Alle inzendingen over Zwaar weer voor wrak

Weer veel verdriet. Je woonde inmiddels in Hampstead, vlakbij Hunt en Samuel Coleridge, literatuurcriticus/filosoof, wiens tenondergang vooral door een mix van opium en brandewijn en manische depressie werd bepaald. Met hem wandelde je door Hampstead Heath.…

De weg van liefdeloosheid en wraak is gedoemd om te mislukken. Oorlog is zinloos. De vredespijp met je vermeende vijanden roken, is de enige, juiste remedie.…

Dan zou wraak nemen ook niet meer mogen, maar gisteren sprak ik boer Jan verderop, die van boer Piet drie kalkoenen had gestolen en op zijn beurt pikte Piet weer twee geiten van Jan. Dat is stelen van elkaar en wraak nemen, twee zondaars.…

. "....Mijn kinderen zullen wraak nemen...."…

Als je wraak neemt, neem je alleen wraak op jezelf. Wraak is niet zoet, maar wrang, héél wrang!…

Zijn ogen rolden heen en weer van doodsangst. “Je hebt me gevraagd of ik je dochter uit de klauwen van die magere sekteleider wilde bevrijden. Gesmeekt heb je me. Ik heb haar bevrijd. Jouw dochter heb ik bevrijd waarna ik die magere sekteleider heb omgelegd. Dat was een bonus. Vervolgens wil je me als dank besodemieteren.…

Ze manipuleerde op zwaar criminele wijze, terwijl jij het ideaalbeeld van de vrouw op haar projecteerde, wat natuurlijk stom was, maar je voelde je op het gebied van de liefde zozeer tekortgekomen en die smerige depressie in je trillende, zwartgallige lijf hield maar aan.…

¨Zullen we morgenavond weer afspreken?¨ vroeg ze enthousiast. ¨Ik bel je wel¨ antwoordde ik en kon niet snel genoeg in mijn auto zitten richting veilige thuishaven. Het hoeft niet gezegd dat het maanden heeft geduurd voordat ik weer durfde online-daten!…

Je voelt jezelf weer als een vlinder zo licht en vrolijk, je bent blij een mensenkind te mogen zijn.…

Want geloof me, wrakken zat!…

Tot ik mijn wraak heb.…

Nederlands - moedertaal - 64 total loss > hopeloos geval, sloopgeval, verloren zaak, wrak…

Dan is het spontane er voor een groot deel al weer vanaf. Als het die ene keer per jaar dan toch niet anders kan, dan moet de beslissing om het te doen pas zo laat mogelijk op de dag vallen. Niets is zo vervelend als ruim van tevoren al weten dat je gaat barbecuen.…

De daaropvolgende september is dan misschien ook nog warm, maar oktober wordt dan tenminste weer een echte herfstmaand. Om te voorkomen dat de lente nog vroeger begint, slaan we januari voortaan over, dat is toch al de saaiste maand van het jaar. De kalender klopt dan tenminste weer een beetje met de kortere winter. ’t Is maar een ideetje.…

Hoe is het toch mogelijk dat het weer zo'n invloed heeft op het menselijk gedrag.…

"Ik kan geen zitplaats aanbieden", zei Ter Wrake, "ik leef nogal klein" zei Ter Wrake, "resultaat van de oorlog". "De oorlog? Hoe bedoelt u?" vroeg Maarten.…

Op dit moment ben ik geestelijk een wrak. Iemand die op instorten staat, op het laatst van haar tenen loopt, roept om hulp, omdat het water aan mijn lippen staat. Ik voel mij radeloos. Hoe is dit gekomen, een vrij stabiele vrouw, die altijd goed voor zichzelf heeft gezorgd.…

Straks kunnen we weer met paard en wagen over de hobbelige wegen gaan en met uitgevallen gebitten zuigen op zuurstokken van 30 eurocent.…

Wat in elk geval zonneklaar is, is dat het weer onze stemming ingrijpend, aangrijpend beïnvloedt. Het weerbarstige lied van Jacques Brel ‘mijn vlakke land’ verhaalt over de vier verschillende winden die alle een ander karakter hebben en een eigen invloed uitoefenen.…

Tjonge jonge wat wordt er weer gemopperd en geklaagd. De Rijn gaat een heel stuk boven NAP, ofwel: mensen gaan er met natte voeten lopen, tenzij ze kaplaarzen aanhebben...…

En zo mogen we volgende week weer naar het stemlokaal, voor de zoveelste keer, kijk dat de optie er is, geweldig maar de reden dat is natuurlijk een regelrechte aanfluiting! Het is te idioot voor woorden dat volwassen mensen ( want dat zijn ze toch?) niet op een normale wijze kunnen werken met elkaar.…

Even knipperde ze met haar ogen om daarna weer zo neutraal mogelijk te kijken. ‘Hij zou het toch niet weten?’, dacht ze even. Maar ze troostte zich met de gedachte dat alleen zij het geheim dat ze met zich meedroeg kende. De politie had haar dossier gesloten en dat stelde haar gerust.…

Deeltje 1 “Neen, er is weinig te vertellen”. De oude man aaide met zijn hand langs zijn kin en inwit gezicht. Ze kreeg de indruk van een gemoedelijke man van in de zeventig. Ondanks dat hij zijn best deed om relaxed over te komen, merkte ze aan zijn manier van spreken dat hij het er moeilijk mee had. “Er zijn zoveel recentere gebeurtenissen die…

Er hangt mij onbeperkte opsluiting boven het hoofd als ik weer iets verkeerd doe”. De oude man pauzeerde even en schraapte zijn keel om daarna weer kalm verder te gaan: “weet u, vanaf de eerste dag van mijn invrijheidstelling heb ik heimwee naar binnen. Ik wil terug, maar ja, hoe bewerkstellig je dat?…

Hij was weer gaan zitten, streek enkele malen over zijn kin en na haar onderzoekend aangekeken te hebben, ging hij verder. “Zoals ik al zei, het kon niet langer verborgen blijven, en ik had ook wel enige signalen opgevangen, zoals verstandsblikken tussen de twee vrouwen, en mijn pleegzoon.…

Weer stopte hij even, drukte met kracht zijn sjekkie uit, nam een slokje, en schonk gelijk weer in. Wederom keek haar doordringend aan, alsof hij haar wilde waarschuwen voor wat er nu ging komen. “Ik zal u de details besparen, juffrouw, maar wat zich hier afgespeeld had, loog er niet om.…

Ik nam weer plaats aan tafel en deed alsof ik niets merkte en at genoeglijk door. ‘Heerlijk, heerlijk’, liet ik mij enkele malen ontvallen. Ik wist dat hoewel zij zich niet meer konden bewegen, ze mij wel konden horen. Dit had ik ervaren met de stervende ratten op het schip, die steevast wegkropen als ze mij hoorden naderen.…

Ze knipperde een keer stevig met haar ogen en kon haar missie weer uitvoeren. Evelien wilde het ander deurtje met haar linkerhand dicht doen toen ze achter een enorme lens iets zag blinken. Een gevoel van ontspanning ging door haar lichaam.…

Ze hebben gelijk, ik ben niet zwaar en hij voelde zich tegelijkertijd een stuk beter en zag weer het licht.…

(Stormwind) De dagen die ik reis, zijn bij uitstek de dagen die ik leef. Gereisde kilometers zijn als voedsel dat gegeten lekker valt, maar nooit voldoende, laat staan genoeg is, daar in de loop van de avond, maar zeker de volgende dag de klap van de klop laat weten dat er opnieuw moet worden gegeten. Hetzelfde geldt voor genen die gieren om…