Alle inzendingen over vervreemding

Men heeft moeite met alles dat anders is en wordt multicultureel opgeroepen zich te voegen bij wat ánders is. Ik ben anders. Geboren in Nederland. Blank. Vrouw. Uit een blanke Nederlandse fascistische moeder en een blanke Nederlandse afwezige vader, in een hardwerkend welgesteld gezin. Mijn moeder...

...van de novembermaand van 2017. Er was een stille vervreemding gaande omdat ik graag in de rust van het alleen zijn nadacht over hetgeen waarvoor ik op de wereld was. Het lastige probleem was dat ik weer terug was bij mijn mystieke obsessie. Ik kon het geheim van de liefde maar niet uit mijn hoofd...

Ben ik net als Kafka vroeg ze zich af, of beter gezegd ben ik net als Gregor Samsa uit ‘De Gedaanteverwisseling’ van Kafka? Gregor veranderde langzaam in een manshoge kever en zij, zij zag zichzelf veranderen in haar recentelijk overleden hond Rilke. Jawel, vernoemd naar Rainer Maria van o.a....

Het is laat. Middernacht precies. Mijn vrouw Ria ligt al uren in bed. Ze gaat al jaren vroeg naar boven. Ik kan me de tijd haast niet heugen dat dit niet het geval was. Ze houdt niet van de nacht, zegt ze. We spreken nooit over mijn deelname aan de Buurtalert, een initiatief van de buurtbewoners...

De meest uitbundigen, de brutaalsten en de meest luidruchtigen voeren overal de boventoon en hebben steeds het hoogste woord. We waren gearriveerd in de statige en elegante vertrekken van het kasteel waar alles nog de negentiende eeuw vertegenwoordigde met portretten van vorsten aan de wand,...

De deuren van de woningen van mijn medebewoners van het appartementencomplex komen uit op ons trapportaal, maar nooit heb ik toegang tot hun wereld, tot hun sfeer, tot hun besloten en unieke universa, hemelsbreed van dat van mij verschillend. Soms bestijg ik de trappen als een noodzaak me hiertoe...

De deuren van de woningen van mijn medebewoners komen uit op ons trapportaal, maar nooit heb ik toegang tot hun wereld, tot hun sfeer, tot hun besloten en unieke universa, hemelsbreed verschillend van die van mij. Soms bestijg ik de trappen als een noodzaak me hiertoe noopt, maar meestal...

Op deze schitterende en placide zomerdag, in de zomer van mijn vierenzestigste levensjaar, ver verwijderd en voorgoed vervreemd van de sferen van mijn jeugd, kijk ik vanuit mijn venster uit op die grasgroene weide, de weide van mijn thuis in de wereld, van het sobere en eenzame thuis dat ik...

Huisdieren leveren een belangrijke bijdrage aan het welzijn van mensen in een samen-leving waar iedereen van elkaar vervreemd is.

Sociale media vervreemden mensen nog meer van zichzelf, maken hen nog eenzamer, kwetsbaarder en asocialer dan ze in de plaatselijke supermarkt van nature al zijn.

...achter het venster stil op mijn terugkeer na de vervreemding, na het ongeluk, na de waanzin - en ik keerde uiteindelijk terug - het was nog niet te laat - in de wetenschap dat zij mij mijn thuis, mijn eenzaamheid, mijn rijkdom boden die ik veronachtzaamd had gedurende de jaren van mijn...

...oom Gérard. Na lange jaren van ijzingwekkende vervreemding en eenzaamheid, en na een leven, geleefd in sferen en omstandigheden, zozeer tegengesteld aan de zijne, stond hij vóór me. Ik had hem gekend in vroege jeugdjaren. Vaderloos was hij steeds geweest en hij had geleefd aan de zijde...

Beweringen moeten op ritme, rijm Psychische disposities, ironie Cynisme, sarcasme, lood in de knie a-katalektisch in armen venijn Vorm en inhoud bespringen de kater De schaamte, de vervreemding, het later

We waren in het Café-Restaurant in het stille dorp gearriveerd op een late septemberavond. Mijn stilzwijgen overheerste tot mijn spijt omdat ik mij te midden van het gezelschap een "displaced person" voelde; mijn stilzwijgen dat de anderen eveneens lam scheen te leggen; mijns ondanks en tot...

...een pronkstuk voor onze stad met onder meer een wereldberoemde kroonluchter en met de rijen boeken die zich aaneenrijgen in de schappen. En onze vervreemding van alles en iedereen was zo enorm tot we elkaar weer ontmoetten en ons laafden aan de vriendschap die was blijven bestaan, die...

Ik ben een vreemdeling hier in dit land, volgens de Bijbel. Voor mij realiteit. Ik voel me niet thuis in deze wereld. Mensen leven in het hier en nu zonder geschiedenis. Als je praat over vroeger, worden er schouders opgehaald. We leven nú! Maar nadat Hizkia nog 15 levensjaren had gekregen van...

Of ze ook imbeciel was of verstandelijk minvermogend, bleef mij altijd onduidelijk. Achter het scherm van haar gezicht waarop zich soms chagrijn vertoonde, gingen acht persoonlijkheden schuil. De mishandeling uit haar jeugd had haar daarin doen vluchten. Onze "vriendschap" vormde een aanfluiting...

...en schijnt te verwelkomen. Anouk is zo dichtbij en zo veraf. De rechtenstudie houdt haar bezig. Onze vervreemding heerst over ons en onze verwijdering blijft in stand...

Als ik weer eens heb plaatsgenomen op het spiksplinternieuwe houten bankje bij de bushalte aan de Dillenburglaan (een nieuwe tegemoetkoming van de Gemeente Tilburg?) en uitkijk op de al zo lang geleden "gekandelaberde" bomen die desondanks een zomerse kruin dragen, begroeten de overburen mij...

Hoe graag heeft hij de blauwe meren bij Luzern en Neuchatel aanschouwd, al was het slechts één keer in zijn leven. Maar op de Rijnboot voelde hij zich een vreemdeling te midden van de overige gasten. Het levenslange verdriet om de zoon vervreemdde hem inderdaad van de anderen en het verstarde...

Ze symboliseerde voor mij de jeugd, de jeugdigheid en de schoonheid die ik sinds lange jaren niet meer de mijne kon noemen. Tot haar wilde ik terugkeren. Als een aureool sierden haar haar kwaliteiten. Ik was vervreemd van de gaafheid van haar wezen. Het leven had diepe wonden geslagen en een bres...

...de lippen. Hij was mijn buurman en hij had me al bij de bushalte bekend dat hij koers moest zetten naar het Elisabeth Ziekenhuis, naar zijn moeder... Wegens de volstrekte vervreemding en anonimiteit in deze contreien is onderlinge menselijkheid vaak ver te zoeken.... De flat van mijn buurman...

...rekenen tot mijn metgezel, tot mijn kameraad als niet de onoverwinnelijke anonimiteit en de vervreemding allesoverheersend zouden zijn...

Ze bouwen daar schepen... In het blauwe landschap gezeten: elf apostelen. De twaalfde ligt met zijn gezicht dood in de vermicellisoep. De dreigende lucht boven hen in Bijbels, en wanneer het onweert spreekt Golgotha. De apostelen koesteren zich in het schrale najaarslicht dat sporadisch door...

"We zouden helden kunnen zijn", zong David Bowie via de buitenlandse radiozender terwijl ondertussen diep in jouw binnenste de eerste homoseksuele gevoelens begonnen met ontluiken. De vergelijking met sneeuwklokjes vroeg in de voorjaarssneeuw, kwam in je op, het geluk was pril, je wist nog niet...

...de contreien van mijn jeugd. Verdreven ben ik voorgoed van de warmte, van de huiselijkheid; ontheemding en vervreemding zijn mijn metgezellen, vormen mijn lotsbestemming.....

....en tijdens die ontmoetingen vond onze "uitwisseling" plaats die geen uitwisseling was en onze onwerkelijke communicatie. Als zij dan met naar binnen gekeerde blikken tegenover me zat, meende ik dat ze weer luisterde naar haar "stemmen" die haar wellicht ongehoorde en helse opdrachten...

Het was alsof het in oktober nog zomer was, hoewel ik afscheid heb moeten nemen van de zomer en tevens van de zomer van mijn leven. Op mijn wandeling passeerde ik de Lange Nieuwstraat die zich links en rechts van me uitstrekte en nam ik het straatnaambord welhaast verbaasd in ogenschouw; was dit...

Een grijs, stenen beeld van de Christusfiguur in het gezelschap van een discipel bewaakt of beschermt de tuin, gelegen aan de Korvelseweg van de nabijlegen psychiatrische kliniek alsof het een symbool zou moeten zijn van het immense leed dat hier zonder twijfel aan de orde is. In de kille, kale en...

...vier trappen op sleepten. De onwerkelijke en onverbiddelijke anonimiteit en onderlinge vervreemding zullen voortduren