Zeilboot

Er ligt een donkerblauwe zeilboot aangemeerd in de oude haven van Amsterdam. Een televisieploeg doet verslag op een lokaal televisiestation.
Er vliegt een vlucht ganzen boven de stad, de stad in jouw dromen. Waar gaan ze naar toe? Wat zijn ze van plan?
Er worden matrozen dronken in Amsterdam, waar dromen ze over?

De lila bloempot met de rode begonia staat trots op het dakterras. Vroege muggen zweef-dansen boven de bloemen. Bij de bron, waar het innerlijk begint, zie ik jouw wijze glimlach nippend aan blond schuimend bier. We hebben de lustige liefde bedreven in een Goddeloos kraakpand, na het lezen van Kafka op de voormalige regen-zolder.
Jouw oude moeders paraplu, niet tegen weer en wind bestand, beschermt onze hersens tegen het zonlicht. De ochtendmist verlaat het standbeeld op de kade..

Matrozen zingen liederen op straat. Je vermoedt dat het Russisch is, maar kan het niet met zekerheid zeggen. “Ze komen van die donkerblauwe zeilboot” zeg je, “en dat is een Russisch schip.”

Ik maak een foto vanuit het zolderraam van een in brons gegoten schrijver uit de vorige eeuw. Hij heeft zijn kin naar beneden waardoor hij op een oude bok lijkt. Door de wolken valt er schaduw op zijn haar.

Tegen een achtergrond van Amsterdamse gevels nabij het landschap van rivieren, weet ik het moment fotografisch te verstillen. Je kruipt dichter tegen me aan. We hebben elkaar geheimen beloofd. Je voelt en ik denk dat je voelt.
Alle dromen weggespoeld door regen, komen weer tot leven in dit hooggelegen biotoop onder de zon. Je beweert dat je een filosoof bent, maar ik zie je meer als een cabaretier. Je bent vooral grappig wanneer je ernstig bent. Een cabaretier die het nieuws op de voet volgt, er komen hier regelmatig zeilschepen aanmeren in de haven. Matrozen die op zoek zijn naar vertier.

Jij houdt van ongezouten mensen, mensen die er meteen boven op springen en geen onnozele onzin verkopen, waar er al genoeg van is. Jij bent in staat deze mensen te laten zien dat het leven de moeite waard is.

Men kent jou niet dat is het probleem, jij bent alleen in achterbuurten bekend onder probleemjongeren en tussen oude taarten. Men kent mij ook niet, maar ze zijn me aan het zoeken.

Het zal wel niet bij deze ene keer blijven. Er komen telkens nieuw schepen.

De lila bloempot met de rode begonia staat te pronken op het dakterras.
De muggen dansen alsof het altijd zomer blijft.
Je bent op de vlucht voor de geheime dienst, en ik zorg ervoor dat je onzichtbaar blijft.
Onzichtbaar tot de dood ons komt halen.

Er vliegt een vlucht ganzen boven de stad, de stad in mijn dromen. Ze gaan ergens naar toe.
Er ligt een zeilboot aangemeerd in de haven van Amsterdam, een televisieploeg doet verslag op een lokaal televisiestation. Ik ken de verslaggever van de lagere school. Hij won altijd met knikkeren.
Bezeten door het spel van de knikkers.

schip matrozen zomer droom

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 24