Alle inzendingen over De stoute schoenen..

...hem toch weer vrij. Na de Kerst moest hij zich bij de gevangenis melden. Dus werd het alsnog een zooitje bij ons thuis met die andere boeven erbij. Ze zopen als ketters en vochten als leeuwen. Dat was mijn Kerst toen, zoiets vergeet je nooit.''

...waarin ik mij vertwijfeld en wanhopig voortbewoog tussen de bushalte en de gewraakte voordeur, deed mevrouw open. De booties die ze mij schonk doen momenteel, na tien lange jaren, nog dienst.....

Wie de schoen past, trekt hem maar zelden aan.

...was de linkerschoen niet meer jaloers. Hij wist nu, dat hij net zo goed was als de rechterschoen.

...benoembaar feit over Capelle, dus trok ik de stoute schoenen aan en begon ik ineens in te haken op M-M's laatste open vraag, waarna ik zei, dat er in Capelle aan de IJssel een dominee is, die heel erg tegen homo's is! M-M vroeg hoe ik heet en ik aarzelde even, maar zei toen 'Joanan!'. Dat...

...gezicht kwam zacht deze nacht en kuste vluchtig vol passie mijn mond, bijna schaamteloos maar wel met stoute ogen. Daarna was ze weg, de wind nam haar mee.

...geven. Na een zenuwtergend kwartier trekt hij de stoute schoenen aan en belt hij aan. De statige deur gaat langzaam open en dan gelooft hij het toch echt. 'Han? Hanneke? Ben jij het?', vraagt hij met trillende stem. 'Ik ben Hanneke!', zegt zij verbaasd, 'en u bent?'. 'Maar herken je mij...

...Dus had ik en Gijs nu ieder twee paar, dus nieuwe schoenen en legerschoenen. Na een paar jaar pasten de legerschoenen ons ook en hebben er jaren op gelopen.

...ging zij zomaar dood. Dat bakkie koffie aan tafel, vergezeld van een grap en sprankelende ogen. Stoute oude dame, ze ging zomaar dood. Ik mis haar.

...valt te bezien: een geschikte kandidaat van middelbare leeftijd van de Republikeinen zal de strijd volledig open kunnen gooien.

...van en dat geeft net genoeg lucht om weer een beetje tot mezelf te komen. Zo modder ik door.

Zeshonderdduizend mensen zonder werk, ruim een miljoen vrijwilligers, tienduizenden migranten hopend op gezinshereniging. Dat het kwartje niet meer valt komt omdat wij dat afgeschaft hebben.

...de rododendrons in het voorjaar gaan bewonderen? Achttien jaar had ze aan mijn zijde gelopen.....

...hart is een moordkuil. Terugkijkend zie ik onze stoute blikken, glanzende ogen en een krul om jouw lippen. Stilstaande beelden in mijn hoofd, plaatjes geschoten in vergetelheid, geborgen in mijn hart, een zielenkerf. Vergeet het maar dat ik jou kan vergeten, mooi meiske. 'If a picture...

...hebt om jezelf te verrijken, wees verstandig en kies voor een carrière als witte boorden crimineel. Dat loont vaak wel.

...verkoopster me aanmat. Ze strikte ze haast dicht tot aan mijn keel, als een ouderwets korset.....

...en voor negenenzeventig euro mag ik ze tot mijn nieuwe bezit rekenen. In een papieren tasje mag ik de zilverkleurige doos met mijn nieuwe schoenen mee naar huis dragen.

...humor ook meedeed! Als men daar voortaan snel iets nodig heeft, denk ik toch dat de schoenen wel uitgaan?

...griezelen, stout Dickje! Namens alle kwetsbare, onschuldige, verwachtingsvolle kinderen en Diewertje Blok.

Wie de schoen past trekt 'm uit

...gaan vieren, daarom gedraag ik mij steeds netter, dat begrijp je toch wel, schat.'' Lola gierde van het lachen, wat een schooier, dacht ze.

Humor knelt vaak de schoen die past...

Ik weet het nog goed, als kind deed ik foute, stoute dingen, ik begrijp nu dat ik niet de enige was. Mijn verweer richting ouders was altijd, 'maar hij deed het ook'. De reactie van mijn moeder: 'dus, als hij onder de tram loopt, doe jij dat ook?!' In die context zie ik de Nederlandse taal...

Nog een variatie op Katja Bruning : hij liep naast zijn schoenen van eigendunk, maar zelfs die kon hem niet redden, hij had er altijd al naast gezeten...

...fatsoenlijk mens. Ik wens u nog een goed middag verder!” Eenmaal op straat was ik blij dat het glas van de uitgang heel gebleven was nadat ik hem achter mij had “gesloten”.

...servies met gouden randen, alleen bestemd voor de zeldzame feestdis. Voorlopig wachtte zij daar op mij met haar moederlijke hartelijkheid en tederheid die mij nooit meer iemand op die manier zou verlenen. Voorlopig sloeg het afscheidsuur nog niet, maar ik zag het met huiver tegemoet......

...door! Dat worden nieuwe zegt meneer T en ik zeg: ze zitten prima, ik hoef er niet mee in de sneeuw, dus ik hou ze nog even…snappie?

Op het moment, waarop het medisch specialisme van orthopedie of van podologie een patiënt niet meer kan helpen, komt dat van de psychiater er meestal nog wél achter waarom en waar de schoen wringt.

Het vermogen van een sta op mannetje, om zich telkens na elke tegenslag of miskleun weer op te richten, laat amper vermoeden dat het daardoor voortdurend met lood in zijn schoenen staat.

...van haar goedheid, van haar vierentwintig-karaats gouden karakter dat ik de schoentjes wel op een hoge console kan zetten om de rest van mijn leven, van mijn ongetwijfeld nog zo korte leven Haar te kunnen vereren, die ze mij schonk.....