Alle inzendingen

De vrouw trok haar winterjas aan voor een nachtwandeling met haar kleine wolf. De eerste maand van het jaar was halverwege. De decembermaand, die traditioneel een feestmaand was, lag twee weken achter haar. Nog twee januariweken te gaan voordat de krokusmaand zijn intrede deed. De dagen werden langzaam langer. De nachten beetje bij beetje korter.…

Mijn lichtblauwe metalen wandelstok draagt de tekst "Vitility", een merkwaardig woord, mogelijk een neologisme en wellicht afgeleid van het woord "vitaal" dat ondanks alles bezwaarlijk van toepassing kan zijn op mijn verouderde gestalte, op mijn lichaam van oude dame. Op mijn wandeltochten door troosteloos en desolaat Tilburg naar zovele oorden…

Jij, de Noorse Birdy, bent geboren op 8 augustus 1998 in Stord, Noorwegen, vernoemd naar het grote eiland Stord, waar het op de zuidkant ligt. De gemeente omvat ook de eilanden Huglo, Nautoya en Foyno. De berg Mehammarsato is het hoogste punt in Stord. De zanger Janove Ottesen is ook in Stord geboren. Jouw vader komt van een kleine boerderij, genaamd…

Oh jazeker zijn ze er, ze laten zich niet zien niet echt dan maar ze zijn er zeker weten want: een twintigtal jaren geleden kwam er een goede bekende langs die meer wist en zag dan de doorsnee mens. Met die term wil ik niemand voor het hoofd stoten want er zullen altijd mensen zijn die meer zien dan een ander en zo ook deze. Hij kwam langs en maakte…

De wilg strekt haar takken en grillige, zwarte zijtakken uit over het donkergrijze, gerimpelde water als de vingers van een grijpgrage hand. Zwarte, kleine vogels dansen in de lucht. De huizen aan de Vijverlaan en aan de Louis Regoutstraat omsluiten de langgerekte vijver met een omhelzing van steen. Een zwart-witte ekster in voorjaarsstemming…

Na de eerste rechtszitting over doen en laten van (ex)advocaat Inez Weski heb ik de indruk gekregen dat zij onder de gigantische dreiging en druk van haar cliënt T. bezweken is. Dramatisch maar zij had niet zijn advocaat moeten [willen] zijn, zij had zijn telefoon niet moeten aannemen en zij had daarmee geen berichten moeten doorgeven. Misschien…

Bang, zegt ze, ze is bang. Bang dat er oorlog komt. Ik moet het dan ontkennen en uitleggen dat het niet zo is, want zo zijn we getrouwd, maar het valt me steeds moeilijker. In de jaren tachtig zong Doe Maar dat de bom zou vallen. Het Klein Orkest zong over vogels die van west naar oost vlogen, of de omgekeerde richting, over de muur, als ze daarheen…

Dertig jaar geleden nam mijn goede moeder mij mee naar de Nassaustraat die ik ook al dertig jaar liefheb. We bezichtigden daar voor het eerst de driekamerflat die ik nog altijd bewoon. Op die lang-vergeten dag dwarrelden lichte sneeuwvlokken rond de oude woonblokken en verwelkomde mijn aanstaande woning mij voor de eerste keer. Lange jaren zijn…

Ik heb ooit een verhaal geschreven over een sullige huisvader - dikke buik, katten, slecht huwelijk, u kent het type - die 's nachts de straat op gaat, wanneer de brave mensen slapen. Volledig gekleed in de tuniek van de Ridders Tempeliers. Zijn zwarte Tesla zoemt geruisloos door de nacht. Zijn sidekick is geen 14-jarige jongen in een strakke stretchbroek…

Nu is een ambtenaar in Rotterdam weer doelwit van explosies met zwaar vuurwerk. Zijn woning wordt dan gesloten. Dat lijkt me geen passende maatregel omdat deze maatregel de misdaad beloont. Men moet beginnen met alle zware vuurwerk als cobra's te verbieden en het bezit ervan te bestraffen als wapenbezit (mogelijk na een wetswijziging). Het komende…

Het wereldberoemde, Franse fotomodel Ellaine de Fourneau heeft wat tijd kunnen vrijmaken om voor de kunstfotograaf Han Rutgers van Rozenburg te gaan poseren. Het kost Han een waar fortuin om haar in te huren, maar hij loopt al jaren met het plan rond en het is nu of nooit, denkt hij. Bovendien heeft zijn expositie in het Jeu de Paume in Parijs heel…

Bij ons in Twente moet je niet met rare verhalen aankomen. Nederland telt 700.000 slachtoffers van narcistische mishandeling en geweld, maar bij ons kennen we niemand die dit heeft meegemaakt. De waarheid is dat men de verhalen van de slachtoffers niet geloofd. Toegegeven, de verhalen zijn ongelooflijk maar voor je oordeelt moet je onderzoek doen. Wil…

De statige poort bevond zich in een uithoek van de campus. Hooggelegen boven marmeren trappen bood zij toegang tot het domein der Muzen. Daar bevond zich de Helicon, de heilige berg van dichters, waar men dagelijks verzen declameerde en gezangen in dactylische hexameters scandeerde. De heuvels van de Helicon zelf waren onttrokken aan het zicht van…

De maand november van het jaar 2023 kende een periode van onrustige nachten. “Een casemanager met het intellect van een onderontwikkeld personage, dominant, dom, gestopt met roken, aan haar pensioen toe.” De nachtmerries van Bjarne lieten er geen gras over groeien. Nat door het angstzweet werd hij wakker met die bezeten kop van zijn voormalige casemanager…

Het is niet vanwege mijn verzakte oogleden, vanwege mijn grijze lokken of wegens de lijnen in mijn gezicht, dat ik vandaag op stap ga. Ik ben weliswaar razendsnel tot de "zestigers" gaan behoren, maar vandaag is het letterlijk mijn (lots-)bestemming mee te gaan met de "BoodSchappenPlusBus" naar een hotel in Gilze voor een kerstdiner. Ik heb deze…

Nooit te oud om te leren, want zo kwam ik achter het volgende: Als één van ons onverhoopt in het ziekenhuis komt te liggen en dat gebeurt hier nogal eens, nemen we standaard onze eigen medicatie mee, niet alleen omdat we precies weten wat we slikken maar ook omdat het nogal eens voorkwam dat bepaalde medicijnen in het ziekenhuis er gewoon niet waren…

Ik heb een vriend, of misschien slechts een kennis, die men zou kunnen omschrijven als een vrolijke vrijgezel, maar dan zonder het vrolijke. Dat gaat er namelijk wel af als je boven de 50 komt, en je huis en je lijf te vies zijn om aan te pakken. Ik kwam regelmatig bij hem om zijn computer weer aan de praat te krijgen. Hoewel hij zichzelf administratief…

Ik ben een fragment, losgescheurd van een verhaal dat ik nooit las. De wereld hier ademt snel, haar adem snijdt als glas door een huid die verlangt naar de zachtheid van vertraagde dagen. Ik herken mezelf niet in de spiegel van nu. Het licht is te fel, de schaduwen te vlak. De stemmen om me heen spreken in koorts, woorden zwellen op als golven…

Ik ontmoette Jasper Trip bij het standbeeld 'De beste stuurlui' van Jan van Velzen in Medemblik. Hij zag er haveloos en ongezond uit, maar hij zei, dat het uitstekend met hem ging. 'Woon je ook in Medemblik?', vroeg ik. 'Nou, nee, ik heb onderdak bij het Leger des Heils in Amsterdam, maar vroeger woonde ik wel in Medemblik, namelijk op Vooreiland…

"Vergeet verdriet en woede, schaamte is de krachtigste emotie van allemaal," las ik op mijn scherm en liet de woorden op me inwerken. Ik zat in de tram op weg naar Utrecht. Oortjes in, luisterend naar muziek. Niet van Spinvis, maar van een vriend, vermomd als zanger. Hoewel, ik doe hem hiermee tekort; het was het totaalplaatje van zelfgemaakte…

Merle kijkt op haar horloge, nog een kwartier voordat de volgende cliënt komt. Een meisje van acht. In het verslag van de huisarts staat dat ze verlegen is en op school erg gepest wordt. Ze durft niet meer naar school en heeft lichamelijke en geestelijke klachten. Hopelijk kan de kindertherapeute contact met het meisje maken en erachter komen wat er…

Oh ja, ik weet dat het Januari is maar dat maakt nu even niet uit en waarom? We weten allemaal dat - met welke feestdagen dan ook - de eetbare spullen al maanden in de winkels liggen. En of je wilt of niet, soms neem je toch iets mee in : zeg maar oktober of zo, wat in feite voor december bedoeld is, zo ook met de Kerstkransjes in deze. Die dingen…

De glazen deuren, die gedecoreerd zijn met afbeeldingen van dicht opeenstaande boomstammen als om de bosrijke omgeving van het pand te symboliseren, schuiven bij het "Boshuis" gastvrij voor me open. Mevrouw strompelt voort op de kale gang aan de arm van een verzorgster. Haar bestaan op de gesloten afdeling is tot minimale afmetingen teruggebracht…

Het is volledig terecht dat maatschappelijke organisaties de overheid vragen te stoppen met te publiceren op (a)sociale media als Facebook, Instagram en X (voorheen Twitter). Schoof ging hier niet op in met het zwakke verweer dat de overheid een belangrijk communicatiemedium zou verliezen. De informatie van overheidswege moet m.i. komen via media…

Mijn eerste tijd op het lyceum was allerminst onaangenaam. We schreven negentienvijfenzestig. Ik had het gevoel mijn vleugels uit te mogen slaan. We tekenden en schilderden en mochten kalligraferen op ons zelf-gelinieerde papier met de zwarte Fount India inkt en de redispen met het kleine metalen reservoir dat de inkt bevatte en vasthield. We leerden…

Ik groeide op in de vierkante kamer op de eerste verdieping van het chique, pontificale huis, gesitueerd in de doktoren- en specialistenbuurt rond het oude Tilburgse St. Elisabeth Ziekenhuis. Gabie's moeder en die van mij waren ongeveer rond dezelfde tijd bevallen. In latere jaren moest ik vernemen hoe mijn buurmeisje met lang, zwart haar ter wereld…

Het kan altijd erger. Met dat zinnetje parafraseer ik iemand die waarschuwde voor wachten op het beste voorstel met de woorden: het kan altijd beter. Toen Ronald Reagan aan de macht kwam, hadden we niet te maken met een krachtige president, maar wel met een krachtig presidentschap. Naar verluidt regeerde mevrouw Reagan. Destijds konden vrouwen nog…

In het grote Annahuis van Breda was een menslievende Herberg gevestigd. Hier konden mensen zonder onderdak heel wat gezellige uren doorbrengen. Spelletjes werden met elkaar gedaan. Maaltijden waren eenvoudig, maar des te smakelijker. Om de tafels kwamen ook heel wat tongen los. Maar de eigenaars van het Annahuis hadden plannen om hierbinnen wat aan…

Toen de nieuwe maand begonnen was, oktober 2023, beweerde Astrid opnieuw dat Bjarne altijd op de verkeerde mannen viel. Bjarne wilde er niet over horen. Hij was nooit verliefd geweest op David, hij was een correspondentievriend, niet meer of minder. Het was een voor Bjarne nuttige vriendschap geweest, ook al wist hij dat hij wellicht met een hosselaar…

In de regen hebben we samen onze architectuurwandeling gemaakt, Georgeanne en ik. We zijn van start gegaan voor het groene, verweerde beeld waarvan de handen en armen zo welwillend gespreid zijn in een liefdevol en liefhebbend gebaar dat zo welwillend en overduidelijk is maar dat niemand nog begrijpt of ooit schijnt te hebben kunnen begrijpen in de…