Alle inzendingen over individu

Soms en bij sommige mensen duikt het koosnaampje "Ien" op in de conversatie met mij en dan voel ik mij gevleid; dan denk ik dat men werkelijk van mij houdt..... De liefste die niet meer leeft koos de naam "Catharina" voor me. Zo was "oude oma" genaamd; men noemde haar ook "Cato"; ik heb h...

Op die avond - zo lang geleden - bereikte ik de bestemming die ik in feite nooit bereikt heb en een diepgaand en vergaand gevoel van rust en geluk nam bezit van mij terwijl mijn taxi de weg aflegde over de lange en met bomen omzoomde Tilburgseweg die het dorp Goirle van onze stad gescheiden houdt. T...

Het is maar een overweging mijnerzijds, maar misschien is het bij oude mensen een normaal verschijnsel wanneer soms situaties en al lang als vergeten gewaande feiten en kennis weer als een verrassende herinnering worden ervaren. Het begon bij mij zo rond mijn vijftigste levensjaar en het keert sinds...

Ze lag uitgestrekt op het bed op de Afdeling Intensive Care; de lange, slanke hals als een zwanenhals; de sleutelbeenderen prominent naar voren springend en ik bezocht haar en bracht haar een rode bloem waarop een dauwdruppel was als de traan in mijn ogen. De wanhoopspoging was nog net verijdeld doo...

De aangename najaarszon schitterde op het azuurblauw van de Adriatische Zee. Iedereen, dus niemand uitgezonderd, had een fonkeling in haar of zijn ogen door de schittering van het zonlicht op het azuur. Hoe dichterbij het eiland kwam, hoe groter de afstand tussen de boot en de Ommuurde Stad; zie mij...

Autobiografisch: 'wat je schrijft ben je zelf.'

Het was Emma Petronella geweest die me vertelde dat er later een walvis naar mij genoemd zou worden. Ze had een boek gelezen over een jongetje dat in een walvis terecht was gekomen, door via zijn bek naar binnen te zwemmen toen hij aan het surfen was. En ze had iets van Bjarne in dat jongetje ontdek...

Je portret in de witte, chique, elegante lijst dat je bidprentje omvat en dat je lachende gezicht toont, siert nog altijd mijn bureau. Nooit meer zal ik terugkeren in je kamer in de seniorenflat waar we samen "Die Amsel" van de onvergetelijke Robert Musil bestudeerden, toen, op die morgen, die zo...

Het was terecht dat collega Mobar zich opwond over de situatie van de homoseksuele leeuwen in Kenia, net zo goed als het terecht was dat collega Rutgers zich kritisch uitliet over het verloederende woordgebruik van onze minister president. Verder vernam ik dat het onverstandig was om aardbeien te et...

Hij kwam aanstrompelen bij de bushalte. Zijn O-benen deden een hippisch verleden veronderstellen. Schijnbaar in overeenstemming daarmee verklaarde hij: "De paarden die de haver verdienen, krijgen haar niet" en hij liet me in het ongewisse of hij doelde op de miskende verdiensten van zijn echtgenot...

Er stonden jonge meiden achter de counter. Snel en vaardig bedienden ze ons, de gasten, met vette porties frites met mayonaise en satésaus. Aan het tafeltje, buiten op het terras, keek ik recht in de verouderde gezichten van mijn mede-passagiers. Een mevrouw hengelde naar een antwoord van mijn ...

Een carillon of ‘klokkenspel’ kan bij personen gevoelens van uiteenlopende aard generen, zoals vrolijke of droevige stemmingen en emoties. Soms ervaart menigeen ook gevoelens van geestelijk en lichamelijk genot. In uitzonderlijke situaties ontstaat alleen bij de ‘masculini generis’ fysieke ...

Ze had haar hele bibliotheekje: haar "levenswerk" of de basis van haar carrière als spiritueel genezeres of lerares bij mij gestald gedurende jaren in een kruipruimte of ruime berging onder mijn huis en kwam vier jaar na dato haar bezit opeisen en terughalen. De psychose had toegeslagen; haar ...

Gekweld door zenuwpijnen zwierf ik rond en zocht ik soelaas op een terrasje waar ik een smoothie bestelde. Het was bij "New Yoghurt" aan de Paleisring waar een indrukwekkende luchtfoto van genoemde metropool de wand siert; de bediening liet echter op zich wachten. Van zijn medemens moet men het...

Hij had altijd tijdens de vergaderingen met schijnbaar goedmoedige, tevreden en rustige blik in het rond gekeken; nooit was daaruit een spoor van angst, vertwijfeling of verwildering naar voren gekomen. Wellicht bestond zijn rust uit het vooruitzicht van de daad waartoe hij heimelijk maar onwrikb...

Wanneer te zijner tijd, langzaam maar onomkeerbaar, mijn creatief vermogen van het denken achteruit gaat, dan zijn helaas óók mijn hersenen aan een rollator toe.

In België, vlak over de grens, treft men diverse soortgelijke dancings aan van ongeveer hetzelfde type en in een dergelijke gelegenheid met de hilarische maar merkwaardige naam "De Kaasboerin" waar de godganselijke middag door een meneer die op beschaafde en zeer beheerste manier op een gitaar to...

Mogelijkheden te over, schrijf wie je bent en verhaal verbaal het onderste uit wat je kan. Ik was verbijsterd over zoveel spreekwoordelijke vrijheid, een literaire douche. Voelt fijn, vaart der volkeren en dan gaat het toch knagen. Aandachtshoeren krijgen de overhand, gouden ganzenveren worden in...

De meest uitbundigen, de brutaalsten en de meest luidruchtigen voeren overal de boventoon en hebben steeds het hoogste woord. We waren gearriveerd in de statige en elegante vertrekken van het kasteel waar alles nog de negentiende eeuw vertegenwoordigde met portretten van vorsten aan de wand, spiege...

Mijn vriendin omhelsde me. Onheilspellend ongeluk had de horizon van haar leven verduisterd. Zij danste haar wilde en riskante dans op de toppen van de golven van de oceaan van haar geestesziekte als een onwillige acrobaat die zich niet staande kan houden op de evenwichtsbalk van het leven en zij z...

De oudste dochter van de legendarische Amerikaanse zanger Johnny Cash, Rosanne Cash maakte een tijd geleden een mooi muziekalbum met daarop het nummer “World of strange design”. De titel van dit verhaal ontleende ik aan de titel van dat lied. Op de een of andere manier moest ik altijd gliml...

Foppe nescio zomergedicht gesticht lankwert 48 jaar bijna voorbij veel geleerd veel vergeten Of toch niet Droomde over boek zinnen nescio en voelde inspiratie voor een gedicht Hoed op sjekkkie aan muziek aan vogels fluiten zondagse rust Jeugd was mooi met boeken en meisjes en veilig thuis To...

Mijn broer nam me die dag opgewekt en enthousiast bij de hand en voerde me mee naar zijn "appartementje", door zijn verplegers ook "activiteitenkamer" genoemd, een klein kamertje met een tafel en een bescheiden tweezitsbankje met plastic bekleding en hij stalde twee telramen voor zich uit op he...

Onder de fijngevoelig geschreven hartenkreet “Schaamte overwinnen” van de onbekende amateurschrijver mobar schreef de bekende schrijver Joanan Rutgers in een reactie over de psychiatrische campagne “Ooit een normaal mens ontmoet?”. Hoewel ik beide heren niet kende, kon ik hier over meepra...

In de Stationsstraat verheft zich nog steeds het gebouw waarin Vader zijn moeizame voor- en namiddagen doorbracht, op de vlucht voor de armoede die hij had gekend en die hem mateloos beangstigde. Terwijl hij de zielloze, doelloze werkzaamheden verrichtte en eindeloze berekeningen moest uitvoeren ten...

Er was iets vreemds aan de hand met mijn geestelijke leven. Ik begon me steeds meer toe te leggen tot het verzamelen van informatie over intelligente mensen die aan de onderkant van de samenleving leefden. Ik had niet veel met de mensen die het gemaakt hadden, de gelijkvogels die in de praatprogramm...

Ik was de vrouw die hij tot zijn vroege dood vereerde; eens de negentienjarige studente die hij had leren kennen in studentenparochie "Maranatha". Hij was lelijk als de nacht en droeg een bril waarachter de felheid van zijn ogen nauwelijks zichtbaar was door de dikte van de glazen en zijn lange, ...

Op het braakliggende terrein bij het zoetwatermeer was vroeger de puinstort waar het afval uit Amsterdam met grote vrachtwagens werd gestort. Omdat wij het niet breed hadden, gingen we soms kijken of er nog bruikbare spullen lagen. We vonden een keer een hele serie hondenriemen afkomstig uit een fai...

Een verlegen donkerblonde tengere jongen met donkere bruine ogen was ik toen we, de kinderen van de zesde klas van de lagere school, op schoolreisje gingen. Jongens en meisjes om afscheid te nemen van zes schooljaren samen leren over rekensommetjes, woordenzinnen, aardrijkskunde, biologie en andere ...

Vóór de mevrouw arriveerde, die als enige geschreven had op mijn advertentie, had ik plaatsgenomen in een donker hoekje van het restaurant met uitzicht op de verlichte serre, waar een echtpaar, dat kennelijk nog in de luxe, lauwe luwte van een voorspoedige relatie verkeerde, zich te goed deed aan ...