Alle inzendingen over natuur

Wie niet alleen kan leven, kan het ook niet met een ander.

De volle, weelderige boomkruinen die elkaar ontmoetten en omstrengelden boven de straat zijn onttakeld: de bloeiende bomen zijn gereduceerd tot kale staketsels, die pijnlijk scherp afsteken tegen de voorjaarshemel en doen denken aan een schilderij met angstvisioen van Edvard Munch. "Vanwaar deze k...

Spannend die wolf. Bij Luttelgeest - deeltje schijnbaar in de Geest. Luttelgeest ligt echter in de Noordoostpolder. De kust lijkt daarmede nog redelijk wolvenvrij. Hoewel ze snel kunnen gaan.. Enkele wolven werden plots in 1995 gemeld in "le massif du Carlit" (Pyrénées-Orientales). Genetisch ble...

De heer IJS is met zijn gezin en medewerkers woonachtig in een prachtig tegen het barre klimaat beschermde gebouw op de Noordpool. Om de haverklap heeft hij ruzie met de heer HITTE, woonachtig in de tropen. Wat is er gaande? IJS heeft voortdurend last van een opeenhoping van zeer koude lucht en laat...

Mijn vader las de lucht. “We krijgen morgen regen”, zei die dan. En dan kwám er regen. Of niet. Maar dat deed er allemaal niet toe. Ik vond het prachtig dat mijn vader door naar de lucht te kijken wist wat voor weer het zou worden. Hij kon ook zeggen: “Weet je nog in ’72 met die storm? H...

De zon slingert stralen door de lucht. Van stilstand is nooit sprake. Vrolijk, maar amechtig, strooit zij zonneslingers. In een wijde boog. Zo maar van links naar rechts. Blij als een klein kind. De zon wordt nooit volwassen. Zij strooit met licht. Laat mensen stralen in verwarring. Ook al lost zij ...

De Partij voor de Dieren heeft rondom Daarle tien hectare natuurgebied gekocht van Staatsbosbeheer. Staatsbosbeheer moet 100 miljoen euro verdienen voor de lege staatskas. Voor 250.000 euro is het nu in handen van deze stoere partij en het gebied blijft toegankelijk voor publiek. De partij wil het g...

Een familielid heeft nog een boerderijtje te koop staan zonder daar zelf nog te wonen. Nu ik even niet meer aan de stad gebonden ben vraag ik haar - binnenstadbewoner als ik ben - of ik daar tot rust mag komen. Natuurlijk mag dat en ik reis er met zware tassen heen. Een lange dag, even koken en dan ...

Mijn hobby om naar de wolken te kijken ging vandaag, de tweede Pinksterdag, volledig de nattigheid in, de hele dag gestadige regen. Ik ben de deur niet uit geweest, maar ik zag wel een duif vlak voor mijn raam in de dakgoot neerdalen en toen ik naar het raam toeliep bleef de duif mij gewoon aankijke...

September is zoals ik me september graag voorstel en zoals september moet zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en een atmosfeer waarin dromen tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen komen. De Kampina is met gras overwoekerd, waar eens heide was, is nu gras alom. We bereiken de Beerze, de li...

Vandaag is het zover. Veel later dan in voorgaande jaren. En toch is dit het juiste moment. Tuinturf en siertuincompost liggen al op het balkon op mij te wachten. Ik haal alleen nog even een flinke bak vermiculiet uit de schuur en een stuk of wat plastic bloempotten. Ik scheur de zakken open en ik g...

Wouter praat over het weer met Wim. Wim: ''Eindelijk hebben we een weersituatie, dat er een warme zuidelijke stroming op gang is gekomen tussen een hogedrukgebied boven midden Europa en een depressie ten westen van Engeland.'' Ze spraken vaak met elkaar over het weer. ''Zeg Wim, jij ...

Toen ik een jaar of veertig was kreeg ik belangstelling het weer en de wolken te gaan bestuderen. Bij de boekhandel De Slegte in Zwolle kocht ik een tweedehands weerboek met foto’s van de wolken. Verder bouwde ik een weerhut en plaatste daarin twee thermometers en een hygrometer. Thuis had ik aan ...

De bui is over, het dondert nog in de verte. Voorzichtig straalt de zon haar warmte over de zilveren belijning van wegtrekkende wolken, de rust keert weder in het bos. Levendig weerspiegelt de wereld zich in plassen regenwater, keert alles om. Alleen de bomen treuren, plengen groene tranen.

Als ik nu naar buiten kijk zie ik de zon blaken aan een blauwe hemel, hoor ik vogels de komst van de lente bezingen en dartelt de thermometer in de dubbele cijfers boven nul. Afgelopen maandagochtend deed ik het gordijn open en zag ik de Hamburgervijver dichtgevroren. De vijver is zo groot als ee...

Het naargeestige weer van februari, koud en grijs zette zich begin maart voort, maar ineens was de hemel vandaag op 4 maart onbewolkt en deed de zon haar best de temperatuur behaaglijker te maken, maar pas op want maart roert zijn staart. Het kan ineens weer koud worden. De meteorologen laten de len...

Het winterde al een hele tijd. De bomen en de mensen rilden van de kou. De vogels en het wild konden bijna geen eten meer vinden. De meren waren bevroren en de ouderen konden geen kant meer op. Hun ledematen deden pijn door de reuma. Zij durfden bijna de gladde straten niet meer op uit angst om hun ...

Mijn tuintje is eigenlijk een groot woord voor het grasveldje naast mijn kamer. Ik zit er voornamelijk te roken. Ik zit soms even in het zonnetje en geniet van de stilte en de vogels en het uitzicht over het weiland. Soms komt de buurvrouw met het hondje voorbij die ik soms aai en groet. Het gras w...

Hun verblijf leek wel een kasteel, een burcht meer, zo hoog als het lag. Vanuit het niets leek het te zijn opgerezen. Ik verbaasde me erover, ik was maar twee weken weggeweest, hoe konden ze in korte tijd dit verwezenlijken en nogal liefst zo dicht tegen ons huis aan? Wat de kasteelheer nu precies ...

Foppe was aan het einde van zijn levensfase jeugd gekomen en wilde zo niet verder. Alleen in de natuur vond hij rust en hij ging 's morgens altijd praten met de oude eikenboom aan het einde van zijn weggetje naast de oude boerderij. De boom zweeg immers maar luisterde en hoorde al zijn gemoedstoest...

Natuurlijk is een woord waar ook het woord natuur in voorkomt, maar dan heeft het weer een hele andere betekenis heel anders dan wat ik gisteren staande in het zonnetje te zien kreeg. Kon zo worden opgenomen in een slechte film, want het bracht me, net als slechte en harde films dat ook wel kunnen d...

Een goede 100 meter van mijn achtertuin is een vijver waarin eenden en ganzen bivakkeren. Een eindje van niets voor mij, maar voor een eend moet het toch een forse wandeling zijn. Toch komen ze af en toe in de tuin om wat mest te deponeren en meestal te voet. Een paar weken geleden heeft een vro...

Vlekjes zonlicht knipogen door het dikke bladerdek, glinsteringen spelen in een heldere waterplas. Tranen verdampen, een glimlach tekent zich op haar verhard gelaat. Geluidloosheid van stil boomgeruis doet haar wegzinken naar een verloren bodemloos moment waarin een waterdruppel open spat en ster...

Ingevuld met een zacht potlood, de grijze dageraad met vingertoppen tussen takken en struiken gewreven. Gemene kleuren verdreven door groene druppels in zijden kleden, het park rust in donkere vijvers voorzien van treurnis. De zon hangt willoos boven een ijzerhard gordijn, de maan trekt aan de zee e...

In een oude holle boom bij ons achter in het bos bevond zich een uilennest. Ik wandelde er iedere dag wel even langs. Sloop dan zachtjes onder de boom door, om ongemerkt een glimp op te vangen van twee prachtige babyuiltjes. Wanneer ze mij dan zagen volgden ze me met een strenge blik vanuit de hoogt...

De lentelucht begroet mijn lentemorgen met lentezon. Een lentebloem vreest de nog koude nachten maar laat zich strelen door de beginnende lentedag. De lentezon veroorzaakt de lentekriebels en soms lentekoorts. Het lenteloof luistert naar het lentelied dat spontaan in de lentetijd in mijn lente...

De mysterieuze graancirkels hebben regelmatig het nieuws gehaald, maar er is nog weinig geschreven omtrent de filosofische betekenis van deze fenomenen. Door de eeuwen heen hebben mensen deze bijzonderheden kunnen aanschouwen en vaak werd het gebeuren verhaald als iets onverklaarbaar. Ook de wellis...

De Dortenaar Cornelis Easton (1864-1929) was een weerpionier. De man was één der eersten die gegevens met statistiek toegankelijker maakte. Hij bracht alle winters van 1205 tot 1928 samen onder 10 categorieën volgens een temperatuurcoëfficiënt. Tot 1757 moest hij omdat er nog geen meetinstrume...

Kale takken tikken in de wind tegen elkaar als klapperende botten. Kristallijnen korrels dwarrelen omlaag en kussen de bevrozen mossen. De vlijmscherpe winterwind bespeelt verkleurde herfstbladeren als muzieknoten. Hun breekbare melodie vormt de ijskoude wintervoorbode. In de ijle heldere winte...

Terwijl de stilte in de wakker wordende dag hoorbaar hangt en tijd overbrugt, kan leegte de bron van gedachten zijn. Het zoet geurende gras in de vochtige dauw voelde strelend fris aan mijn voeten. De damp van mijn adem zweefde lui in de stille, tintelende lucht. Ontluikend besef dat de wortels van ...