Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Het gevreesde duo

Schuchter namen we plaats aan tafel bij de meest gevreesde bridgers van dat weekend. Ruud, de fanatiekste van de twee, schudde met kennersblik de kaarten en begon zwijgend te delen. Reg, zijn partner, zag er gelukkig wat toegankelijker uit. Ik was doodnerveus en ik deed een poging de heren wat milder te stemmen. 'Heren,' zei ik dan ook liefjes, 'heb consideratie met deze meisjes, want ze doen het nog niet zo lang.' 'Niets mee te maken,' mompelde Ruud. Reg glimlachte, maar toch zag ik heel even een sardonische grijns over zijn gezicht fladderen.

'Als we maar niet tegen die twee hoeven te spelen,' fluisterde ik tegen Mieke, mijn partner, toen we ontdekten dat Ruud en Reg ook deel uitmaakten van onze bridgegroep. Die avond werd mijn gebed verhoord, maar toen we de andere dag onze briefjes in ontvangst namen, sloeg de schrik me om het hart. De eerste tafel was tegen het gevreesde duo.

Ik sorteerde mijn kaarten en uit het niets ontvouwde zich plotseling een zeven-kaart Harten. Mijn hart maakte een sprongetje en bleef vervolgens hameren in mijn keel. Met trillende hand legde ik het preëmptief bod van drie Harten neer. Reg volgde met drie Schoppen. Mieke dacht diep na en bood, na grote aarzeling, vier Harten. Ik verwachtte dat Ruud wel zou passen, maar zonder zich te bedenken bood hij vier Schoppen. Wat nu? Ik was op van de spanning, maar ik wilde me toch niet gewonnen geven. En niet gehinderd door enige kennis legde ik het bod van vijf Harten neer. Pas, pas, en daarna gooide Ruud een strafdoublet op tafel met een gezicht van: Met deze Meester dient niet te worden gespot.

Ik kreeg het steeds benauwder, want hoe bracht ik dit tot een goed einde? Eerst troeftrekken, had ik geleerd, misschien haalde ik de ontbrekende kaarten in één slag binnen. Dan introeven in de hand en dan weer op tafel. Alles leek onder controle, maar van binnen woedde er een chaos. Ik dacht één slag te kort te komen, maar opeens liep ook de elfde slag binnen. Mieke schoot met een noodgang uit haar stoel omhoog, maaide met haar armen door de lucht en schreeuwde tot de massa: 'Vijf Harten Gedoubleerd En Ze Maakt Het!!!'

Een diskwalificatie was op z'n plaats geweest, want dit was een Doodzonde. Maar er ging een zacht gegrinnik door de zaal. Ik hoorde zelfs iets van applaus. Mijn euforie kende geen grenzen en verbouwereerd staarde ik nog altijd naar het spel dat daar op tafel lag. Mijn ene hand had die van Reg gegrepen en de andere klemde zich stevig om die van Ruud. Reg liet het zich lachend welgevallen, maar Ruud trok de zijne een beetje boos onder de mijne vandaan.

'Vast de dag van je leven,' verwaardigde hij zich te zeggen, toen hij 's avonds met een glas wijn en sabbelend aan zijn onafscheidelijke sigaartje voorbij liep. 'Een top, hoor!' zei hij vriendelijk. 'Een top?' vroeg ik onnozel. 'Wat betekent dat?

Later op de avond sprak ik Gonnie, zijn vrouw. Ze boog zich vertrouwelijk naar me toe en fluisterde in mijn oor: 'Het was niet alleen leuk voor jullie, maar je hebt ons allemaal zo gelukkig gemaakt...'

Schrijver: Areth, 14 juni 2008


Geplaatst in de categorie: mannen

4.2 met 18 stemmen 569



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)