Alle inzendingen over telefooncel

We schuilen voor de regen in een telefooncel. We zijn vreemde vogels in een telefooncel. Bloedserieus in de conversatie, alsof er een belangrijker universum is dan de school waarvoor we voor de derde achtereenvolgende dag spijbelen. De laatste muurbloemen uit de klas, de laatste letters van het alfabet.…

Ik deed de televisie weer uit, ging opnieuw de straat op, naar de telefooncel die aan het einde op het plein stond. Er bestonden geen mobiele telefoons in die tijd. Je was altijd afhankelijk van een kabel. Iemand die een vaste telefoon had of een telefooncel.…

Als er nou maar een paar.., maar er stond niemand bij de telefooncel, geen uitstel mogelijk. Haar nummer vast in m'n geheugen, de draaischijf, de harde tikken waarmee de cijfers werden aangeslagen. De eerste zoem ten teken dat hij overging.…

Mocht het nou zo zijn dat het allemaal bekenden van elkaar waren, tja dan was er niet zoveel mis, maar o wee als er een onbekende in de rij aansloot, oei, dan waren de rapen gaar, niet letterlijk natuurlijk, maar dan werden er eerst boze blikken geworpen naar de beller in de cel, want dat was toen nog een heuse telefooncel, met deur en al, en als die…

Daarom begon ik dit stukje, eventjes een paar decennia terug in de tijd, nee: die telefooncel komt niet terug, dat weet ik wel maar het bracht me erop omdat de ouders van die spelende kinderen aan de zijkant met hun mobiel bezig zijn! Niet kijkend naar hun kinderen?!…

‘Ja, sorry, ik bel vanuit een telefooncel en er passeerde mij net iemand met een stofbril op. En je weet maar nooit, dus ik kan beter even fluisteren.’ ‘Wat was er op die bouwplaats meneer Paco’. ‘Ik zag daar minstens tien mannen met een lasbril op. Leek veel op een skibril. Gaat er al een lampje branden?…

Gelukkig vond ik op de Coolsingel een telefooncel. Snel uitgekleed, telefoonkaart erin, mee met oom agent. Brits bellen: die stomme smerissen hadden er nog nooit van gehoord. Ach ja, je wilt trendsetter zijn in eigen land, en dat gaat dan niet zonder slag of stoot. Binnenkort eens even met Scarlet bellen.…

Tien minuten later stond ik weer in de telefooncel en draaide zenuwachtig Hagen’s nummer. Hij nam ook meteen weer de telefoon op: “Hagen”. –“Ja, meneer Hagen, met Collin nog een keer, m’n kwartje was op en ik ben extra naar huis gefietst om een nieuwe te halen omdat het me er echt aan gelegen is dat we dit samen oplossen”.…

Dit voorval, deze harakiri-aanslag gebeurde op de eerste verdieping van de Sint-Adelbertabdij, in en rond de telefooncel. Later heb ik gehoord, dat vele broeders wakker geschrokken waren en dat de sterkste broeder mij in de lift gezet heeft.…

Onze voormalige prins, heeft er ongevraagd, wederom een dochter bij, zo meld het nieuws, datzelfde nieuws meldt dat er een idioot een vrouw in een telefooncel gevangen hield, en in datzelfde bulletin komt er ook nog naar voren dat er haarstukjes geplaatst zijn bij bekende Nederlanders, die er niet tegen konden dat ze kaal werden, of dat ze er domweg…

Op een lijn gaat het van de bakelieten muurtelefoon en de driehoekige telefooncel en van munt naar telefoonkaart naar de smartphone. Nog steeds is het voor velen onprettig, bij uitzondering amusant, de privé gesprekken op terras of in het openbaar vervoer aan te moeten horen.…

Bovendien zat er in één van onze etalages in een soort ondoorzichtige telefooncel een sneltekenaar, die door een kijkgaatje personen observeerde en van hen een cartoon met viltstift op een vel wit papier vastlegde. Van buitenaf zag men zodoende achter een ruit ter grootte van een hedendaagse tv een beeltenis ontstaan.…

We hadden toen nog geen telefoon, dus heb ik mij gauw aangekleed en buiten naar een telefooncel gerend. Ik wist door de zenuwen het nummer van de dokter niet meer en heb toen maar vijf maal acht gebeld van de politie. Ik vertelde wat er aan de hand was en de agent zou meteen de geneeskundige dienst waarschuwen, die waren er snel.…

We hadden toen nog geen telefoon, dus heb ik mij gauw aangekleed en buiten naar een telefooncel gerend. Ik wist door de zenuwen het nummer van de dokter niet meer en heb toen maar vijf maal acht gebeld van de politie. Ik vertelde wat er aan de hand was en de agent zou meteen de geneeskundige dienst waarschuwen, die waren er snel.…

Buurman vroeg of ik de huisbaas wilde bellen en ben meteen naar een openbare telefooncel gelopen en kreeg ik de huisbaas gelukkig aan de lijn en vertelde hem de overstroming bij de buren beneden ons, hij zou meteen maatregelen nemen. Mijn moeder had inmiddels de buurvrouw en de kinderen naar boven gehaald.…

En ja, eenmaal vrij belde ik mijn verloofde vanuit een telefooncel. ‘Jos’ zei ze ‘ik moet je iets ergs vertellen. Het is uit. Ik ben nu met een soldier. Van de U.S. Army.’ Kortom Haarlem en vrijheid liggen uiterst gevoelig. Daarom werkt de Haarlemse Dichtlijn op mij zo bevrijdend. Hemelvaart 2 juni treden we weer op.…

Hij doet zijn dikke jas, de puntmuts en de zware laarzen terug in de koffer, bestelt vanuit een telefooncel naast de kerk een taxi en rijdt terug naar zijn warme huisje diep in het koude winterse woud. Daar wordt hij door zij helpers, de hemelse engelen, al opgewacht met kruidkoek en zoete punch.…

Aan Marga vroeg ik of zij even wilde wachten dan kon ik met haar mee fietsen naar een telefooncel, wetend dat Sjors nooit ging fietsen: hij ging altijd lopend en ik moest dan mee. Hij begon tegen te sputteren van: "dat kan zo ook wel,en dan loop ik even mee".…

Ik zag haar al staan naast de telefooncel. Maar het was niet de volslanke Carla. Heel mager met ingevallen wangen wuifde ze naar me toen ze mij zag aankomen rijden. Ik parkeerde de auto en stapte uit. Meteen kwam ze naar me toe en omhelsde me en gaf mij een paar zoentjes. Ik fleurde helemaal op al ben ik een oude man.…

Maar niet geschoten, altijd mis en zo trek ik met een telefoonnummer naar de telefooncel, die midden op de camping stond, geen mens had in die tijd een mobiel, dus je moest naar een cel om te telefoneren. Ik bel met het nummer en krijg een dame aan de telefoon, woont in Den Haag en zegt inderdaad de caravan met alles erin te willen verkopen.…

Bij de dichtstbijzijnde telefooncel stopt ze. Zoals ze wel verwacht had, wordt er bij Sylvester niet opgenomen. 'Dit is de voicemail…' klinkt het. 'Dat was je waarschuwing. Mensen in blauwe uniformen en het is afgelopen', spreekt Jamie in. Ze hangt op. De regen stroomt nog steeds langs de telefooncel naar beneden. Heerlijk triest. 'Yes!…

Hij belt haar vanuit een openbare telefooncel op Churchfield Road in Acton (Great London), waar Janice naartoe verhuisd is. Orchard Road is dus in feite Churchfield Road. Hij vraagt of ze bij hem terug wil komen in zijn flat. Hij was zeven jaar met haar getrouwd.…