Brand!
Jaren en jaren geleden waren wij in het bezit van een caravan, staande op een zogenaamde vaste plaats dus niet zo eentje die je achter je auto haakt en overal neer kunt zetten, nee, een vaste plek.
Voor dat we dat ding hadden, waren we meestal met tent, slaapzakken en alle gerei wat je erbij nodig hebt, zogenaamde kampeerders. Eigenlijk niet echt mijn ding, want bij elke vakantie kwam ik vermoeider terug dan ik erheen ging. Je had het huishouden alleen verlegd, het inpakken van alle troep, ook die van de kinderen, het uitpakken van de zooi, het een plekje geven, tenten opzetten, het koken in een tent (heerlijke bezigheid bij dertig graden of meer) kortom, kamperen was voor mij in ieder geval in die tijd echt kramperen, met hoofdletters.
En als je (want tja Nederlands weer hè) weer eens een paar dagen regen had, was je niet echt blij. Voor de kinderen werd er van alles georganiseerd en op een regendag werd er gevoetbald. Wij trokken over de camping heen en kwamen in de buurt van de caravans, waarbij mijn oog viel op een bordje: te koop! Te koop? Zo dan, dat leek aantrekkelijk, een droog onderkomen, want de afgelopen dagen had het zoveel geregend dat alles klam was, inclusief mijn humeur! Ik kijk mijn eega aan en we lopen het laantje in. Lopen om de caravan heen en het zag er goddelijk uit! Er komt een kerel op ons af die vraagt: willen jullie binnen kijken?
Nou dat was niet tegen dovemansoren gezegd en hij haalde de sleutel. Eenmaal binnen viel de muffe lucht ons niet eens op, wel de droogte, want wat was dat ding gezellig. Een woonkamer, een keuken, twee slaapkamers en een toilet, oei dat was helemaal comfortabel want een toilet dat hadden we niet in die natte tent, nee, daarvoor moesten we naar het toiletgebouw net als voor de afwas, ook al zo'n fijne aangelegenheid, met een teiltje, een borstel, je afwas en het middel om het schoon te krijgen, richting een lap aanrechten waar de goegemeente de vaat kon doen. Armoe, regelrechte armoe. Maar dit terzijde. Een kachel stond er ook oh oh oh, wat zag ik dat zitten....afijn te koop wil nog niet zeggen dat we ons dat ook konden permitteren, tenslotte hadden we al voor drie weken de camping betaald en nu zou dit dan.....ik kijk en denk hardop. Wel zegt de buurman?
Ze vragen 1500 gulden, pfffff, das een hoop geld hoor, ook voor ons. Maar niet geschoten, altijd mis en zo trek ik met een telefoonnummer naar de telefooncel, die midden op de camping stond, geen mens had in die tijd een mobiel, dus je moest naar een cel om te telefoneren. Ik bel met het nummer en krijg een dame aan de telefoon, woont in Den Haag en zegt inderdaad de caravan met alles erin te willen verkopen. Geweldig maar is tie soms ook te huur ? Want zoveel geld hebben we niet en de reden dat we hem willen hebben is dat we staan te verzuipen op het tentenveld met drie kinderen! Dan blijft het eventjes stil en ze vraagt: hoeveel zou U ervoor over hebben? Ik zeg, snel rekenend, 600 gulden, dat red ik net?
Opnieuw blijft het even stil, want verhuren, nee dat wilde ze niet, en of ik wel wist dat het "staangeld" voor dat jaar al voldaan was? Nee, dat wist ik niet, wel dat ik het geld voor de plek van de tent al kwijt was...opnieuw blijft het stil en in de wetenschap dat het een verloren zaak is zegt ze ineens: oké, voor 600 gulden mag U hem hebben!?
Ik maakte een sprongetje in de lucht, zei nog snel 'bedankt' en we zien u binnenkort wel, trok een sprintje naar mijn eega, die nog met de buurman stond te praten en zei: we gaan verhuizen, ik heb hem gekocht! Mijn eega wel wat gewend zegt: voor die prijs? Eerst laat ik hem in die waan maar vertel als we alleen zijn, wat we moeten betalen, nog nooit zijn we sneller verhuisd als toen. De rest van de vakantie zaten we droog, warm, comfortabel en had ik het naar mijn zin, oei wat had ik het geweldig!
Een paar dagen later breekt de zon door en tja ongedierte heb je overal, dus ook bij een caravan, ik zie een colonne mieren tussen het looppad de vierdaagse lopen en pak een fles spiritus, prima spul als je iets wilt oplossen tenslotte. Ik giet er wat van midden in het gat en pak een aansteker, hou het ff bij de vloeistof en een blauwe vlam zorgt ervoor dat de beesten gegrild worden, hartstikke mooi opgelost, maar het knettert wel erg lang?
Dan roept manlief, je bent de coniferen aan het affikken! O kanonnen, de bomen staan in de fik, tja vlammen gaan omhoog daar had ik eventjes geen erg in....de tuinslag aan en met een bloedgang de waterstraal erop. De schade bleef beperkt, de boom was nog toonbaar, ik iets minder, roet en waterschade aan mijn lijf als ware ik een brandweervrouw...
En als ik vandaag die brand in Spanje op tv zie, moet ik ineens denken aan de coniferen van toen...ook iemand die eventjes iets wilde verbranden met alle gevolgen van dien.
Gelukkig bleef de schade bij ons beperkt, maar het had heel anders kunnen aflopen en dan was de pret van de goedkope caravan van heel korte duur geweest. Nooit vergeet ik de kampeertoestanden, maar niemand krijgt mij ooit nog in een tent, zoveel is zeker!
casema.nlGeplaatst in de categorie: rampen
Kamperen
91
Geef je reactie op deze inzending: