst een Audi. Ik heb niets met Audi’s. Audi’s zijn de…

Jonas en Dirk keken verbaasd toe hoe Bas meeliep met de dame in het tweed, nadat die hun conversatie hard verstoord. ‘Jammer, meneer Dirk, dat dat mens er tussen kwam.’ ‘Ja Jonas. We hadden net zo’n goed gesprek.’ ‘Met diepte, meneer. En op niveau. Dat wordt tegenwoordig niet meer gewaardeerd.’ Jonas zuchtte en pakte een bolbuikig flesje met…

Jonas en Dirk zien, enigszins overklast, de dame door de glazen deur de straat op gaan. De gele paraplu blijft in het etablissement achter. ‘Dat is me wat, meneer Dirk.’ ‘Zeg dat wel, Jonas. Maar zo is de vrouw heden ten dage. Assertief en daadkrachtig.’ Ze slaan de nog resterende sterke drank in één teug naar binnen, maar kijken elkaar twijfelend…

Als Dirk het lokaal betreedt, wordt zijn oog getroffen door een lichtgele paraplu, die volledig uitgeklapt naast de deur staat. ‘Wat is dit, Jonas?’ ‘Een statement, meneer Dirk. Goede morgen.’ De toon is licht assertief. Dirk loopt rondom het regenscherm. ‘Goede morgen, Jonas. Bij mij thuis stond een binnenshuis opgestoken paraplu gelijk aan te…

Het zachte namiddaglicht vervaagt de contouren van het lokaal. In de hoek zitten nu twee drinkers. Dirk zit aan de tap met hond Bas naast zich. ‘Wat weet jij van de ratio van het bestaan, Jonas?’ Jonas veegt machinaal de toog schoon. ‘Daaromtrent beschik ik niet over informatie, meneer.’ Dirk kijkt het lokaal rond. ‘Ken je dan wellicht de reden…

De dame doet haar jas uit en sluit de gele paraplu. Ze kijkt zoekend rond naar een plaats om een en ander op te slaan. Jonas doet of hij niets ziet. Dirk pakt een servet en slaat dat over de linker onderarm. Hij loopt naar haar toe. ‘Goede middag mevrouw, welkom in ons lokaal. Geeft u maar hier, dan hang ik het even voor u te drogen. Ik heb daar…

‘Goede middag Jonas.’ Jonas neigt slechts het hoofd ter bevestiging van de ontvangst. ‘Maken wij het niet goed, Jonas?’ ‘Van u weet ik het niet, meneer Dirk, maar mij is droef te moede.’ ‘Enige oorzaak kenbaar?’ Jonas denkt na. ‘Niet dat ik kan traceren, meneer.’ ‘Weltschmerz dus.’ Jonas kijkt niet-begrijpend. ‘Pardon?’ Dirk glimlacht. Hier…

Een bruin getint lokaal. In een hoek drie serieuze drinkers, zwijgend, zonder belangstelling voor hun omgeving. De communicatie bestaat uit het opsteken van een aantal vingers naar de tapkast, ter aanduiding van het getal der gewenste consumpties. De aard daarvan is bepaald door traditie en volledig bekend bij Jonas, aan gene zijde van de toog die is…

Verdomd, dat lijken wel de zoons van. Ik kijk naar de foto in het Volkskrant magazine. Allemaal mannen van staal, ja dat moeten wel de zoons zijn van. Ik lees de naam: Kieftenbeld. Nee, zegt me niks, het is ook te lang geleden. Maar als ik het artikel lees verdwijnt de twijfel: de oren, ja de enorme flaporen van Kieftenbeld, daar had Woemi het ook…

De man is een veel omstotelijker wezen dan het zich inbeeldt en voordoet.…

Waar vrouwelijk schoon is, zijn mannen.…

Er werd gebeld en er stond een erg boze man voor de deur. Ik hoorde iets over Bouw- en Woningtoezicht, en zonder mijn reactie af te wachten stampte hij mijn huis binnen. 'Eens kijken wat hier allemaal gaande is,' bromde hij. En nog iets over buren die hem hadden gebeld. Ik schrok me wild. 'Wilt u misschien een kopje koffie?' hoorde ik mezelf vragen…

Schuchter namen we plaats aan tafel bij de meest gevreesde bridgers van dat weekend. Ruud, de fanatiekste van de twee, schudde met kennersblik de kaarten en begon zwijgend te delen. Reg, zijn partner, zag er gelukkig wat toegankelijker uit. Ik was doodnerveus en ik deed een poging de heren wat milder te stemmen. 'Heren,' zei ik dan ook liefjes, '…

Wie ben jij? waarom dit lijden? geef me je naam.. je hoeft je niet te haasten zoon van Afrika tijd is al wat we hebben spring er zorgvuldig mee om, want haast brengt je ook niet sneller naar de toekomst zoon van Afrika ons volk is er een van kleur, je ziet het en je proeft het draag de goden in je en ze blijven ver van deze aarde…

‘Kut!,’ roept ze. ‘Van hetzelfde,’ antwoord ik. Verschrikt kijkt ze opzij. Dan lacht ze. Veertien lijkt ze. Misschien vijftien. Ze zit naast mij in de bus en kijkt nu naar haar mobieltje. Op een manier die niet veel goed voorspelt voor datzelfde mobieltje. ‘Sms ik mijn vriend een uur geleden. En nu krijg ik zelf een sms’je en denk ik dat het van…

Terwijl de vrouwen zich thuis vergrepen aan witte bonen en speklapjes, waren de mannen aan de wandel in Duitsland. In het dorpje waar zij zaten, heette iedereen Knieps, behalve de eigenaresse van het pension. Zij heette Alberti. De mannen hebben Frau Alberti nooit gezien. Ze werden gastvrij onthaald en verzorgd door haar moeder die in het huis naast…

Je ziet ze in elke drukke winkelstraat. Ze zijn met hun vrouw de stad ingegaan en van de nood een deugd makende, staan ze steevast met de rug naar de etalage te bewonderen wat aan de keerzijde van de winkelruit tentoon wordt gespreid. Zij is al in het winkelpad verdwenen en hij wacht geduldig op wat er komen gaat. Het maakt niet uit of de etaleur zijn…

na twee maal getrouwd te zijn geweest denk je het wel te weten. mannen zijn volgens jou allemaal hetzelfde, maar dan is híj er: lief, bezorgd, trouw, eerlijk iemand die oprecht van je houdt. die alles voor je over heeft als het maar goed met je gaat kan het nog steeds niet geloven voel me verward, ben dit niet gewend iemand die voor mij loopt…

Noem het kazuifel, djellaba of de kleding van een travestiet. De laatste heeft daarbij nog het voordeel van de twijfel, de eerste twee niet. De baarden hanteren zwaarden in uiteindelijk streven naar een wereldlijke macht, verkrachten ongewild hun maagdelijkheid, naastenliefde is ver te zoeken. Hoogmis, discipelen die deze dienst bezoeken hebben meer…

Het is zaterdagavond. Bij de deur van café Berlage staat een bodyguard. Hij glimlacht als Jaap naar binnen loopt. Kees-Jan volgt hem. Door al het gedoe met Annemarie is het alweer een tijdje geleden dat ze samen op stap zijn geweest. Binnen heerst er een ontspannen sfeer. Het is gezellig druk. Meegezogen door de harde muziek beweegt Jaap zich zelfverzekerd…

Het is allemaal begonnen in de Hof van Eden, god had een leuk tuintje aangelegd maar miste nog wat speelsheid. Zelf was god een behoorlijk ouwe lul die graag wat jonger had willen zijn; hij bedacht toen Adam en noemde het zijn jong, later verbasterd tot jongen. En die jongen, Adam dus, huppelde heerlijk rond in de heerlijkheid en at gulzig van de…

God was vast verstrooid toen de aap als een kruimel van tussen zijn vingers glipte. Kijk, hij krabbelt recht en grijpt een liaan en slingert door het lover naar de troon van klei, in het zenuwknooppunt van de jungle waar de leeuw met een grom en een geeuw zijn nieuwe onderdaan begroet. “Ik ben de parel van jouw meester, het juweel van de eeuw’ giechelt…

Overal zie je ze voorbij komen, de mooie vrouwen. In tijdschriften, op reclameposters, maar vooral in de videoclips van tegenwoordig. Het liefste nog met zo weinig mogelijk om het lijf. Een streling voor het mannelijk oog natuurlijk, maar waarom wordt er toch zo weinig aandacht besteed aan wat het vrouwelijk oog wil, wat mijn oog wil? Heeft er al eens…