Alle inzendingen over Tante

Ik vind dat ik bof met mijn tante en dat ik goed het nieuwe jaar inga.…

Is tante mij zusje. Dat verzin ik dan niet, dat is dan zo. Maar dan komen die dingen op papier die tante niet wil weten, niet wil lezen. Dat grootvader misschien een verzetsheld was, maar ook een huistiran, een ploert die in drift zijn vrouw en kinderen sloeg.…

“Wow, dat betekent dat ik tante ben geworden! Laat nog eens die foto zien!”. Mijn collega’s, bekend met mijn verleden, beginnen in hun handen te klappen. Het langgeleden weggelopen broertje om wie ik nog steeds heel veel verdriet had en dat ik nog iedere dag miste, zit hier naast me.…

Toch berustte ons tante Jans erin. Onze lieve Heer zal er wel een bedoeling mee hebben zei ze. En als Hij het wil dan ga ik! Inmiddels is ze weer terug ons tante Jans. Ze werd ziek en dat was reden voldoende om haar weer in haar vertrouwde omgeving op te nemen. En nu is er feest!!! Vijftig jaar in het klooster is ze nu.…

Zo denkt een mens dat het een stille saaie dag wordt en het volgende moment komen er achter elkaar 2 vriendinnen op visite. Eerst de ene en natuurlijk direct thee gezet. Gelukkig er waren nog 2 stroopwafels, dan staat het iets royaler he, ook al weet ik dat ze daarvoor niet komt. Mijn koekje heb ik nog niet helemaal op toen de bel weer ging. Oh…

Een echte tante was ze niet, maar ze gedroeg zich als het vleesgeworden cliché van de oudere, en vooral bemoeizieke, tante. Die wens tot inmenging was één van haar vele verslavingen: gokken in lotto en loterijen, tijdens kermissen en waar niet al. En dan haar verbijsterende koopziekte.…

En ik mag dan geen moeder zijn, maar ik zou een prima tante zijn. Toch?’…

Altijd zal ik me blijven herinneren hoe ik, in het voorjaar van het jaar 2011, samen met mijn tachtigjarige, moederlijke tante Margaretha op dat bankje zat, in het Vondelpark.....…

De stad, de oude vestingstad aan de Dieze, vormt het decor voor mijn ontmoeting met mijn bejaarde tante.…

Op het kerkhof toonden asgrauwe, granieten zerken inscripties van geboorte- en sterfdata en namen en voornamen van "voorgangers" van mijn betreurde tante. Enkele maanden later kwam oom J. met de garderobe. Er waren truien bij, blouses en lingerie; de kleding van een dode. En jarenlang nog zou ik mij in de kleding van een dode hullen......…

De tante, naar wiens gastvrije, lieflijk ingerichte woning ik veertig jaar geleden na een dolzinnige escapade, in jeugdige onbezonnenheid, vluchtte, leeft nog en haar eenvoudige huisje draagt nog steeds de sporen van haar jeugd en verleden.…

Zij kwamen mij zomaar cadeaus brengen van mijn goede, enig-overgebleven, oude en zieke tante die in hun auto op hen wachtte en die ik ontroerd de hand ging schudden en ging kussen.…

Mijn tante, mijn plaatsvervangende moeder, wil onze familie, die echter nauwelijks nog in leven is en die welhaast uitgeroeid is als betrof het slachtoffers van een pestepidemie, bijeenhouden en nu nog ben ik haar 63-jarige, "plaatsvervangende" en zo dierbare "dochter", waar zij afscheid heeft moeten nemen van haar echtgenoot, van een andere dierbare…

die haar goede gaven bevatte, waaraan ik me hecht als aan de geschenken van een allerliefste, moederlijke, tedere tante; als aan de welhaast laatste gaven van haar, die weliswaar niet mijn moeder is, maar die haar als het ware plaatsvervangende liefde zo ongebreideld over me uitstort.…

Het kleed moet een huwelijkscadeau zijn geweest ter gelegenheid van het eerste huwelijk van degene die nog altijd naast me staat en op wonderbaarlijke wijze de stormen en woelingen van haar leven overwon en overleefde, mijn trouwe tante en tot in lengte van jaren zal het getuigen van Haar, die aan mijn wieg stond, van mijn trotse oma, die als niemand…

Tante had me opnieuw genood in haar dorp bij 's-Hertogenbosch waar ze na de dood van haar tweede echtgenoot haar jeugdvrienden heeft teruggevonden....…

Met mijn negenentachtigjarige tante ben ik hier vandaag; een lady, wonderlijk gesauveerd door het leven, sterk en levenskrachtig, op wie de voor vele anderen verwoestende uitwerking van vele levensomstandigheden kennelijk nauwelijks vat heeft kunnen krijgen.…

Tante noemde zich "uw liefhebbende tante" maar hebben wij haar genoeg liefgehad?…

En tante Nel? Die was zo gezond als een vis.…

Daarachter strekken zich de gangen van het klooster uit die ik vaak doorkruiste als ik op bezoek ging bij tante nonneke. Het genoemde pand staat geheel in het teken van het Rijke Roomsche Leven zoals eveneens gold voor het leven van tante. Vaak zat tante gebogen over haar brei- of haakwerk als ik haar bezocht.…

Daar lagen op een bedding van crêpepapier de poppenkleertjes, kunstig gebreid uit fijne garens en samengesteld uit steken, die alleen aan tante Miet bekend waren..... Een heel specifieke geur van kamfer steeg uit de doos op. Ieder jaar als we naar het klooster, naar tante nonneke gingen, kregen we zo'n doos.…

Mijn dappere moeder moest tenslotte het lichaam van tante in ogenschouw nemen in een Chapelle Ardente in het naburige dorp.... Nog siert het kinderboek, getiteld: "Barendje en het Hongaartje", een geschenk van tante, met afbeeldingen uit de vijftiger jaren van de vorige eeuw, mijn boekenkast.....…

Niemand van de grote mensen was nog wakker, zelfs tante Betsie nog niet. Zij en oom Henk logeerden bij hen. Joke vond het maar niks. Tante Betsie was zo druk altijd, en nu nog meer dan anders. 't Was of ze steeds om ma heenfladderde. Joke giechelde; tante Betsie was toch geen vogel?…

Op de envelop die een kleine gave bevatte had tante mijn naam geschreven met vaste hand in het hoekige handschrift dat ik van haar ken: "Ineke". Tante wacht nog op mij in het huis in het naburige dorp waar de oude staande klok de uren wegslaat.....…

Tante was typiste, maar op het kantoor van de "Katholieke Leergangen" aan de Bosscheweg, die men tegenwoordig Tivolistraat noemt, bracht ze de administratie in het ongerede zodat mijn schrandere moeder die daar aangetreden was en via tante C. verkering kreeg met mijn vader, de zaak in orde moest brengen.…

Op mijn kastje zit een pop die een donkerblauwe, kunstig gebreide maillot draagt; een laatste herinnering aan mijn tante G........…

Tante heeft drie van haar zonen overleefd, het was alsof er een vloek aan Ingrid… haar leven heeft gekleefd. Ingrid bleef bij haar en nu Tante er niet meer is, woont ze begeleid. Want ze is niet wijs.…

Tante Monica scheen als enige te weten wat ze wilde zeggen. De rest van haar familie negeerde haar…behalve Oom Peter maar die deed erg naar…. Als we de berg gingen Ingrid… beklimmen, mocht ze soms mee. Daar raakte ze erg opgewonden van…en Tante moest haar dan kalmeren.…

We moeten langs de boulevard maar Tante ziet de winkel niet. Ik vraag of ze het niet meer weet. Het blijkt dat Tante het zich heeft laten uitleggen door Olga,een Russische. Ah, daar zit 'm nou net de kneep. Het steenkool-Duits van Tante versus het steenkool- Duits van Olga laat véél ruimte tot vergissingen.…

Een tijdje geleden ben ik met mijn tante naar haar nieuwe huis wezen kijken. Tegenwoordig begin je niet meer zo snel aan een nieuw huis, dacht ik zo. Maar Tante heeft een redelijke baan en daar werkte ze toch al een tijdje. Echt bang voor ontslag was ze niet.…