Alle inzendingen over Achterbuurt

Soms passeert mijn taxi nog altijd de Tilburgse achterbuurt en het kleine huisje; het miezerige verdiepinkje dat mij eens zo vertrouwd en bekend was.…

Zij rijst op tussen bouwvallige panden en ingezakte daken in een achterbuurt. Meneer en mevrouw hebben een psychiatrisch verleden en liggen de hele dag op bed. Ook mijn schamele troost kan ik aandragen, maar tevergeefs.....…

De regen geselde de bonte, veelsoortige bloemen in het kleine tuintje dat wonderlijk gesitueerd was te midden van de vervallen panden en dat ondanks alles niet in staat was de achterbuurt een fleuriger aanzien te verlenen. De armoede regeerde in het troosteloze huis waarin men kennelijk slechts nog leefde voor de liefde.…

Op een dag zag ik het miezerige verpauperde verdiepinkje in de achterbuurt weer vanaf een afstand en de nu verduisterde en geblindeerde ramen, die me aan leken te grijnzen, leken tot in alle eeuwigheid een onheilspellend verhaal te vertellen.…

Rinus was veertien jaar en woonde bij zijn ouders in een achterbuurt. Zijn ouders waren aan lager wal geraakt, ze dronken teveel. Zijn vader, die ook Rinus heette, zag er niet uit zeg in zijn veel te wijde manchester broek met bretels. Hij pruimde tabak met de vier tanden die hij nog bezat. Hij had brede schouders en flinke knuisten.…

In de achterbuurt waar mijn vriendin nu een armzalig verdiepinkje gehuurd heeft duiden desolate en vervallen voordeuren van gezinnen die nu eenmaal moeten doormaken wat hun leed met zich meebrengt.... Ik doorkruis de Berkdijksestraat die de somberheid demonstreert die veel mensen in deze tijd beheerst ondanks welvaart, materie en liefde.…

In deze achterbuurt klinkt alleen het geluid van de trompet in de nacht. Er is niemand anders op straat. Hij ademt diep de nachtelijke regenlucht in.…

Mijn taxi heeft me naar een achterbuurt gebracht. Mijn vriendin van lange jaren heeft haar riante, schitterende appartement verruild voor een klein studio-kamertje omdat zij daar begeleiding krijgt en de troosteloze omgeving weerspiegelt als het ware haar suicidale depressie.…

De wijk die zich vlakbij onze welhaast kosmopolitisch aandoende Korvelseweg uitstrekt en die deze als het ware "omhelst" in een onwerkelijke "omarming", kan men met recht een "achterbuurt" noemen. Via een merkwaardige "arcade" kan ik het huis van de pedicure bereiken. Zoals zij woont, zou mijns inziens niemand willen wonen.…

Het Churchillplein bevindt zich in een uithoek daarvan, in een sfeerloos soort achterbuurt, bepaald geen oase..... Hier heeft mijn vriendin haar toevlucht en domicilie gezocht en tenslotte gevonden.…

Hun kakelende stemmen achter de gesloten deur drongen tot mij door terwijl ik wachtte op de gang, voorzien van thee en lectuur en met uitzicht op de desolate achterbuurt, op de ramen en schuurtjes die geen schoonheidsprijs verdienen.…

Wegens huurschuld moesten we vertrekken naar een achterbuurt. Vader ging vaak in de nachtelijke uren in een rijke buurt inbreken. Vier jongere zusjes kregen van vader les in zakkenrollen, dus de gemeentelijke uitkering werd goed aangevuld. Moeder was een klein vrouwtje met pik zwart haar en liep ons de hele dag uit te schelden.…

Door straten en achterbuurten, die zo lang het panorama, het decor van mijn leven voor mij hebben betekend, heb ik de terugweg aanvaard.…

Een achterbuurt, een getto. Niemand wil daar wonen. Toch wonen daar, ja, wezens. Mensachtigen. Er wordt daar geleefd. Sommige huizen zijn echt bewoond en er staan echte auto’s. Ook in de bocht. En bij het achteruit rijden omdat er een straat was afgesloten, heb ik er een geraakt. Auto aan de kant en kijken. Eerst naar mijn eigen auto. Shit.…

Zwervend door de achterbuurten van de stad, keurden wij drie barrels af, door de verkopers aangeduid als: een karretje in prima staat. Mijn vader bleek een onverbiddelijk keurmeester. Wij gingen verder. De wereld rook naar elektriciteit en de avondzon speelde met de wolken en mijn vaders haar.…

We kregen van de gemeente een kelderwoning toegewezen in een achterbuurt. Het stonk er altijd muf. Wij sliepen op strozakken vol met pisplekken, dus de zeiklucht kwam je al tegemoet als je naar bed ging.…

Men kent jou niet dat is het probleem, jij bent alleen in achterbuurten bekend onder probleemjongeren en tussen oude taarten. Men kent mij ook niet, maar ze zijn me aan het zoeken. Het zal wel niet bij deze ene keer blijven. Er komen telkens nieuw schepen. De lila bloempot met de rode begonia staat te pronken op het dakterras.…

Toen we in Rome aangekomen waren, viel het hotel in een achterbuurt mij tegen. In de ontvangsthal werd het gezelschap een drankje aangeboden, ik had plaatsgenomen zover mogelijk van haar af, maar tevergeefs, ze zag mij natuurlijk en kwam naar me toegelopen.…

Ze rijdt wat heen en weer, die dikke Mien Achterbuurt. Haar stinkende scooter maakt een vreselijke herrie, maar daar zit zij niet mee, want haar gehoor was al tijdens haar geboorte volledig afgestompt en verfijning is niet aan haar besteed. Bovendien houdt ze van dat verdovende geknetter en die rookwolken uit de roestige uitlaat.…

Het ouderlijk huis stond in een achterbuurt van een grote stad met een haven. Een arbeidersbuurt waar eenvoudige mensen woonden. Gastarbeiders, gewone mensen uit het volk met een niet al te ruim inkomen. Het was een uit betonblokken opgetrokken gezinshuis met twee kamers voor de overgebleven kinderen en een grote slaapkamer voor mijn ouders.…

Diep verscholen in de achterbuurt van ‘zijn’ bruisende stad en ver verwijdert van de wereld die hij zo verafschuwt. De wereld en hijzelf hebben er vrede mee, de waard van ‘Het Pikante Kruid’ ziet er geen graten in en profiteert ten volle van zijn onnavolgbare verslaving om er de nodige winst uit te slaan.…

Door de huiselijke omstandigheden verbleef je veel bij familie in de achterbuurten. Je was supergevoelig, introvert en timide. Op je negende zijn je ouders gescheiden. Op je tiende kreeg je een gehuurde ukelele. Je speelde dat een bezem je gitaar was en op je elfde kreeg je een akoestische gitaar.…

In Rome aangekomen viel het hotel in een achterbuurt mij tegen en in de ontvangsthal werd het gezelschap een drankje aangeboden, ik had plaatsgenomen zover mogelijk van haar af, maar tevergeefs, ze zag mij natuurlijk en kwam naar me toegelopen en toen zag ik, dat ze een aangenaam lichaam had, vol slank en grote borsten, maar haar kleding zag er slonzig…

In 1773 verliet jij Douwe en ging je naar Parijs, waar je aan de Rue Villedo woonde, in een achterbuurt, maar wel in de buurt van het Palais-Royal, waar veel politiek invloedrijke personen vertoefden. Je begon een luxe bestaan als gewilde courtisane van veel rijke kerels, die jou gul betaalden. Je werd ook een spionne en een sufragette.…

we springen op als baltsende kalkoenen, paarziek als jongen uit de achterbuurten van Buenos Aires, we bespieden elkaar, de bandeloze hartstocht verborgen achter onze ziedende ogen.’ (Carla Boogaards – Het Mysterie van de Tango; blz. 491) ‘als een ….10….…

We kregen van de gemeente een kelderwoning toegewezen in een achterbuurt. Het stonk er altijd muf. Wij sliepen op strozakken vol met pisplekken. Mijn zusjes en broertjes liepen er altijd als schooiers bij en naar de kapper gingen we nooit, met het gevolg, dat we luizen op onze kop hadden.…

Door mijn arbeidsongeschiktheid woonde ik vanzelfsprekend in de goedkopere achterbuurten van Nederland, in Amersfoort aan de Berliozstraat, waar ik naast een alleraardigste, Turkse familie woonde en boven trieste eenlingen, die vaak dag en nacht dronken waren en de gekste dingen deden.…

Tegenwoordig staat elke achterbuurt vol met die blikken rommel, omdat ze elkaar allemaal na-apen en weigeren over de destructieve consequenties van de uitlaatgassen na te denken. Dat ze energie van de aarde stelen, de aarde vergassen en door hún opwarming van de aarde de aarde sneller dan gedacht een doodsteek toebrengen, negeren ze bewust.…

Maar Oscar ging ook naar de achterbuurten, waar de minderbedeelden zich te pletter en lam zopen. Jullie woonden op 16 Tite Street, met schilderijen van Oscar's vriend Whistler aan twee muren. Oscar schreef in een kleine kamer naast de voordeur.…

Is hij daarmee misschien een hondenkapperszaak begonnen ergens in een Cubaanse achterbuurt? Of heeft de Belgische staatsveiligheid hier iets mee te maken? Ik kan u wel zeggen dat ik sindsdien erg slecht slaap.…