Alle inzendingen over puberteit

De puberteit van een schrijver herkent men aan de lentebuien van zijn lezers.…

Ben ik dan niets waard? Zouden ze me zo kunnen laten vallen? Meenden ze het? Tranen puilden in mijn ogen, maar vooral voelde ik de haat die door mijn aderen stroomde. Boosheid, vooral tegen mezelf. Maar meer dan dat, agressie. Ja, het was agressie. Ik heb geen bescherming meer nodig. Ik hoef geen armen meer om me heen. Geen hek om mijn huis. Ik wil…

Clara weifelde. Wel? Of niet? Of wel? Ze wist het niet. Ze wist wel dat Clara iets betekende in het Latijn, iets van schoon of zo. Of lief. Of mooi. Wist zij veel. Katja had Latijn. Zij niet. Katja had alles geleerd over naamvallen. Die stomme nom… nomin… ach, wat maakte het ook uit. Als Clara voor Duits straks alles moest weten, nou, dan was dat straks…

Kinderen maken zichzelf tijdens de puberteit onafhankelijk van hun ouders. In elk geval emotioneel. Vaak volgt later de financiële onafhankelijkheid. Vaak volgen daarna samenwonen, trouwen en kinderen. De opvoeding is hierbij volbracht. Met Schotland werkt dit net andersom.…

Degene die naast mij wandelde in de snel vervlogen jeugdjaren, die aan mijn zijde stond in de turbulente puberteit en die tenslotte de kalme wateren van de volwassenheid met me bevoer....…

In die tijd sloop de puberteit op kousenvoeten naderbij. Aan het Tomado-rekje dat kon dienen als bureautje, maakte ik de eerste schooldag al de sommen die meneer Kwantes, de wiskundeleraar, ons opgedragen had. Tante C., de zus van vader, had me de pick-up geschonken.…

We waren nog tieners en de puberteit stormde aan. We droegen mini-rokken en kniekousen en in het patronaat dansten we op de klanken van "Pretty Woman" van Roy Orbison. We hadden een fascinatie voor de overigens onbereikbare Jeroen van E. die woonde in een van de hoge flats aan de Fatimastraat en die gitaar speelde in een band.…

.....en dan dansten we de "Hanky-Panky" in het patronaatsgebouw dat sinds lange tijd afgebroken is ("Come-on baby, dance the Hanky-Panky!"). We droegen witte kniekousen en mini-rokjes en waren veertien jaar oud. Mijn vriendin Lucia moest ik verliezen. De reden daarvan bleef onduidelijk. Haar moeder bracht lange dagen door achter de naaimachine en…

Het waren woelige jaren, ontdekkingsreizend verkende ik mijn puberteit/pubertijd (streep door wat fout is), warmzachte meisjes in fladderende jurkjes deden onbereikbaar langs de kant van de zolder. Soms werd er toch gedanst, iedereen wachtte op "Stairway to heaven", besmuikt en verwonderd dat het kon kleefden we aan elkaar.…

Het werd in Galerie Pierre in een apart vertrek tentoongesteld, omringd door gordijnen, want je wist dat het voor velen chockerend zou zijn en sommigen kwamen inderdaad niet verder dan je voor een ordinaire pedofiel uit te maken, terwijl je juist heel dieptepsychologisch de puberteit had geanalyseerd.…

Een puistenkop kan die naam tot zijn zeventiende dragen, maar na zijn puberteit kan hij even goed Brilsmurf worden. Als je na schooltijd thuiskomt bij Kaalkop en Flapoor moet er voor de rest wel respect zijn. Anders mag je niet bij Sproetenkop en Vuurtoren gaan spelen. Zelf vind je het ook niet erg om Schele genoemd wordt.…

Ik heb nooit geweten waarom en ben het verlies diepgaand blijven betreuren tot in de late jaren van mijn puberteit.....…

Puberteit en volwassenheid overrompelden het beeld van Lucia in mijn geest en gemoed zoals sneeuw op een winterse dag de wereld overdekt. Maar toch zou ik me altijd ons onschuldige kinderspel blijven herinneren....…

Olaf had zijn jack gepakt en was weggelopen, zonder dat iemand hem tegenhield. Het gebeurde nadat zijn vader had gezegd “Doe nou gewoon een keer even normaal”. Daarbij had hij met zijn hand tegen het aanrecht geslagen, niet hard, meer om te benadrukken dat hij het meende. Doelloos loopt hij door de stad. Hij loopt een boekhandel in. Vanuit…

Moeder van drie kinderen: een 23-jarige jong volwassen zoon, een 19-jarige student en een 15-jarige tater-mademoiselle, in puberteit, die alleen aandacht heeft voor modieuze kledij, muziek en tateren. Ik heb dus tijd voor mezelf, … af en toe.…

Haar ontluikende puberteit zorgt ervoor, dat ze dingen wil doen en ook weer niet. Het ene moment is ze vrolijk, het andere moment een echte driftkikker... Maar haar stralende glimlach en blauwe ogen, maken het mij moeilijk om lang boos te blijven op haar...…

Toen ik in de puberteit kwam, wantrouwde je me, tja ik kreeg verkering en dat zette je aan het denken. Door je waanideeën dacht je dat ik met mijn vriendjes naar bed ging en je verklaarde mij als HOER, nota bene! Toen ik negentien was, trouwde ik een jongen van de kerk, daar voelde je je veilig bij.…

De puberteit begint bij dit soort kinderen al vroeg. En verder zullen we het hier maar niet over die periode hebben. Want wat er dan gebeurt met die kinderen en hun ouders, dat is met geen pen te beschrijven. Wel is duidelijk dat in die tijd het ware karakter helemaal blootgelegd wordt.…

Hoewel studenten aan onze universiteit waren we in die tijd nog kinderen, nauwelijks ontsnapt aan onze turbulente puberteit; nog maar net aangetreden in de collegebanken. Onder het lamplicht kwamen we bijeen in de studentenparochie waar de pastor met het zilverwitte haar de leiding had.…

Dat komt niet meer goed, denk ik dan, die kunnen zich morgen niet meer terugtrekken in hun kamer met een goed boek en sluimerende puberteit. Vanaf nu zullen ze altijd proberen om ergens de beste in te zijn. En op hun vijfendertigste zijgen ze neer, omdat er nergens nog iets te winnen valt. Wat is dat toch met overal de beste in willen zijn?…

Ongelukkigerwijs is het zwembad bij mijn bezoek bezet door een joelende, krijsende en onstuimige menigte van kinderen die het wilde spel van puberteit en adolescentie spelen dat al te spoedig zal uitmonden in de volwassenheid met haar eigen vreugden, verdriet, ernst en eisen.…

Ongelukkigerwijs is het zwembad bij mijn bezoek bezet door een joelende, krijsende en onstuimige menigte van kinderen die het wilde spel van puberteit en adolescentie spelen dat al te spoedig zal uitmonden in de volwassenheid met zijn eigen vreugden, verdriet, ernst en eisen.…

Ze kijken nog als kinderen met verbaasde ogen naar de wereld, kennis in zich slurpend als droge sponsen in een bak met water en toch, het zijn ook jongeren, weigerachtig opstandig, want de puberteit eist dat ze hun eigenheid definiëren en dat kan natuurlijk alleen door de kennis als belachelijk, saai, onnodig te bestempelen. Zij weten het al.…

Het begon in de puberteit, op school had ik al door dat ik niet de slankste was, geen probleem...maar toen ik school inruilde voor een kantoorbaan veranderde dat snel! Zittend werk was alles behalve bevorderlijk, zelfs op een brommer rijden i.p.v. de fiets.…

Is het dan nog raar dat hij, die vroeger een halve vis was geweest, in zijn puberteit het zwembad zoveel mogelijk meed, en alleen nog zwom in de zomer,op het strand, waar hij gewoon kon zeggen dat hij een gevoelige huid had (en aangezien zijn haar zandkleurig was, was dat redelijk geloofwaardig) en als het al binnen moest, in zwembroek en t-shirt het…

Als de kinderen de puberteit voorbij zijn en vol in het leven terechtkomen, gaan ze bepaalde zaken beter weten dan hun ouders (misschien gold dat ook al voor de kindertijd, want wat weten volwassenen nog van de [specifieke] perikelen die de allerkleinsten te verduren hebben op school en met vriendjes en vriendinnetjes).…

Hij ondergaat emotionele processen die eerder bij een puberteit horen dan bij zijn huidige, hoge leeftijd. En het kost de man moeite om zijn evenwicht weer terug te vinden. Ooit zei een schrijver in een interview, dat de laatste regel van een boek bepalend is voor de kwaliteit daarvan.…

negentienhonderdvijfenzestig en de Wereldbrand was inderdaad slechts twintig jaar achter de rug en inderdaad stonden de nazistische gruwelen en bijvoorbeeld het bombardement van Dresden prominent in de verbeelding van hem, die schijnbaar door een lotsbestemming was aangewezen om ons, kwetsbare scholieren, te begeleiden gedurende de eenmalige, turbulente jaren van onze puberteit…

negentienhonderdvijfenzestig en de Wereldbrand was inderdaad slechts twintig jaar achter de rug en inderdaad stonden de nazistische gruwelen en - om maar iets te noemen - het bombardement van Dresden prominent in de herinnering van hem, die schijnbaar door een lotsbestemming was aangewezen om ons, kwetsbare scholieren, te begeleiden gedurende de turbulente jaren van onze puberteit…

Kinderen ook die in de puberteit zijn vaak dwars, denken vaak niet na en al helemaal niet over de eventuele consequenties die bepaalde acties met zich meebrengen. Niet alleen moeilijk voor de ouder, maar ook lastig voor het kind.…