Van de ene Charlotte naar de andere Charlotte

(voor Friedrich von Schiller (1759 - 1805))

Je bent geboren als Johann Christoph Friedrich von Schiller op 10 november 1759 in Marbach am Neckar. Jouw vader was de militaire arts Johann Kaspar Schiller en jouw moeder was Elisabeth Dorothea Kodweiss. Je had vijf zussen. Elisabetha Christophine Friederike was jouw oudste zus, die met de bibliothecaris Wilhelm Reinwald trouwde. Ze gaf tekenlessen aan de dochters van lokale families en ze was met de klassieke schilderes Ludovike Simanowiz Reichenbach bevriend, die samen met jou en jouw zussen is opgegroeid. In 1793-1794 schilderde Ludovike jouw vrouw Charlotte von Lengefeld en jou.

In 1763 verhuisde jij naar Gmünd, waar jouw vader als officier gestationeerd was. Vanwege de hoge huurprijs gingen jullie naar Lorch, wat 8 kilometer verderop lag. In 1766 verhuisden jullie naar het garnizoen in Ludwigsburg. Hier kreeg je de persoonlijke aandacht van Carl Eugen, Hertog van Württemberg, die van Carl Philipp Emanuel klavierles kreeg, een zoon van Johann Sebastian Bach. Als jongen verkleedde je jezelf vaak als een dominee en preekte je. Jouw vader was ontevreden over zijn werk en soms nam hij jou mee. De kwaliteit van het lager onderwijs in Lorch was nogal beroerd. Omdat jouw ouders wilden dat jij een dominee zou worden, lieten zij dorpspastoor Moser jou Latijn en Grieks leren. In 1773 ging je naar de Karlsschule Stuttgart, een strenge, elitaire, militaire academie, opgericht door Carl Eugen en tot 1775 in Schloss Solitude gevestigd en daarna tot 1794 achter het Neues Schloss. Je verbleef er tot 1781. Je leed er veel en je was vaak ziek. Toen je lid van de medische faculteit van de academie werd, begon je poëzie te schrijven. In 1780 kreeg je in Stuttgart een baan als chirurgijn. Je had een hekel aan die baan. Je leed aan ziekten, die jij zelf probeerde te genezen.

In 1781 verscheen jouw eerste drama 'Die Räuber', met het personage pastor Moser. Het toneelstuk was een kritiek op de sociale corruptie en de bevestiging van de proto-revolutionaire, republikeinse idealen. Om de première van 'Die Räuber' in Mannheim mee te kunnen maken, ontvluchtte je zonder toestemming jouw regiment. Je werd gearresteerd en je zat twee weken in de gevangenis. Carl Eugen verbood jou de publicatie van eventueel andere werken. Dat vertikte je en Carl en jij raakten voorgoed gebrouilleerd. Je vluchtte naar Mannheim en Bauerbach. Van 1784 tot 1787 was je te gast in Weimar, Leipzig en Dresden. Door jouw historische studie 'Geschichte des Abfalls der vereinigten Niederlande' uit 1788 werd je professor in Jena, maar onbetaald. In 1791 werd de tering bij jou vastgesteld, maar ondanks dat werkte je keihard door. Je schreef over de Dertigjarige Oorlog, de opperbevelhebber Albrecht von Wallenstein, Jeanne d'Arc, Mary Stuart en Willem Tell.

Charlotte Louise Antoinette von Lengefeld (1766 - 1826) kwam uit een aristocratische familie. Ze was slim, maar instabiel. Ze was bevriend met de hofdame Charlotte von Stein, die een goede vriendin van Goethe en jou was. Charlotte had een grote invloed op Goethe's werk en leven. In mei 1783 nam haar minnaar Goethe haar 11-jarige zoon Fritz in huis, die hij onderwees. In 1786 liet Goethe haar na twaalf jaar botweg in de steek. In 1785 ontmoette jij Charlotte via haar oudere zus Caroline en haar neef Wilhelm von Wolzogen, die later Caroline's tweede echtgenoot werd. Op 20 februari 1790 trouwde jij met Charlotte. Jullie kregen vier kinderen; Karl Ludwig Friedrich (1793 - 1857), Ernst Friedrich Wilhelm (1796 - 1841), Karoline Luise Friederike (1799 - 1850) en Emilie Henriette Luise (1804 - 1872). Charlotte was een schrijfster, o.a. van brieven aan Goethe, Charlotte von Stein en jou. Toen Goethe's vrouw Johanna Christiane Sophie Vulpius op 6 juni 1816 overleed, schreef Charlotte: 'De arme man weende bitter. Ik betreur het dat hij om dergelijke vrouwen moet huilen!'. Dat was erg wreed van haar. Ze schreef de roman 'Die heimliche Heirat'. Ze overleed op 9 juli 1826.

In 1782 had jij een spannende affaire met de nymfomane, waanzinnig supergeile, kletsnatte, epilepsie-achtig onhoudbaar schokkend-hunkerende barones/schrijfster Charlotte Sophia Juliana von Kalb, die met de stijve, sacherijnige officier Heinrich von Kalb ongelukkig getrouwd was. Zij lustte niet alleen pap van jou. Ze ging ook vreemd met de schrijver Johann Paul Richter en met diverse andere heren van stand. Charlotte en Heinrich kregen samen een zoon. Heinrich en zijn wellustige, goedgevulde, hete kokkin Barbara Tod kregen samen drie kinderen. Jij hebt ook nog een potje met Barbara gevreeën. Verder deelden Barbara en Charlotte stiekem lesbische geneugten. In 1806 heeft Heinrich zichzelf in München doodgeschoten. Hij werd 53 jaar. Jij overleed op 9 mei 1805 in Weimar door tuberculose. Je werd 45 jaar en je bent in de Weimarer Fürstengruft begraven. De kunstschilder Ferdinand Jagermann maakte een portret van jou, na jouw overlijden op het sterfbed. Jouw geraamte is later zoek geraakt. Dat is minder erg dan een dolende geest.

Friedrich von Schiller Charlotte von Lengefeld Charlotte von Kalb

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54