Alle inzendingen over Charlotte Dawson

(voor Charlotte Dawson (1966 - 2014)) Je bent geboren op 8 april 1966 in Auckland, Nieuw-Zeeland, waar je opgroeide. Als kind ben je seksueel mishandeld door een buurman en je had nauwelijks nog eigenwaarde. Op je zestiende ging je naar Europa om model te worden.…

(voor Charlotte Dawson (1966 - 2014)) Jij bent geboren als Charlotte Margaret Dawson op 8 april 1966 in Auckland, Nieuw-Zeeland. Jij bent meteen na jouw geboorte geadopteerd. Op jouw 8-ste ben jij seksueel misbruikt, wat zeker jouw gevoeligheid voor depressie enorm vergroot heeft en een extra bron voor depressie vormde.…

Vroeger ondenkbaar, Charlotte moest en zou overal bij zijn en zich met van alles tot vervelens toe bemoeien.…

Charlotte Louise Antoinette von Lengefeld (1766 - 1826) kwam uit een aristocratische familie. Ze was slim, maar instabiel. Ze was bevriend met de hofdame Charlotte von Stein, die een goede vriendin van Goethe en jou was. Charlotte had een grote invloed op Goethe's werk en leven.…

Op het grasveld lopen Charlotte en Thijs te rennen. Door de glazen schuifpui sla ik het tafereeltje met grootvaderlijke liefde gade. Vacantie. Op een rustig warm eiland. Ruim negen uren reizen van huis vandaan. “Hoi opa”, roept Charlotte als ze mij in het appartement ziet zitten.…

Mijn complimenten, Charlotte Schumann!', zegt Fausto, terwijl hij Charlotte's handen vast pakt en naar zijn mond geleidt. Charlotte laat het toe, maar zij walgt enorm van zijn vluchtige gekus op haar handen.…

Haar tranen prikten toen hij zei: 'Maar lieve Charlotte, de diepe genegenheid en liefde in onze, voor eeuwig verbonden, levens, is het allerhoogste dat een mens ten deel kan vallen'. Datzelfde jaar stierf Charlotte onverwacht.…

Charlotte roept ons. Er is koffie. En ze vertelt. Een van de laatste nachten dat hij verward, maar nog bij kennis is. Hij roept haar: ‘Charlotte vanuit Limburg, Charlotte, dochter van Anna, dat ben jij toch?’ ‘Ja’ zegt Charlotte.…

Charlotte deed haar ogen langzaam open en keek in bruine ogen, die haar op de eerste dag tijdens de ontmoeting met Julia kriebels in haar buik veroorzaakte. Charlotte vertelde tegen Julia: “ik lag ontspannen in een vallei op het gras en keek naar de blauwe lucht. Naast mij zag ik een beekje stromen”.…

Tijdens enkele seances met Charlotte kreeg Charlotte dat ook. Beiden hebben nauwelijks tot geen obstakels tussen dit leven en de eeuwige, geestelijke wereld. Het is zover. Charlotte ontvangt aartsbisschop Eijk, bisschop De Korte en de vier priesters.…

Alles verdwijnt wat haar mens, wat haar Charlotte heeft gemaakt. Wat is er van haar overgebleven? Een hoopje mens, werktuigelijk opetend wat haar wordt aangeboden, de onverwoestbare Charlotte, met haar fotografische geheugen, met haar eindeloze verhalen en haar zorg en aandacht voor iedereen.…

' wil Charlotte weten. 'Nou werken, hij vindt wel wat' zegt Woemi. 'En dan?' 'Samenwonen misschien, we vinden wel wat.' Samenwonen met het paddenjong, het moet niet nog erger worden. Gelukkig weet Charlotte beter hoe dat soort dingen gaat. Uit het oog, uit het hart, zo gaat dat.…

En ook niet voor Charlotte, omdat ze zijn lievelingetje is en hij weet hoeveel ze ervan houdt. 'We kregen een surprise' Charlotte is de zomer alweer vergeten. Net als haar eten. Ze is weer daar , in het grote huis. Eten? Ik kan niet meer. Alleen Woemi gaat onverdroten door.…

Tijdens de verhuizing wordt Charlotte veilig ondergebracht bij haar bijna net zo oude broertje. vanaf de vide zie ik de twee afscheid nemen van het personeel in de hal. Charlotte staat recht, rechter dan ze ooit gedaan heeft, geeft taart en een enveloppe met inhoud. Ze straalt. Dit is haar moment. Broertje zegt wta vriendelijke en beleefde dingen.…

Ze stort zich op Charlotte. Als de vriendin van de ex-vriend van haar dode dochter. Wat heeft ze er te zoeken. Ze maakt van het ouwe mens haar goede doelenproject. Charlotte houdt wel van een beetje aandacht. En dag zonder bezoek noemt ze 'saai', en een zaterdag waarbij iedereen aan komt lopen een 'superdag'.…

Is het vanwege Charlotte dat ik me die gewoonte eigen ben gaan maken? Of is het vanwege een ander prachtig boek, 'Biljarten om half tien' van Heinrich Boll?…

Maar nu is er alleen Charlotte, met haar eeuwige kopje thee en die halve, al droog geworden sinaasappel. ‘Een tien, een tien’ roep ik trots. En Charlotte glimlacht, ze zegt iets liefs, en ze is trots, zeker wel, trots op haar zoon. Maar die knuffel, die aai over je bol. Die warme hand op je rug? Ik wacht erop, ik wacht op Woemi.…

', zegt Charlotte getergd.…

(voor Charlotte Noa (1898 - 1938)) Jij bent geboren als Charlotte Noa op 11 januari 1898 in Berlijn. Jouw artiestennaam was Loo Hardy. Jouw broer was de filmregisseur Manfred Noa, geboren op 22 maart 1893 in Berlijn. Hij was de favoriete regisseur van de stille film actrice Vilma Koncsics (1901 - 1991), die hij twee keer regisseerde.…

In zijn beleving is Charlotte een hoogst irritant obstakel en zijn haat richt zich dan ook met name op haar. Hij kan het maar niet verkroppen, dat Charlotte wel vrij spel bij Maaike heeft.…

", zegt Charlotte tegen Guillaume. "Laten we maar huiswaarts keren!", zegt Guillaume. Terwijl zij elkaar staande houden, waggelen Guillaume en Charlotte naar hun Landhuis Mariasteen terug. Het loopt tegen de ochtend en de eerste vogels beginnen al te zingen.…

'Maar', zei Charlotte, 'die joekel van Otte kan die schattige, kleine, eveneens altijd paraat staande pik van de schoenmaker Engbert Swiers niet evenaren!'. Adelgonda en Thomas lieten Charlotte maar raaskallen, terwijl zij in elkanders verliefde ogen keken.…

Charlotte Verboom: Wie het eerst lacht, lacht niet het best.…

‘Dat moet een bedrijf doen’ zegt Charlotte. Tja, regeltjes, daar zijn ze hier goed in. Geen koffie drinken op je kamer, geen bezoek na 8 uur ’s avonds, niet dit, niet dat. Charlotte heeft er geen last van. Zolang wij er maar zijn. Ze vraagt naar Cornelis. ‘Die maakt het prima’ zeggen we. wat niet zo goed gaat verzwijgen we.…

Hoe vaak heeft ze niet op de wasmachine gezeten, terwijl Charlotte zorgvuldig de grindjes uit haar kaplotgevallen knieën pulkte? Dan huilde ze ook. Dan ging ze zingen, het liefst in een vreemde taal. Charlotte zoekt in haar geheugen naar een liedje, naar een tekst.…

Charlotte was thuis, ze stond Anna bij, de jongste was nog maar een baby toen haar vader overleed. 'Je hoeft niet bang te zijn, ik blijf altijd bij je' zei ze haar moeder. Maar toch was het juist Charlotte, haar steun en toeverlaat, die Anna afstond. Zusjes waren al studeren of werken, broertjes waren nog te jong.…

', brult Charlotte en zij schiet drie keer op de borst van Pellina, die direct in elkaar zakt. Isidora beweegt nog en zij bromt 'Kutwijf!' tegen Charlotte, die zich onmiddellijk omdraait en haar voorgoed het zwijgen oplegt. Charlotte veegt haar vingerafdrukken van haar pistool en zij stopt het pistool in de hand van Pellina.…

‘Charlotte’ zeg ik. Charlotte, natuurlijk, wie anders? ‘Ze lult.’ ‘Ja, ze is wel vaker in de war’ erken ik. Martine schuift aan. Charlotte kan erg wijdlopig zijn. Ze is bij wijze van spreken nu pas bij het voorwiel, de schreeuwende en gebarende mannen. ‘Ze zeggen dat ik weer in Groningen was’ mokt Barry nog wat na.…

Charlotte ziet het niet. Charlotte voelt het niet. Charlotte vertrouwt op mij. Zoals Woemi toen, ooit, op haar vertrouwde. Blindelings, onvoorwaardelijk. Als ik mijn ogen even sluit zie ik de vliegjes. Tante zet donkerrode aardbeien op tafel. Ze zijn bedoeld voor Charlotte.…

Thuis vertellen de kinderen Charlotte van alles. Maar Woemi? Het lijkt wel of ze het praten is verleerd. Boven de krant die ze uit Charlotte's handen rukt, de zesdaagse oorlog, voor haar leest het als een spannend jongensboek, prevelt de voortdurend: koffie.…