Alle inzendingen over reizen

Mijn taxi trekt op om direct weer te stoppen. Hatsjie nies ik, en ik ruik een dierenlucht en zeg tegen de chauffeur: smelll like animals hè? Beetje medelijdende met hem, omdat ik zag dat hij zich schaamde. Beetje afleiding toch? Maar tevergeefs, hij wijst met zijn duim over zijn schouder naar acht...

Mijn vader stond me dus mooi niet op te wachten, ik had het kunnen weten. Angstvallig graai ik naar het briefje met zijn adres. Zou ik het nog hebben na die anderhalve dag durende reis? Zonder dat was ik nergens, letterlijk dan. Gelukkig, mijn handen voelen klam aan en het papiertje was in een zwe...

Een geribbelde olifantenslurf doorsjokkend hoor ik mijn vaders woorden met een telefonische klank 'Je weet wat niet wat je ziet'. Zo móói! Nou! Ik weet niet hoevéél whisky's hij op had, in de plane, maar ik liep door een plastieken slurf. Met een ticket in mijn hand. Het plastiek wapperend in...

De Indonesische adelaar landt op zijn baan. Na Abu Dubai en Singaore ben ik eindelijk aangekomen in Jakarta. De stad van mijn vader. Klinkt wel zo stoer. Nee hoor. Ik ben een echte Hollander. Jakarta een poel van verderf (en een lól..), zou ik later beseffen, was slechts een soort van toevluchtsoor...

Inleiding Ik waarschuw u. Dit zijn niet de reisverhalen die u gewent bent en ik weet dan ook zeker dat dit niet in het Michelin boekje komt. Nee, dan heb ik het over de belevenissen van een puur a-sociaal persoon die daarnaast ook nog eens 32 jaar verslaafd is aan alles waar je verslaafd aan ku...

Enkele jaren geleden hoorde ik van een oudere collega machinist de volgende anekdote. Hij 'de machinist' moest volgens zijn dienstkaartje een trein rijden van Hengelo naar Zutphen. De baanvaksnelheid was daar destijds nog 100 kilometer per uur. Te Zutphen aangekomen kwam zijn baas met driftige...

Bussen met de tekst: 'Sorry geen dienst'. Vroege vogels in rode jassen die het gratis krantje Dag uitdelen. Lopen op een stilstaande, want defecte roltrap. Een breuk in de bovenleiding tussen Bodegraven en Woerden. Echt Hollandse kwaliteitssnacks zoals kroketten, frikandellen, kipkorn, bamiblo...

De KLM introduceert in haar vliegtuigen een nieuwe klasse. Die zit tussen de economyclass en businessclass in. Of in gewone mensentaal: net iets beter dan veevervoer. Maar dan moet je wel even je portefeuille omschudden, want voor niets gaat de zon op, de KLM niet. Het is een grof schandaal. Als je ...

New Orleans Een perfecte landing na negen uur vliegen. We applaudisseren; “Bedankt bemanning.” Ik wil zo graag één keer New Orleans zien. New Orleans..het klinkt zo swingend. De autorit van Houston naar the Old Fashion Town. Hoeveel mijl, zes-zevenhonderd? This is America man! Moeras...

Stond ik ineens in Zevenbergen. Station te vroeg uitgestapt. Had Oudenbosch moeten zijn, maar de gebouwtjes - na Valkenburg de twee oudste stationsgebouwtjes van Nederland - lijken nogal op elkaar en Nick Drake op mijn mp3-speler overstemde de vriendelijke stem die mij een verhaal zou hebben ontnome...

Terwijl Nederland gebukt ging (nou ja…..) onder de droogte was ik een weekje in Lissabon. Behalve dat het er aanmerkelijk kouder was dan hier, vooral ’s avonds, begon het in het weekend ook nog te regenen. Geen mooi weer dus om langs terrasjes en fadokroegjes te flaneren. Toch is Lissabon een mo...

Een bevriende reislustige deed voor mij en de rest van de wereld de afgelopen maanden verslag van haar tocht door Azië. Met, zoals tegenwoordig gebruikelijk, foto's die sneller on line staan dan ze genomen zijn, verslagen en mogelijkheid tot reageren. Geruststellend voor familie en vrienden die kun...

- een cursiefje - Men vraagt mij weleens, hoe kom je aan inspiratie voor je gedichten. Welnu, poëzie is met wijdopen ogen door het leven gaan en tot je verbazing merken, dat het inderdaad op straat ligt, je moet het alleen even oprapen voordat het teloor raakt. Hoe dikwijls gingen we niet voor...

Het was zeer rap gegaan. In ieder dorp, in iedere wijk, straks in iedere kamer staat een Beep my up scotty of B.M.U. capsule. Wie in de capsule plaatsneemt ziet zijn gesprekspartner in 3D; de armsteunen bevatten een staaf waar de warmte van de personen doorgegeven wordt. Een klein vakje is zelfs be...

Ik reis graag met de trein. Niet in de spits tussen al die vermoeide mensen die onderweg zijn naar hun werk of andere belangrijk lijkende dingen. Nee, eigenlijk voor mijn plezier, hoewel ook ik gewoon een bestemming of een plek heb waar ik graag heen wil. Ik neem wat te drinken en eten mee en zoek e...

De winter nadert. Boven mijn slagzij makende zolder vliegt een koppel ganzen over. Als ik uit het raam kijk ontdek ik nog meer zwevende V’s tussen de al purper kleurende wolken en de skyline van Roermond. De gakken van de ganzen dansen als riedeltjes van Philip Glass boven de daken. Ik moet glimla...

Het is één minuut voor twaalf. De buschauffeur maakt juist aanstalten om te vertrekken als er twee oudere vrouwen komen aangekuierd. De deuren van de bus gaan weer open. Ik zie de buschauffeur beleefd knikken naar de twee dames op leeftijd, die nu op tien meter genaderd zijn. Dan keert één vro...

Als treinreiziger en liefhebber van kunst, cultuur en politiek heb ik in 2001 vanuit Moskou de TransSiberië Express naar Beijing gepakt. Hier wil ik een fragment uit mijn reisverslag toelichten. Dit betreft een tocht per riksja door (een deel van) Beijing. Dat wil zeggen, een aantal wijken van de...

De regen had iets bijzonders gekregen sinds mijn jarenlange verblijf in Griekenland. Zo vaak regende het daar niet maar als het regende moest ik altijd aan Nederland denken. Vaak zonderde ik me dan af. Dan ging ik op het balkon zitten om naar de hemel te kijken. De eenzaamheid die ik dan voelde, was...

De oproerige haan is bijna uitgekraaid. Al een halve eeuw schetst hij de rauwe trekken van Cuba. De oude held blijft grote ogen zaaien. Als hij van zijn kreupele troon stort, met een reutel in zijn darmen, dan snikt oma, maar haar kleinzoon baalt. De rantsoenbonnen, de dubbele munt zijn de d...

Er zijn van die gebeurtenissen die je altijd bij zullen blijven. Er gebeuren soms dingen waar je echt niet om hebt gevraagd, maar ze overkomen je doodleuk. Zo vroeg mijn zus Elly me mee uit voor een dagtochtje. Elk jaar organiseert de personeelsvereniging van het bedrijf waar haar overleden echtg...

Ben in New York geweest. Even op en neer. Meer nèèr dan óp, gelet op het turbulente weer maar met een verse liter wodka achter de kiezen let je daar niet zo op. Het irritante van vliegen is de piloot! Oké, je hebt hem nodig maar waarom kan zo’n man z’n mond nou niet houden tijdens de vlucht...

Dan kom je op een site terecht op Internet en boek je impulsief een gidsenreis voor juli naar Ierland. Meer omdat ik dan niet alleen zou moeten gaan. Juli werd wel september, maar goed …ik ging. Er konden maximaal 8 mensen mee. De eerste weken zag het er naar uit dat we met zijn vieren zoude...

De stad nestelt zich rond zeven heuvels. Ergens in zijn holte zetelt de macht. De brede stroom kronkelt, weg van de gewijde bron, opborrelend uit een kleine vallei. Ze slijpt het dal met het geduld van de druppel die de steen uitholt. Ik vlucht voor de spits, een steile klim langs de trap die ...

“Port control, port control, this is Rover, motorvessel Rover for port control, on 16.” Beschaafd Engels over de marifoon, in de buurt van Cadiz. Een half uur, wat zeg ik, een uurtje achter elkaar. “Port control this is Rover for port control, on 16 please. Port control port control this is R...

Hij zag, en bedrog was uitgesloten, een zandstorm zwellen aan de horizon. De azuren stolp spat open. Donder rolt traag over geladen wolken. Opeengepropte flitsende dampen. Het licht vergrijst en wijkt voor een zwakkere gedaante…de waakvlam Een goddelijke adem wurgt en snoert de longen dicht. ...

Na een busreis van zevenhonderd kilometer bereiken we eindelijk Matmata, gelegen aan de rand van de woestijn. Het Berbervolk dat hier leeft, woont nog in holwoningen en wij gaan zo'n woning bekijken. Van de ijskoude airconditioning die ons deed overleven in de bus, stap ik op gloeiend heet zand, d...

Zodra ik in Tanger uit het vliegtuig stap waan ik mij in een andere wereld. Het is niet alleen het benauwende, drukkende weer, nee, de hele atmosfeer beneemt mij de adem. Chaotisch, druk, zenuwachtig, geheimzinnig. Een gesluierde vrouw kijkt mij nieuwsgierig aan, maar als onze blikken elkaar k...

"Voor we verdergaan, miss Garland, moeten de mannen eerst een kleine pauze hebben", legde Philip uit met zijn bekende grote grijns. "Alweer?!", reageerde Judith Garland geirriteerd. Ze nam de tropenhelm van haar rood aangelopen hoofd en veegde het zweet weg. De dragers hadden hun pakken neergel...