Alle inzendingen over Oma en Opa

Zo kijken zij letterlijk en figuurlijk op naar hun lieverds en deze wederom liefdevol neer op hun kleine oma en opa… en weet u, ik vind het geweldig!…

Natuurlijk moeten we alles zien, bewonderen want zo hoort dat, als Oma en Opa, toch? En zo togen we zondag richting het nieuwe adres, wetend dat ze daar waren, kwamen met de sleutel geruisloos binnen, alles was boven in de weer. Logisch natuurlijk. Als Opa de trap oploopt, krijgt hij meteen de vraag: waar is Oma?…

Terwijl hij de autootjes in de garage manouvreerde keek hij mij strak aan en zei: ga maar weg hoor oma en opa. Met de gele trein met de blauwe strepen. Ach.... dacht ik. Dat heeft hem de hele middag dwars gezeten. Oma en opa gingen weer vertrekken. In de gele trein met de blauwe strepen.…

Op de oude zwart-witfoto uit de veertiger jaren, die nog altijd mijn slaapkamer siert, staan ze afgebeeld: mijn oma en opa (die koperslager was en die ik nooit gekend heb) en mijn vader en zijn twee broers naast de zus die het leven nooit heeft kunnen dragen.…

Respect voor oma en opa was toen nog heel gewoon. Tegenwoordig sist men onder de twaalf al heel geroutineerd 'hoer' naar zomaar een meiske en berooft bontkraagdragend scootervolk Nederland van de kleur die het eens wilde bekennen. De tolerantie houdt ooit eens op.…

Dus, lieve Oma en Opa, wanneer mijn hart de toverkracht van jullie huwelijk voelt, durf ik gerust te zeggen: Hartelijk gefeliciteerd met jullie 60-jarig kammetje - onbreekbaar.…

Gelukkig zijn oma en opa daar ook bij. Die zijn hartstikke leuk. Daar kun je pas mee lachen. Je hoeft maar: "Kommis Lieve OOoma" tegen oma te zeggen en je krijgt alles van haar gedaan. Boekje lezen, eindeloos boekje lezen. Lekker op schoot. Met opa de autootjes door de garage laten scheuren. Lekker zelf lopen naar de hertjes.…

Ik weet dat jij mij vreselijk mist, maar vergeet niet dat je liefdevol bent opgevangen door opa en oma. Ook in opa en oma zit een stukje van mij. Als je hier bij mij zou zijn..dan zou je veel aardse dingen missen. Je bent nog zo jong...je moet nog zoveel ontdekken en ervaren... Meisje, groei zowel lichamelijk en geestelijk.…

Misschien oma en opa in het bejaardentehuis maar verder? Als aasgieren storten de media en politici zich echter op deze doodzonde van Grapperhaus. Barbertje moet hangen. Kijk nu eens wat die schoft gedaan heeft. Mooie praatjes verkopen en zich er zelf niet aanhouden de klootzak. Maar hij doet het toch wel redelijk goed als minister?…

Oma, komen jullie naar het “open podium” op onze school, vraagt oudste kleindochter Marloes twee weken geleden en zo togen oma en opa vandaag naar de school van de kinderen, ze zitten namelijk alle drie op dezelfde school, waar toevallig hun moeder (mijn dochter dus) lerares is! Hoe makkelijk is dat dan?…

(Maar wogen de kosten van de dure, transatlantische vlucht op tegen de waarde van de enkele overgebleven portretten van onze gemeenschappelijke oma en opa, van mijn ooms en tantes in het schamele album, die zij op fanatieke maar meelijwekkende wijze kopieerden met een technisch volmaakt fototoestel?) "Uncle Henk! aunt Dinah! aunt Nelly!…

Een klein, lichtgroen, metalen kikkertje dat ik nog vind te midden van de rommel en dat een vriend en medestudent eens, in de lang vervlogen jaren van mijn studententijd voor me meebracht uit Denemarken kan ik bezwaarlijk aan de vernietiging prijsgeven, evenmin als een portret van mijn oma en opa uit 1911, samen in een roeibootje, oma met een rijkelijk…

Geen gezeur meer over wanneer we naar oma gaan en lange autoritten. Probeer eens een oma of opa in de aanleunwoning om de hoek. Dat is beter voor iedereen. We zouden het ook moeten doen voor school, of het werk. Waarom nou toch steeds naar dat zelfde gebouw op en neer, met diezelfde mensen? Dat moet anders kunnen.…

Dagelijks voeren ze een 5 minutengesprekje met oma of opa. Een heel gesprek van een half uur kan ook, maar dan eens per week. Je verstand staat stil, dit is onze 'samen-leving'. ( zie illustratie) Maar wacht de telefoon gaat: Trring... Jaaa...? Mevrouw Trawant? Ben jij dat jongen ...? Nee mevrouw u spreekt met Jeroen Neuten..…

De kleinkinderen vragen zich af hoe oma en opa zo inflexibel geworden zijn, dat ze blijven tikken op antieke toetsenborden, dat ze moeite hebben met al die camera’s op elke straathoek en dat ze zich opwinden over softe jonge mensen, die al voor hun 13e jaar denken te weten hoe het leven anno 2044 geleefd moet worden.…

Dat was het ook, elf miljoen en gezinnen met kinderaantallen van acht, negen of tien stuks, sterker nog mijn oma ( en opa natuurlijk ) hadden er vijftien! Dat waren nog eens monden die gevoed moesten worden!…

'' ''Neen oma, alles is goed hier, met vader en moeder ook en hoe is het bij jullie?'' ''Z'n gangetje, je opa heeft zich bekeerd en gaat naar de kerk, het is niet te geloven hoe veranderd hij is.'' Een luid gelach van Chantal, en ze zei: ''Het is toch niet waar, hé.…

Wij werden nog ooit- soms met frisse tegenzin- opgevoed met het idee dat zorg voor oma en opa een taak was. En jij als jonkie moest sowieso regelmatig op bezoek. Dat was een element van de cultuur van de jaren vijftig en deels tijdens de jaren zestig. Maar ja, dat was toen.…

Dagen waarop oma en opa op de kleinkinderen ‘mogen’ passen, stapelen zich op. Ook vandaag hebben wij weer het genoegen met twee kleine spruiten de dag door te brengen. Dat de woonkamer in no time een puinhoop wordt, daarover maak ik me al lang niet meer druk.…

Opa of oma kreeg dan de kans één van de in totaal ongeveer 30 knuffels te kiezen, die aan het voeteneinde van beide bedden netjes zij aan zij stonden.…

Zorg en bezoek voor oma en opa waren na de oorlog standaard in de opvoeding. Ook al had je als kleinkind niet altijd zin. Terug naar het heden.…

De kleinkinderen hielpen hun oma en opa daarbij. En elk jaar werd het verhaal van de rode kerstbal verteld. 'Vertel het verhaal nog eens, oma,' vroeg het jongste kleinkind. Zij had het nog niet zo vaak gehoord. Oma vertelde het maar wat graag. 'Heel lang geleden, toen ik net zo oud was als jij, kreeg ik een rode kerstbal.…

Wanneer hij op school moet vertellen wat er in het weekend allemaal is gebeurd, vertelt hij tot in detail hoe Stekelenburg zijn duim heeft gebroken en als hij bij oma en opa geen voetbal op tv kan vinden, stuurt hij zijn vader naar huis om het pasje van de digitale tv. Digitaal is er immers altijd wel ergens een wedstrijdje te vinden.…

Blij met de tijd van de mobiele telefoons, wordt er snel een privé auto geregeld en de vier worden alsnog opgehaald, dochter boos, vader boos, school boos en oma en opa ook boos want tijd is tijd en dan mijn kleindochter laten staan, hij zou niet voor me moeten staan, want dit is nou typisch een actie die niet alleen geen schoonheidsprijs verdiend,…

Maar Opa protesteerde……”niks stoppen, vrouw” zei hij “Laat ie maar gezellig vertellen hoor”, en hij legde z’n magere hand op mijn hoofd…….Oma zweeg. “En toen zei ik tegen je……hou jij dat wormpje even vast, Opa…… ik moet even naar Oma”. Bij Oma aangekomen, zei ik… ”Oma, mag ik je bus haarlak even lenen want ik wil bij Opa een knaak versieren.…

Regelmatig klonken besliste commando’s zoals: “oma zit, opa ga zitten. We kunnen het aan en redden ons wel. ‘Komt goed’!” Op de dag van de verhuizing zelf werden moeder de vrouw en ik naar het huis van een van onze kleinkinderen verbannen.…

Hoewel bijna iedereen hoopt kleinkinderen te krijgen, wil bijna niemand op een opa of oma lijken.…

Op zekere nacht, toen oma en opa Vissermans bij mijn bazinnetje logeerden, werd ik ineens opgeschrikt door een vreemd geluid: bzz, hijg, bzz-zoem, hijg-hijg!, klonk het steeds harder. Wie denk je dat er op de rand van mijn aquarium was komen neerstrijken? Juist! Mietje Mug, de ondeugendste van alle muggenvrouwtjes.…

Naar Oma en Opa kilometers verderop. Waar de oude duinkreek de Musch uitmondt in de Gantel. Oma Jet zei meteen: ‘Och wat een rode oogjes. Jongen waarom moet je zo huilen. Ben je gevallen. Vertel het Oma maar.’ ‘Nee’ schudde ik, ‘Oma echt waar dat is puur van de kou.’ Dat meisje A. zit nu nog in mijn hoofd gebeiteld zoals ze toen was.…

‘Dank u wel tante, dank u wel oma en opa‘, en dan zou opa Paul ook nog zijn nieuwe vriendin meenemen die hij tante Martha moest noemen. Hij wilde gewoon zijn eigen oma terug, dat kon nu eenmaal niet, ze was dood.…