Behaagd willen worden, extreem belaagd worden
(voor Charlotte Dawson (1966 - 2014))
Je bent geboren op 8 april 1966 in Auckland, Nieuw-Zeeland, waar je opgroeide. Als kind ben je seksueel mishandeld door een buurman en je had nauwelijks nog eigenwaarde. Op je zestiende ging je naar Europa om model te worden. Later ging je naar New York City, waar je werkte voor het internationale modellenbureau Ford Models, opgericht door Gerard en Eileen Ford, bij wie je in huis woonde. Na tien jaar Amerika ging je naar Australië om je carrière als model voort te zetten, wat je volop lukte. In 1997 werd je de directrice voor mode en schoonheid voor het damesweekblad 'Woman's Day'. En je werd de stijl editor van het damesblad 'New Idea'.
In 1999 trouwde je met de Olympische zwemmer Scott Andrew Miller. In datzelfde jaar heb je door beïnvloeding van Scott een abortus ondergaan. Dat was het meest destructieve, wat je ooit had meegemaakt. Je wilde zo graag moeder worden, maar je hebt je laten ompraten. Je leed enorm onder deze opgedrongen vergissing. Je zakte weg in een inktzwarte depressie. Je hebt je abortus nooit kunnen verwerken.
In 2000 werd je het gezicht van de mode-ontwerper Peter Morrissey in Sydney, die voorheen samenwerkte met Leona Edmisten. In de mode-rubriek van de ontbijt tv-show 'Good Morning Australia' presenteerde je iedere week modieuze kleding. Je bedacht de mode voor de openingsceremonie van de Olympische Zomerspelen in 2000.
Je was de mode-correspondente voor het entertainmentprogramma 'E! News', onder leiding van Giuliana DePandi. Verder was je vaak een panellid in de tv-show 'Beauty and the Beast' en je was te gast in 'Burke's Backyard' en 'Simply The Best'. Je werkte als agente voor Cameron's en Priscilla's en je maakte het programma 'Money and Looking Good'. Je was fashion-editor voor het ontbijt tv-programma 'Today' en je verscheen geregeld in modebladen als Elle, Vogue, Cleo, She, Dolly en Mode. Je was een gevierd model in diverse modeshows.
In 2002 ging je terug naar Auckland, waar je de talkshow 'How ís Life?', de tv-serie 'Getaway' en 'Charlotte's Lists' presenteerde. Je was een gastvrouw voor de tv-serie 'Australia's Next Top Model'. In 2007 klaagde je het tijdschrift 'Woman's' aan, omdat die schandalig over je scheiding met Scott hadden gepubliceerd.
Een week voor je overlijden zag je een tv-interview met Scott, waarin hij sprak over zijn verslaving aan marihuana, ecstasy, steroïden en met-amfetamine, wat volgens hem een rol heeft gespeeld in het mislukte huwelijk met jou. Dat versomberde je nog meer. In 2012 was je betrokken bij een actie tegen cyberpesten. Gewetenloze, haatdragende twitteraars hebben je massaal aangevallen, geïntimideerd en verrot gescholden. Ik noem drie voorbeelden om de geesteszieke ernst ervan aan te tonen: 'Please go and hang yourself, die Charlotte', 'Go kill yourself you fucking Whore' en 'Please do the world a favor go hang'.
Hierdoor deed je een poging tot zelfdoding met wijn en een overdosis slaappillen. Je belandde in het St. Vincent's Hospital in Sydney. Één van je cyberpesters was Tanya Heti, werkzaam bij de Monash University in Melbourne. De universiteit vond haar onschuldig en ze behield haar baan. Je schreef je biografie 'Air Kiss and Tell'. In 2013 maakte je een herstart als ambassadrice tegen cyberpesten. Critici vonden je hypocriet, omdat je als tv-persoonlijkheid vaak agressief reageerde en deelnemers in 'Australia's Next Top Model' ontmoedigde en afkraakte.
Je raakte werkeloos en in geldnood. Je leende 80.000 dollars van je vrienden. Je was tien jaar aan de anti-depressiva. Op 22 februari 2014 heb je jezelf opgehangen in een huurhuis in Wooloomooloo. Die laffe cyberpesters vormden letterlijk de trigger. Een intens mooi en lief mens is door satanische lelijkerds dood gepest. Je bent gevonden door een makelaar, die je wilde spreken over de veiling van jouw huis.
Je werd zevenenveertig jaar.
Geplaatst in de categorie: idool