Alle inzendingen over verdriet moeder bezit

...ach, ze was lief, ze was naïef; haar schamele bezit was niet veel waard; is in een verhuisdoos te omvatten. Ze was mijn moeder en een vloed van tranen stroomt, blijft stromen. Haar dochter huilt, blijft huilen om de aandoenlijkheid, om de zieligheid, om de liefheid. om de armzalige boekjes. om...

... en ongenoegen dat ik voelde, nam nog meer bezit van mij. Waar leef ik nog voor en voor wie. Normaal praat ik wel met mijn moeder en vertel ik haar dat ik haar mis. Natuurlijk weet ik niet of zij mij kan horen maar stiekem hoop ik van wel. Maar afgelopen Vrijdag kropen de kriebels van...

...op de sinterklaastafel waarop de spulletjes prijken die ons, kinderen, de volgende dag zouden verrassen. Deze foto beschouw ik als mijn dierbaarste bezit en mijn hart is vervuld van blijdschap, maar ook van weemoed en verdriet, telkens als ik de bladen van het oude album opsla en ernaar kijk.....

...van de liefde, je bent één met de zon, je zal voor eeuwig liefde geven en liefde ontvangen, je bent terug bij het begin, terug in de baarmoeder, voel de moederlijke warmte om je heen, hier voel je je veilig en thuis, dit is wat je al die tijd op aarde hebt gemist, dit is waar je thuis...

Het mooie aan het leven is, dat ik geen enkel leven bezit noch bezat.

...waaraan hij zeer gehecht is; het laatste bezit van een verloren man, die dag en nacht moet uitkijken op de spoorlijn in de verte waar tot in der eeuwigheid de treinen passeren; zij zijn op weg naar Tilburg en Den Bosch (de namen van de steden kent mijn broer, maar meer ook niet), naar een...

...vele jeugdboeken die nog altijd in mijn bezit zijn. "Ome A" malverseerde met geld en vrouwen. Ooit trof men zijn ontzielde lichaam aan in zijn flatje in Vught waar hij na een financieel debacle en een gestrand huwelijk bivakkeerde. Zijn dochter was uitzinnig van verdriet tijdens...

...en terugwijken laten zij mij weer met rust en opnieuw zullen vrede en vreugde bezit van mij nemen.

...want alles bevat de tijd en de tijd bezit alles. De TIJD geeft aan ALLES een bestaan of ze willen of niet ze zullen ALTIJD samen moeten gaan. Eigenlijk is het een simpel gegeven, maar voor ons mensen nog moeilijk te verstaan. Het AL laat het aanwezig zijn en de TIJD geeft daar...

We praten en we lachen, maar zo plots als de lach verscheen verdwijnt hij weer. De kleur verandert van blauw naar zwart met rode randen, bijna angstaanjagend. Haastig probeer ik te zeggen wat ik voel, wat ik bedoel, wat ik eigenlijk wilde zeggen. Het baat niet. Want zodra de storm opkomt,...

...de naam die afgeleid is van de doopnaam van je moeder, Catharina, de naam die je niet meer uit kunt spreken, maar de naam waaraan men mij herkent; de naam die vriend en vijand, vreemde en voorbijganger mij geven: je dochter Ineke leeft voort, zij betreurt je zo, haar tranen stromen ongezien,...

...uit te spreken wie ze voor mij is geweest en gebleven; mijn onvervangbare moeder....

...met daarin het zware lichaam van mijn oude moeder zijn spreekkamer binnen. Hij bekeek een en ander doorgaans verterderd, welwillend en een beetje geamuseerd. "Het bloed is goed, maar het hart is zwak" verklaarde hij en: "We zijn allen aan de Goden overgeleverd, ook ik" (Aan de wand de...

...ach, ze was lief, ze was naïef, haar schamele bezit was niet veel waard, is in een verhuisdoos te omvatten. Ze was mijn moeder en een vloed van tranen stroomt, blijft stromen. Haar dochter huilt, blijft huilen om de aandoenlijkheid, zieligheid, liefheid, om de armzalige boekjes, om het...

Altijd als zij het papier te voorschijn haalde met daarop de details van de erfenis, de opsomming van de erfstukken, geschreven in haar elegante, keurige en wellicht "flamboyant" te noemen handschrift, dat nooit veranderd was tijdens haar leven, sprongen de tranen mij in de ogen. Het was,...

Een levenslange liefde en kameraadschap werden samengebald in die aanraking van haar hand op de mijne; de hand die nog de ring droeg die de liefde symboliseerde en bekroonde die mij de wereld heeft geboden; de bonte, veelkleurige wereld die zij nu voorgoed verliet. Die hand, alleen die hand nog...

...familie, ook van overzee, zou bijeenkomen en een van hen zou mij troosten, zou me aanhoren, zou mijn tranen drogen... Mijn verdriet verwaaide en vervluchtigde ongemerkt in de lange jaren na moeders dood als de geur van een ijl, ongrijpbaar parfum en ik zag het restaurant weer, nu in andere,...

Daar wachtte ze nog op mij, dag aan dag, jaar aan jaar; op mij, de dochter, haar kind dat ze zozeer liefhad; in de aanleunwoning die tot mijn laatste ouderlijk huis geworden was. En daar nam ik afscheid, avond aan avond, telkens weer, als nacht, duisternis en eenzaamheid mij aangrijnsden en ik in...

Een moeder moest voor altijd afscheid nemen.... De Natuur heeft me in haar groene omhelzing genomen, waar Haar armen voorgoed voor me gesloten zijn.... En ik heb de dieprode en paarse bloemen van de rododendrons bewonderd die iets van Haar geest, van Haar hart en ziel weerspiegelen, waarin Haar...

...daar lijken alle een eigen identiteit te bezitten, een eigen karakter, als het ware een eigen persoonlijkheid, misschien afgeleid van de smaak en identiteit van hun respectievelijke architecten...... Je keek niet naar de huizen, maar je telde je voetstappen, je zette je voeten...

...de kroon: In München worden de persoonlijke bezittingen van Adolf Hitler geveild. Onder meer zijn leesbril, vraagprijs slechts €5.800. Een zilveren sigarettendoos versierd met een hakenkruis en zijn initialen. Die trouwens ook van een Nederlandse kruidenier hadden kunnen zijn. Voor nog geen...

...ik nog een kind was, mijn schamele en armzalige bezittingen en ik bewaakte ze streng, als waren het de Kroonjuwelen. Als de tijd weer was aangebroken dat de jaarlijkse Kermis de centrale pleinen van de stad in beslag nam, kreeg ik soms een babypopje met toebehoren als een kammetje, een...

...strengen borduurgaren die mij fascineerden: mijn bezit. En zo bewaarde ik ook de bladzijden uit het jeugdblad waarop de sterrenstelsels stonden afgebeeld en die een encyclopedie zouden moeten gaan vormen. Mijn oom schonk me een "viewmaster"; op wonderlijke wijze kon je daarmee de Dom van Keulen...

...lange broeken in elkaar zette waarmee ze ook op de foto staat die mijn zwarte vitrinekast nog siert. De mooie naaimachine was het trotse en mooiste bezit van haar, die geranseld, getekend en verbitterd was door het leven. Nu rusten Netty en ook mijn moeder voorgoed onder zachte, bruine, rulle...

...geleden las ik een stukje over een moeder die haar kindje verloor, na de geboorte. Zij schreef toen 'Geen nat kusje op moederdag'. Jaren later toen ik zelf mijn twee kinderen verloor dacht ik aan die woorden.

...vest dat je haakte om je rookverslaving te bedwingen. Tevergeefs: je bleef de ene sigaret met de andere aansteken..... Mijn moedertje, je bent bij me gebleven, er is nooit een peilloze kloof van een scheiding tussen ons gevallen....

...resteert waarop het licht speelt over het gezicht en over het boek van mijn moeder.....

...me niet los en ik hoorde dat de GG&GD samen met moeder en zoon diezelfde nacht om de tafel bij en met de politie heeft gezeten. Het stelt me gerust, er is iets op gang gezet. Meer wil ik en krijg ik ook niet te weten. Een mens leeft maar één keer en dat geldt voor elke fase. Hopelijk staan...

...en trouw; zij aan zij, waren nog altijd in mijn bezit en toen ik mijn eenennegentigjarige en laatst-overgebleven tante bezocht, overhandigde ik haar deze Haar dorp had er op die morgen stil en sereen bijgelegen als nietsvermoedend, als onwetend, als onschuldig en het op een afstand rommelende...

...willen maken, maar de mogelijkheden niet bezitten. Dan besef ik maar al te goed dat ik het nog niet zo slecht heb. Ik ben boven een heleboel dingen uitgegroeid en nu kan ik misschien wat betekenen voor iemand anders die het ook moeilijk heeft met deze dagen. Het leven lacht mij toe en...