Alle inzendingen over WAAIEN

Tanka: Zomeravondbos: zacht, lieflijk geurend strelen zuchten het lover, waar verborgen leven wacht op een strijdperk bij nacht. Tekst in proza: Wat is het heerlijk om op een mooie zomeravond door het bos te lopen, terwijl er een koele of zoele zucht door bomen en struiken gaat. Wat een stemming van rust en vrede stralen al die eiken…

Aangenaam klinkt dat gezoem bij het zachte waaien.…

De wind; De wind waarmee alles aan komt waaien, gaat voorbij aan degene die tegenwind heeft.…

Nog steeds was hij te zwak om te gaan waaien. "Wat zie ik om me heen?" dacht hij enige dagen later. "O, ik lig tussen allemaal groene spitsen. Die punten doen me denken aan de speren van de Eskimo's op Groenland. Wacht eens, als ik naar die groene punten kijk, zal ik weer een sterke en driftige aard krijgen. Binnenkort zullen we wat beleven!…

Wijde Zucht, een frisse wind, zweefde vol verwachtingen over de golven van de Noordzee. "Ik ben pas opnieuw geboren, heb al heel wat levens van opkomen en ondergaan achter me. Herinner ik het me goed dat ik duizend jaar geleden een orkaan boven de Oceaan was? Nu voel ik dat de Schepper van al het leven me naar het land drijft." Tussen Oostende en…

Middenin het bos, onder een grote eikenboom, stond een jonge struik. Hij was pas volgroeid. Die struik had mooie takken en dichte bladeren, maar geen bloesems of vruchten. Dat speet hem wel een beetje, maar hij troostte zichzelf. Luisteren hoe de eiken en beuken om hem heen ruisten... Dat deed hij graag! Ruisende, vertellende bomen, dat is wel een…

Het kleine meisje Elvira liep aan vaders hand langs allemaal mooie bloemen. De gelukkige man was kort geleden een kwekerij begonnen, waar hij heel blij mee was. Vader en dochter wandelden in de avondkoelte voorbij bonte rozen, zonnebloemen en nog veel meer mooie bloei. Af en toe keek Elvira naar het bos, dat naast de kwekerij lag. Dan liet ze haar…

In het voorjaar en in de zomer blies steeds het koeltje Zefier door bos, over hei en stuifzand. Die landduinen van Loon op Zand en Drunen lieten zo graag die, soms frisse, soms zoele adem, langs zich heen komen. Vogels, hazen, konijnen en hagedisjes waren net zo blij met die luchtstroom. Zefier vrolijke wat graag het leven in zijn omgeving op. '…

Een kastanjeboom staat kleverig afwachtend in kale wintertakken, ik waai uit en verlang naar de winterse rust, warm onder de dekens. De lente komt toch wel, miljoenen nuances groen, onderbroken door felgele narcissen, de temperatuur stijgt geleidelijk naar een zomers kookpunt. Daar leg ik mij bij neer, weldadige warmte, ik wil niet meer.…

Boomtoppen waaien. De mensen fietsen hard. Tegen de wind in. Een vrouw met een geel regenjack. Haar dochtertje met een roze regenjackje, achterop. Ineengedoken fietsend. Kijkend omhoog met haar mondje open om regendruppels te vangen. De regen maakt plassen op de weg. Kinderen met laarsjes aan, net uit school, stampen door de plassen.…

De geuren van Oosterse gerechten waaien je hier tegemoet. Hier en daar zie je tekeningen aan de wand, waarin scherts en Oosterse wijsheid met elkaar samengaan. Moge de meer zwaartillende Westerse geest dit deemoedig in zich laten doordringen.…

De zon gaat inmiddels niet meer voor niets op op panelen, winden waaien turbo eigen bijdragen groen voor de ogen. Ademen is zelfs niet meer gratis, aanstotelijk is de lucht die wij verspreiden. Fijnstof is helegaar niet fijn, in de auto heb je er geen last van maar in deze tijd wil je geen fietser zijn.…

Een straatweg die evenwijdig loopt aan het kanaal, omzoomd door hoge rietpluimen die wapperen, waaien en wuiven in een licht briesje, voert daarheen en zo mocht ik op een winterse dag het huis terugzien; eens het brandpunt van mijn hoogste sentimenten maar tevens van mijn diepste vertwijfeling en van de worsteling rond het vergaande gemis van Hem, degene…

Morgen storm, dus hoed U allen, waai niet uit je schoenen, je jas - je verschoning of zoals ik ooit een kleindochter zei, bij een harde wind: je waait uit je toppie!…

Wind begint te waaien, was is nog niet droog. Een oude vrouw zucht. Er dwalen late wolken naar de oude stad. Er is een nieuwe storm op komst, in jouw hoofd en over het landschap. Ik wil met je praten over de liefde, maar je geniet te veel van het uitzicht.…

Maar laat ik dan mijn verbeelding en overdenkingen mee laten waaien op de wind van mijn gevoelens. Dan dringt het tot me door dat mijn pennenvruchten steeds blijven zweven tussen mensen, van welke leeftijd ook, dus leeftijdsloos aandoen.…

Hier boven lijkt een eeuwige, heel zachte wind te waaien. Als ik mijn naam roep, echoot het geluid over uitgestrekte weidegronden in de vallei, waar bolletjes schapen grazen. Ik kijk naar de lieve wereld vanuit mijn ivoren toren, zittend op een zilvergouden zetel. “Ben ik God?”…

(voor Oek de Jong) Je bent geboren op 4 oktober 1952 in Breda. Je vader was de politicus en voormalig staatssecretaris Klaas de Jong Ozn. (Oebeles zoon). Je gereformeerde vader is op 27 februari 1926 in Drachten geboren. Hij studeerde Nederlands en geschiedenis aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Hij was staatssecretaris van Onderwijs en Wetenschappen…

Het zou zonde zijn hem met zijn know-how verloren te laten gaan, als men volgend jaar een frisse wind wil laten waaien door de bestofte Haagse burelen. Bovendien heeft men dan een ministeriabel iemand in de gelederen voor deze en andere economische en morele zaken als LN tot regeringsverantwoordelijkheid zou worden geroepen medio 2002.…

Dat klinkt dan ook, het kan raar klinken, of dof, het kan luid klinken of juist schel, het maakt geen bal uit wat je ervan vindt, en tja dan komen we op Vinden, want vinden, niet te verwarren met Winden, want die waaien of laat je waaien, maar vinden kun je op veel manieren schrijven, Vind met een D en vindt met DT maar vint met een T dat kan weer niet…

En troost kunnen we allemaal best gebruiken in deze tijd, dus laat maar vallen, laat maar waaien, het mag! De mensen die het zwaar hebben niet vergeten, want die moeten erop uit, te zorgen dat mensen heelhuids naar hun werk kunnen natuurlijk.…

Nog even geduld, want straks als de wind uit het zuiden gaat waaien, neemt het warme lucht mee naar het noorden, zoals nu al het geval is. De natuur gaat zich weer ontwaken uit de lange winterslaap. De voedingssappen stromen dan weer omhoog naar de takken van bomen en struiken.…

Het kan namelijk op het water best koud waaien......…

krijgt een eend twee koppen één kop boven één kop onder speelt een dartele vis met water met zijn staart houdt hij druppels hoog weeft een rups een cocon in een brand netelblad dat ze vooraf aanvrat landt een bij op haar vleugels en alles gonst er waaien weer mensen door je buik in je oren door je keel.…

waai maar mee, ik zwaai je na... Dag Marlies…

De novelle VOORVAL van Harry Mulisch vertelt over een werknemer die na een werkdag besluit nog even uit te waaien op de Toren. Eénmaal boven steekt de wind op, trekt de wind aan waardoor de betreffende persoon naar beneden wordt geduwd en vervolgens van De Toren valt.…

Wind en regen hadden een verbond in mijn verstand, maar het regende niet, het waaide en ik moest haast maken om niet weg te waaien nog voordat ik de expositie kon bereiken.…

Soms waaien er veren op als we de trap afdalen, als we geluk hebben vinden we waar ze vandaan komen. In het voorjaar struikelen we buiten over leeggehaalde duivennestjes en dode muisjes. Buiten eten wordt onderbroken door een penetrante lucht, we vegen eerst de dode mollen van ons plaatsje.…

Blijft nu nog even het feit dat we tot nu toe niet weten waar dat ding neerstort, het zwerft nu nog in een baan om de aarde en dan kan die man wel zeggen dat: het ding niet in onze baanbreedte zit, maar eerlijk is eerlijk, het stormde vandaag ongekend, zou het in de ruimte niet waaien, zou de lucht daar stabiel zijn, zou die baanbreedte niet verschoven…

Ik waai bijna uit de cabrio! Eega buldert van de lach als ie antwoordt: dat zal hard zitten hoor, waarop ik zeg, maar dan weet ik wel dat ik MET cabrio aankom, nu verloor ik hem haast! Ach we denken maar: een dag niet gelachen is.....…