Confrontatie en weerzien in late jaren
Plotseling stond hij vóór me en ik kon zijn naam wel uitschreeuwen: "Sjoerd!". Hij was de zoon van mijn tante en hij droeg de gelaatstrekken van de moeder en van de opa, mijn goede oom Gérard. Na lange jaren van ijzingwekkende vervreemding en eenzaamheid, en na een leven, geleefd in sferen en omstandigheden, zozeer tegengesteld aan de zijne, stond hij vóór me.
Ik had hem gekend in vroege jeugdjaren. Vaderloos was hij steeds geweest en hij had geleefd aan de zijde van de moeder, mijn nu tweeënnegentigjarige tante. Waar ik vervreemd was van mijn andere familieleden die ergens in onbekende contreien hun leven voortzetten, dan wel als luciferhoutjes of rietpluimen onder stormvlagen waren afgeknapt, was Sjoerd er nog en zette hij nog altijd zijn carrière in de verslavingszorg voort en bezorgde hij mij een wonderlijke en onverwachte confrontatie en herkenning op mijn oude dag.
18 oktober 2022
Geplaatst in de categorie: familie